Ο πολυπράγμων Νίκος Μουντάκης, δημοσιογράφος, μεταξύ άλλων, με πλούσια εμπειρία στον χώρο, είναι απολύτως σαφής όταν ερωτάται τι τον γοητεύει και τι τον απογοητεύει στα Χανιά: «Με γοητεύει η πόλη, με απογοητεύει ο κόσμος…»! Θεωρεί τα Χανιά ως την «καλύτερη πόλη του κόσμου», τονίζει, ωστόσο, ότι υπάρχει έλλειμμα υποδομών. «Πόλεις όπως π.χ. το Ρέθυμνο, τα Τρίκαλα κ.λπ. είναι μπροστά», σημειώνει χαρακτηριστικά.
«Ιστορία, κουλτούρα, ιδιοσυγκρασία, νοοτροπία, περιβάλλον, όχι όλα με θετικό πρόσημο», οι πέντε λέξεις που, σύμφωνα με τον ίδιο, αποτυπώνουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη ζωή στα Χανιά.
Μιλώντας στις «Ακτινογραφίες», ο Νίκος Μουντάκης υπογραμμίζει, μεταξύ πολλών άλλων, ότι από τους πολιτικούς αρχηγούς σήμερα ξεχωρίζει τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. «Θεωρώ ότι είναι η νέα γενιά. Πολλές από τις πράξεις και τις ιδέες τους όμως μου θυμίζουν το κατεστημένο», προσθέτει με νόημα.
Όσον αφορά στα πολιτικά πρόσωπα που ξεχωρίζει στα Χανιά, η απάντησή του έχει ενδιαφέρον: «Όχι πρωτοκλασάτα ονόματα πάντως, ούτε οι γνωστοί – άγνωστοι. Κάποιοι άλλοι, τους οποίους προτρέπω να μπουν στην πολιτική για να αλλάξουν κάποια πράγματα. Το ίδιο με προτρέπουν και αυτοί», αναφέρει, αφήνοντας -ίσως;- ένα «ανοιχτό παράθυρο» για το μέλλον…
Αναλυτικότερα…
Ποια είναι η αγαπημένη σας εποχή στα Χανιά και γιατί;
Όλες οι εποχές είναι αγαπημένες γιατί είναι μία πόλη που έχει ζωή συνεχώς και υπάρχει πάντα κόσμος να βγεις έξω να περάσεις καλά, ή να καθίσεις σπίτι και να συζητήσεις με τους φίλους για ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα. Αλλά το καλοκαίρι είναι καλύτερο, με την έννοια ότι έρχονται φίλοι από άλλα μέρη, είναι οι παραλίες κ.λπ., κ.λπ. Βέβαια υπάρχει και πιο έντονο το κυκλοφοριακό, αλλά και εδώ αν το ανοίξουμε θα δούμε διαχρονικά την τελευταία τουλάχιστον πανταετία που έχει επιδεινωθεί, και τις σημαντικές πολιτικές ευθύνες.
Αγαπημένη δραστηριότητα στην πόλη των Χανίων;
Μου αρέσει να βγαίνω έξω με αγαπημένους φίλους, η βόλτα στο λιμάνι, στα Στιβανάδικα, οι εκδρομές εντός και εκτός των τειχών και γενικά κάθε τι που επιβεβαιώνει ότι ζούμε στην καλύτερη πόλη του κόσμου. Έχουμε τα πάντα, δεν μας λείπει τίποτα, άρα μπορούμε να κάνουμε και δραστηριότητες, που αλλού και ειδικά στα αστικά κέντρα με την κίνηση φαίνονται αδύνατες, όπως π.χ. ποδηλασία κ.λπ. Βέβαια εδώ να πούμε ότι δεν υπάρχουν υποδομές. Πόλεις όπως π.χ. το Ρέθυμνο, τα Τρίκαλα κ.λπ. είναι μπροστά.
Αγαπημένος/η συγγραφέας;
Δεν υπάρχει κάποιος αγαπημένος. Συνήθως διαβάζω πολύ συγκεκριμένα βιβλία, αλλά για να κάνω και λίγο χιούμορ και να διαφημίσω το βιβλίο «Είμαι ο Θεός του εαυτού μου» που έγραψε ο συμπολίτης μας καθηγητής Βαγγέλης Κατσανικάκης, θα έλεγα ότι έχω απομυθοποιήσει πολλούς. Πάντως δεν διαβάζω με τίποτα βιβλία που γράφουν συνάδελφοι, γιατί πιστεύω ότι η δουλειά σου φαίνεται καθημερινά, και ενοχλούμαι κιόλας μάλιστα όταν βλέπω ότι μέσα από ένα βιβλίο προσπαθεί κάποιος να «αυτοκαθαρθεί», τη στιγμή μάλιστα που όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο καθένας.
Ποιο είναι το βιβλίο που διαβάσατε τελευταία;
Ένα ανέκδοτο βιβλίο που αφορά τις εκλογές του 1920 και τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Είναι ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο το οποίο θα εκδοθεί και θα παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις στης Ελλάδα, με πρώτη την Αλεξανδρούπολη νομίζω. Το έχει γράψει ένας αξιόλογος άνθρωπος, ο κ. Νίκος Βασιλείου, πρώην διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας. Έχω την αίσθηση ότι και το Εθνικό Ίδρυμα «Ελευθέριος Βενιζέλος» θα το αγκαλιάσει, παρά το ότι δεν είναι δική του έκδοση.
Το επόμενο βιβλίο που σκοπεύετε να διαβάσετε;
Θα ξαναδιαβάσω τη θεωρία της καπιταλιστικής ανάπτυξης του Πωλ Σουήζυ κάποια στιγμή, αλλά για να κάνουμε και πάλι λίγο χιούμορ, να αναλάβω την ευθύνη να πω ότι σε πολλές συνεντεύξεις που έχω πάρει και εγώ στο παρελθόν, στην ανάλογη ερώτηση, οι απαντήσεις δεν ήταν ακριβείς, με την έννοια ότι αν διαβάζαμε όλοι όσοι ερωτοαπαντούμε σε συνεντεύξεις τα βιβλία που λέμε, θα είμασταν περισσότερο σοφοί.
Για ποιο λόγο θα φεύγατε από τα Χανιά προκειμένου να ζήσετε σε μία άλλη πόλη;
Για οποιοδήποτε λόγο που θα έκρινα εγώ σημαντικό. Αν και τα Χανιά είναι υπέροχα, σίγουρα υπάρχουν μέρη που θα επέλεγες να ζήσεις για πολλούς λόγους. Ένα από αυτά είναι το Δουβλίνο, στο οποίο έζησα το 1990 για κάποιο διάστημα, το Λονδίνο όπου επίσης έχω δουλέψει, η Κωνσταντινούπολη κ.λπ., αν και με τα τελευταία γεγονότα δεν είναι και τα πιο ασφαλή μέρη στον κόσμο. Πάντως είμαι υπέρ της εξωστρέφειας, να ανοίγει το μυαλό μας και το μυαλό των παιδιών μας, ως εκ τούτου πιστεύω ότι και τα ταξίδια είναι η καλύτερη μορφής επένδυση για τα παιδιά μας.
Πέντε λέξεις που αποτυπώνουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη ζωή στα Χανιά;
Ιστορία, κουλτούρα, ιδιοσυγκρασία, νοοτροπία, περιβάλλον, όχι όλα με θετικό πρόσημο.
Τι θυμάστε πιο έντονα από τα μαθητικά σας χρόνια;
Τις πλάκες με τους συμμαθητές, τους δασκάλους και τους καθηγητές και φυσικά την επταήμερη. Το ποδόσφαιρο που παίζαμε στα σχολεία, τις ποδιές που πρόλαβα και δεν διέκρινες ποιος ήταν φτωχός και ποιος πλούσιος, ποιος είναι από ανώτερη και κατώτερη κοινωνική τάξη, διαχωρισμό που από τότε θεωρούσα απαράδεκτο, τον σεβασμό ανάμεσα σε γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς που δεν υπάρχει σήμερα, την ίδια την παιδεία νομίζω που ήταν νομίζω καλύτερη από σήμερα, παρά την τεχνολογική πρόοδο, την εξέλιξη, κ.λπ., κ.λπ.
Αγαπημένη κινηματογραφική ταινία;
Οι ταινίες του James Bond, τα Σαγόνια του Καρχαρία, το Εξπρές του Μεσονυχτίου, οι περιπέτειες, οι αστυνομικές ταινίες και φυσικά ό, τι είναι πολιτικοποιημένο ή γενικότερα αφορά την πολιτική, την κοινωνία κ.λπ., κ.λπ. Επίσης παρακολουθώ συχνά πυκνά τώρα τελευταία ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αφού με ευχαριστούν τα εφφέ, η τεχνολογική εξέλιξη που υπάρχει στα γραφικά, κ.λπ., κ.λπ. Πάντως θυμάμαι με νοσταλγία και τα κλασσικά γουέστερν, τα οποία φθίνουν όμως όλο και πιο πολύ και πλέον τα βλέπεις μόνο στην τηλεόραση και όχι στον κινηματογράφο.
Αγαπημένος/η ηθοποιός από την Ελλάδα και το εξωτερικό;
Από το εξωτερικό πολύ γρήγορα μου έρχονται στο μυαλό Αλ Πατσίνο, Τζακ Νίκολσον, Μπραντ Πιτ, Χάρισον Φορντ, Μάικλ Ντάγκλας, από Ελλάδα οι παλαιότεροι κωμικοί ηθοποιοί όπως οι Σταυρίδης, Παπαγιαννόπουλος, Κωνσταντάρας, Φωτόπουλος, Ρίζος κ.λπ. Από τους καινούργιους Έλληνες κυρίως ο Μπέζος και παλιότερα ο Κωνσταντίνου, και βέβαια ο αείμνηστος Σάκης Μπουλάς αν μπορούμε να τον κατατάξουμε στους ηθοποιούς.
Facebook ή Twitter;
Το πρώτο. Κυρίως για πλάκα, αν και βλέπω ότι πολλοί παίρνουν στα σοβαρά κάποια σχόλια και το τραβάνε. Βασικά μου αρέσει να γίνεται διάλογος με επιχειρήματα και όχι με κραυγές και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που παρά το ότι ασκούν κάποιο λειτούργημα, είναι καλλιεργημένοι, μορφωμένοι κ.λπ., έχουν οικονομική άνεση κ.λπ., κ.λπ., δυστυχώς δεν γνωρίζουν να κάνουν διάλογο, παρασύρονται από τον παρορμητισμό τους, είναι κυκλοθυμικοί, γενικά δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και γράφουν με βάση το θυμικό τους και μάλιστα εν θερμώ. Συνήθως είναι και λιγότερο γνώστες των καταστάσεων, αλλά, ως γνωστόν, το κουτσομολιό είναι το εθνικό μας σπορ και μάλιστα νομίζω ότι σε αυτή την πόλη είμαστε πρωταθλητές. Το ανησυχητικό είναι ότι τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης επηρεάζουν όλο και περισσότερο τις δουλειές μας, τις κοινωνικές μας σχέσεις, όλα. Είναι δείγμα της ανωριμότητας της κοινωνίας μας και σημεία των καιρών φυσικά.
Αγαπημένο φαγητό;
Ζυμαρικά, αλλά γενικά δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση. Μου αρέσουν όλα! Μου αρέσουν τα γεμιστά, το μπουρέκι, δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση, ίσως λίγο οι μελιτζάνες δεν μ’ αρέσουν πάρα πολύ σκέτες. Επίσης μου αρέσει πολύ η δική μας η κρητική κουζίνα και η κρητική -και όχι μεσογειακή όπως λάθος έχουμε συνηθίσει να λέμε- διατροφή και φυσικά τα υπέροχα μοναδικά πιάτα που τρώμε στους γάμους και τις βαφτίσεις, γαμοπίλαφα, οφτά, όλα. Τι να λέμε τώρα..
Τι δεν τρώτε;
Είπαμε μόνο μελιτζάνες αν και τώρα τελευταία τις έχω δοκιμάσει και αυτές. Δεν τις προτιμώ σκέτες, στον μουσακά δεν έχω πρόβλημα. Αν κάποιος πάντως θέλει να με αφήσει νηστικό μπορεί να με καλέσει φτιάχνοντας σκέτες μελιτζάνες.
Αγαπημένο ποτό;
Πολλά. Μία παγωμένη μπύρα το καλοκαίρι, τσικουδιά κλασσικά και όχι ρακί που το λένε περισσότερο στην Ανατολική Κρήτη, λευκό κρασί και ουίσκι τις κρύες νύχτες του χειμώνα, παρακολουθώντας τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη αλλά και γενικά τις βραδιές του Champion League.
Τσικουδιά ή ουίσκι;
Και τα δύο όπως είπα και πιο πάνω. Ανάλογα με τις στιγμές. Εξαρτάται από τον χώρο και τα πρόσωπα και φυσικά τις εποχές. Αν και με τη φορολόγηση και των οινοπνευματωδών όπως η τσικουδιά, ελπίζω να μην πάμε στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Χαχαχαχα!!!
Αλμυρά ή γλυκά;
Και τα δύο. Το γλυκό μπορεί να είναι και αλμυρό και το αντίστροφο. Τα δοκιμάζω όλα πάντως αν θες να μάθεις, αν και προσπαθώ να κρατηθώ γιατί έχω 5-6 κιλά παραπάνω. Πάντως όποτε μπορώ τα τιμάω δεόντως. Και τα δύο!
Μαγειρεύετε;
Αραιά και που. Παλιότερα, όταν τα παιδιά ήταν πιο μικρά, λίγο συχνότερα. Επίσης, όταν ήμουν φοιτητής, όταν πάω σε άλλα μέρη για δουλειά, άλλωστε περνάω και τον χρόνο μου έτσι. Μη φανταστείτε ιδιαίτερα φαγητά, τα γνωστά αντρικά, πατάτες, αυγά, ομελέτες, πίτσες, κ.λπ., κ.λπ. Στις δύσκολες ώρες ευτυχώς υπάρχουν ακόμα οι μαμάδες (… μας).
Σουβλάκι ή πίτσα;
Ισχύει η απάντηση για τσικουδιά και ουίσκι. Και τα δύο καλά είναι. Το καλοκαίρι λιγότερο και τα δύο, πάντως είναι δύο κλασσικές «βρώμικες» τροφές που δεν τις αποχωρίζομαι εύκολα, αν και εδώ προσπαθώ να προσέχω όπως είπα και πιο πάνω. Αρχίζω και εγώ σιγά σιγά να τα ξαναβλέπω όλα, άλλωστε είμαι ήδη 50 χρονών και παρά το ότι όλες οι εξετάσεις είναι καλές, έχω αρχίσει να φροντίζω έστω και λίγο τη διατροφή μου.
Οικογένεια είναι…
Τα δύο υπέροχα παιδιά με τα οποία μεγαλώνουμε μαζί και κάθε μέρα ανακαλύπτεις καινούργια πράγματα. Δυστυχώς μεγαλώσανε και φεύγουν σιγά σιγά. Πρώτα είμαστε όλοι γονείς εξάλλου. Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω ευτυχισμένες οικογένειες με παιδιά, ειδικά όταν πάω στο εξωτερικό, όπου, όπως γνωρίζουμε και εμείς εδώ από τον τουρισμό, οι ξένοι παίρνουν από νεογέννητα τα παιδιά τους όπου πάνε. Εμείς εδώ είμαστε λίγο συντηρητικοί. Περιμένουμε να πάνε τα αγόρια στρατό και τα κορίτσια να παντρευτούν για να τα αφήσουμε μόνα τους. Χαχαχα!!!
Θα κάνατε τατουάζ;
Φυσικά, γιατί όχι; Τα ονόματα των παιδιών μου ίσως, ενός αγαπημένου προσώπου, δεν είμαι δογματικός σε τίποτα, ισχύει όμως αυτό που λέω και στα παιδιά μου: να σκεφτούν ό, τι μόνιμο κάνουν γιατί μπορεί να τους δημιουργήσει πρόβλημα. Στην Ελλάδα μπορείς να χάσεις μία δουλειά επειδή έχεις τατουάζ, ή να μην πάρεις μία δουλειά ακριβώς για τον ίδιο λόγο, γιατί φοράς σκουλαρίκι, έχεις κοτσίδα, κ.λπ., κ.λπ. Είμαστε μία κοινωνία οπισθοδρομική, επιφανειακή, του φαίνεσθαι, αν δεν έχεις λεφτά, δεν είσαι καθώς πρέπει, δεν φοράς επώνυμα ρούχα κ.λπ., δεν σε αποδέχονται εύκολα. Φυσικά αυτό αφορά τους ανθρώπους που δεν έχουν κουλτούρα και κοινωνική μόρφωση, αλλά κακά τα ψέματα έχουμε πήξει στους νεόπλουτους, τους επιδειξιομανείς, τους δήθεν.
Εάν η ζωή σας ήταν τραγούδι, ποιος θα ήταν ο τίτλος;
… Έχει ο καιρός γυρίσματα… και όλα τα τραγούδια που έχουν σχέση με την αγάπη. Κυριαρχεί ο φθόνος, η ζήλεια, η καχυποψία, άρα έχουμε ανάγκη την αγάπη, την καλοσύνη, έχουμε ανάγκη να ακούμε τραγούδια αισιόδοξα και όχι απαισιόδοξα. Αλλά να πω και άλλο ένα τραγούδι που μ’ αρέσει: «Έχω ένα ελάττωμα, αγαπάω τα λάθος άτομα»(Χαχαχαχα!!!)
Αγαπημένος τραγουδιστής;
Πολλοί παλιοί και νέοι, Έλληνες και ξένοι. Μοντέρνοι και κλασσικοί. Τα ακούω όλα, αναλόγως τις στιγμές. Και σταρ σύστεμ και αντισυμβατικοί και όλα. Αναλόγως τη διάθεση και την παρέα.
Αγαπημένη τραγουδίστρια;
Όποια με κάνει και περνάω καλά ακούγοντας τα τραγούδια της. Γενικά πιστεύω ότι η μουσική είναι για να περνάμε καλά και όχι για να βγάζουμε τα απωθημένα μας.
Αγαπημένο τραγούδι;
Ισχύει η ίδια απάντηση. Αναλόγως την ώρα. Πολλά και διάφορα, Στην τελευταία εκπομπή μου στο ραδιόφωνο είχα ως σήμα το «Simple the best» της Tina Turner
Τι ζηλεύετε σε άλλους ανθρώπους;
Τίποτα. Θαυμάζω τους αυτοδημιούργητους και τους απλούς ανθρώπους που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με αξιοπρέπεια χωρίς βοήθεια. Σπανίζουν. Αντιθέτως δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που μιλάνε πολύ και δεν λένε τίποτα, οι δήθεν, αυτοί που όπως λέμε πολλές φορές το παίζουν είτε λεφτάδες και αν τους γυρίσεις ανάποδα δεν έχουν φράγκο, και αυτοί που το παίζουν διανοούμενοι και έχουν πολύ περιορισμένο επίπεδο τελικά. Θεωρώ ότι η ζήλεια, με την κακώς εννοούμενη έννοια, δεν είναι καλή, η καλώς εννοούμενη ζήλεια είναι ο θαυμασμός, όπως είπα και πιο πάνω.
Εάν είχατε την ευκαιρία να περάσετε μερικές ώρες για καφέ και γεύμα με ένα δημόσιο πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Ο Χίτλερ. Θα τον ρωτούσα τι ήταν αυτό που κυριάρχησε στο μυαλό του και αιματοκύλησε την ανθρωπότητα. Ο Στάλιν. Ο Μουσολίνι, ο Ρούσβελτ, ο Τσώρτσιλ. Μυθικά πρόσωπα. Γενικά προσωπικότητες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Και φυσικά ο δικός μας, ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος.
Αγαπημένος συνθέτης;
Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση.
Πόσους καφέδες πίνετε την ημέρα;
Ελάχιστους. Από έναν ως κανέναν, μέσο όρο. Δεν είμαι του καφέ, τον πίνω αναγκαστικά όταν βγαίνω έξω, τα Σαββατοκύριακα στα Δικαστήρια, στην παραλία το καλοκαίρι, κ.λπ., κ.λπ.
Ελληνικός ή καπουτσίνο;
Ελληνικός τις περισσότερες φορές. Γλυκύς βραστός. Όπως τον έπινε και ο πατέρας μου. Πίνω όμως και φρέντο καπουτσίνο.
Περιγράψτε τον εαυτό σας με πέντε λέξεις.
Θα πω πέντε δυάδες, δέκα λέξεις. Αξιοπρεπής – ασυμβίβαστος, ξεροκέφαλος – νευρικός, ηθικός – έντιμος, ολιγαρκής – λιτός, ευαίσθητος – αυθόρμητος, μέχρι παρεξηγήσεως.
Πέντε λέξεις με τις οποίες οι φίλοι/ες σάς περιγράφουν;
Πλακατζής, επιρρεπής, όμορφος (!), έξυπνος(!!), μετριόφρων(!!!) (Χαχαχα!!!)
Tο μεγαλύτερο πλεονέκτημα του χαρακτήρα σας;
Είναι και μειονέκτημα. Η αξιοπρέπειά μου.
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα;
Είναι και πλεονέκτημα. Δεν σκύβω εύκολα το κεφάλι.
Έχετε κατοικίδιο ζώο;
Είχα κατά το παρελθόν σκύλο και πιθανόν να έχω και στο μέλλον.
Ποια είναι η ιστορική προσωπικότητα που θαυμάζετε και γιατί;
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος φυσικά, γιατί προσπάθησε και διοίκησε τον πιο δύσκολο λαό του κόσμου.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκατε εκτός εαυτού και γιατί;
Συνέχεια, γιατί τα παιδιά μου μεγαλώνουν και με «γράφουν».
Αγαπημένη πόλη στην Ελλάδα, εκτός των Χανίων, για διακοπές;
Πολλές εντός Κρήτης, όπως Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Ιεράπετρα, κ.λπ. και αρκετές εκτός Κρήτης, όπως Ναύπλιο, Θεσσαλονίκη, κάποιες στη Βόρεια Ελλάδα και την Πελοπόννησο κ.λπ., κ.λπ.
Αγαπημένη χώρα, εκτός της Ελλάδας, για διακοπές;
Αγγλία, Τουρκία, Ιρλανδία, Γαλλία, γενικά Ευρώπη, αν και με βρίσκω πιο ευκολοπροσάρμοστο σε Μεξικό, Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη, Αργεντινή, γενικά Λατινική Αμερική.
Ποιο είναι το επόμενο ταξίδι που προγραμματίζετε;
Αθήνα. Δεν προγραμματίζω κάτι εκτός Ελλάδος άμεσα. Άσε καλύτερα.
Αγαπημένο χρώμα;
Κόκκινο. Τι άλλο. Το χρώμα του πάθους,
Το χειρότερο χρώμα;
Μαύρο. Το χρώμα των νεκρών, των σκοτεινών, των ποντικιών.
Τι θαυμάζετε στη σύντροφό σας;
Την ευφυΐα του μυαλού, την εξυπνάδα του λόγου, την ψυχή, και την αξιοπρέπεια. Επίσης, την ηθική, την μετριοπάθεια, τη σεμνότητα, τα λίγα λόγια, το χαμόγελο, τον αυτοσαρκασμό, την ταπεινότητα, την απλότητα και φυσικά την ομορφιά. Έχει πολλά πλεονεκτήματα.
Τι σας εκνευρίζει στη σύντροφό σας;
Ό, τι και στους ανθρώπους. Το δήθεν, η ψευτιά, η υποκρισία, η διπλοπροσωπία, η επιδειξομανία, κ.λπ., κ.λπ. Ευτυχώς δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων.
Κάνετε σήμερα τη δουλειά που ονειρευόσασταν στην εφηβεία;
Μάλλον ναι, με την έννοια ότι χαίρομαι τις δουλειές μου πάντα.
Γυμνάζεστε;
Παλιά ναι, τώρα όχι, είμαι γυμνασμένος από παλιά (Χαχαχα!!!)
Φοβάστε τα ταξίδια με αεροπλάνο;
Καθόλου! Ταξιδεύω συνέχεια, το διασκεδάζω αφάνταστα.
Τι σημαίνει ζωή για εσάς;
Να ζεις την κάθε στιγμή με τους ανθρώπους που αγαπάς.
Το αγαπημένο σας μέρος στα Χανιά;
Πολλά. Η «Κουκουβάγια» στον Προφήτη Ηλία, τα Δικαστήρια, το Λιμάνι, τα σοκάκια της Παλιάς Πόλης, ο Φάρος…
Τι σας γοητεύει και τι σας απογοητεύει στα Χανιά;
Με γοητεύει η πόλη, με απογοητεύει ο κόσμος…
Αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;
Αισιόδοξος πάντα.
Μισογεμάτο ή μισοάδειο το ποτήρι;
Μισογεμάτο φυσικά.
Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχετε κάνει για μία γυναίκα;
Να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι ξαφνικά και να πάω κάπου τη μία μέρα και να γυρίσω την επόμενη.
Σας τρομάζει ο θάνατος;
Καθόλου.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να είμαι όρθιος, να μην επιβαρύνω κανένα.
Αγαπημένη ομάδα;
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό…
Ο επόμενος μεγάλος στόχος της ζωής σας;
Δεν τον αποκαλύπτω αν δεν τον πετύχω πρώτα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Κλαίω συχνά για ανθρώπους συνήθως που αγαπώ.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε με την ψυχή σας;
Γελάω αρκετά τώρα τελευταία γενικά..
Είστε εσωστρεφής ή εξωστρεφής στις παρέες σας;
Ρωτήστε τις παρέες μου…
Το μεγαλύτερο λάθος που έχετε κάνει στη ζωή σας;
Προσπαθώ, αλλά δεν το έχω κάνει ακόμα. Είμαι σε καλό δρόμο όμως. Θα το κάνω που θα μου πάει.
Μαθαίνετε από τα λάθη σας ή τα επαναλαμβάνετε;
Φυσικά και τα επαναλαμβάνω, είμαι αδιόρθωτος…
Ποιον Χανιώτη και ποια Χανιώτισσα θαυμάζετε και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση. Πολλές και πολλούς. Ξέρουν οι ίδιες και οι ίδιοι.
Είστε εθελοντής αιμοδότης;
Ναι.
Υπέρ ή κατά της δωρεάς οργάνων και γιατί;
Υπέρ, είμαι δωρητής οργάνων πάρα πολλά χρόνια, όταν μπορείς να σώσεις μία ζωή, πρέπει να το κάνεις.
Αγαπημένη παραλία στον Νομό Χανίων;
Η παραλία του Γλάρου, ο Σταυρός (στη Γαλλίδα), Καλάμι (για όσους ξέρουν), Κυανή Ακτή (πάλι για όσους ξέρουν), Λουτράκι φυσικά, Γεωργιούπολη, και μετά πάμε πιο μακριά. Για τις υπόλοιπες παραλίες πάω παντού. Από Μαράθι, ως κάτω στα νότια.
Χορεύετε;
Συνήθως με χορεύουν στο ταψί… αλλά, ναι, όταν έρθω στο κέφι…
Τραγουδάτε;
Ασφαλώς. Όταν τραγουδάνε και άλλοι πολλοί για να μην ακούνε τη φωνή μου.
Ποιος ο πολιτικός αρχηγός που ξεχωρίζετε σήμερα και γιατί;
Ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης. Θεωρώ ότι είναι η νέα γενιά. Πολλές από τις πράξεις και τις ιδέες τους όμως μου θυμίζουν το κατεστημένο.
Ποιο το πολιτικό πρόσωπο που ξεχωρίζετε σήμερα στα Χανιά και γιατί;
Όχι πρωτοκλασάτα ονόματα πάντως, ούτε οι γνωστοί – άγνωστοι. Κάποιοι άλλοι, τους οποίους προτρέπω να μπουν στην πολιτική για να αλλάξουν κάποια πράγματα. Το ίδιο με προτρέπουν και αυτοί.
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η δυσκολότερη «αποστολή» όταν είσαι πατέρας;
Να μεγαλώσεις ισορροπημένα παιδιά.
Οδηγείτε;
Σαν τρελός.
Αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα;
Και τα δύο. Ό, τι υπάρχει διαθέσιμο, αναλόγως τον προορισμό και τον χρόνο που έχω στη διάθεσή μου.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που μεθύσατε;
Αντέχω τα τελευταία χρόνια και ελέγχω τον εαυτό μου. Συνήθως ψιλοζαλίζομαι, μέχρι εκεί.
Η καθαριότητα είναι…
Λιγότερο από μισή αρχοντιά πάντως…
Πότε λέτε ψέματα;
Προσπαθώ να μη λέω, είναι κάτι που το αντιπαθώ απίστευτα.
Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή;
Τα παιδιά μου. Τι άλλο; Μετά την υγεία φυσικά.
Η μεγαλύτερη δυστυχία;
Να μην είσαι υγιής.
Αγαπημένη σας απασχόληση;
Η δουλειά και η διασκέδαση. Και τα δύο μαζί είναι η τέλεια απασχόληση.
Ποια η σχέση σας με τα χρήματα;
Χαλαρή. Δεν είναι αυτοσκοπός.
Τι θα αλλάζατε στα Χανιά;
Να πω πολλούς από τους ανθρώπους;
Τι δεν θα αλλάζατε;
Δεν θα άλλαζα πολλά από τα παλιά, αλλά αρκετά από τα καινούργια.
Έρωτας ή αγάπη;
Έρωτας και αγάπη μαζί. Υπάρχουν, αρκεί να ψάξουμε να τα βρούμε.
Πιστεύετε στον Θεό;
Άθεος πάντως δεν είμαι.
Πιστεύετε στον άνθρωπο;
Πολύ, δυστυχώς, γιατί είναι το πιο ανήμερο θηρίο.
Τελικά, ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;
Είναι στραβός ο γιαλός, γι’ αυτό και αρμενίζουμε στραβά. Δεν έχουμε και τον σωστό καπετάνιο, βέβαια, ο οποίος ως γνωστόν… στη φουρτούνα φαίνεται.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ
Ο Νίκος Μουντάκης είναι πτυχιούχος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Σχολή Νομικών, Οικονομικών, Πολιτικών Επιστημών, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης. Αποφοίτησε το 1989 με βαθμό Λίαν Καλώς.
Μετά την αποφοίτησή του το 1990 συμμετείχε στο Πρόγραμμα Commett όπου πήγε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Εκεί εργάστηκε στο Jeagasc, Agriculture and Food Development Authority, σε θέματα σχετικά με το ανθρώπινο δυναμικό.
Από το 1992 έως το 1995, από το 1996 έως το 1998 και από το 2003 έως το 2005 ήταν στην Τηλεόραση Κύδων, ενώ έχει εργαστεί στην εφημερίδα «Κήρυκας», τον ραδιοφωνικό σταθμό ΑΝΤ1 Δυτικής Κρήτης και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα στον τοπικό Τύπο και σε διάφορες ισοσελίδες. Ήταν από τους πρώτους δημοσιογράφους στο Τμήμα Δημοσιογραφίας στο Δημόσιο ΙΕΚ Χανίων, ενώ εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να διδάσκει στο Τμήμα Δημοσιογραφίας στο ΙΕΚ Ηρακλείου.
Από το 1992 μέχρι σήμερα επίσης, στα πλαίσια των συνεργασιών του με τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, διετέλεσε επιστημονικός υπεύθυνος σε προγράμματα Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης και πήρε μέρος σε πολλά συνέδρια και σεμινάρια.
Έχει συνεργαστεί με την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων, την Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου, Εργατικά Κέντρα, Εμπορικούς Συλλόγους και πολλά Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα Διά Βίου Μάθησης, Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών, Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης κ.λπ. Το 1997 ήταν από τους επιστήμονες που προσελήφθησαν για να στηρίξουν τον θεσμό του «Καποδίστρια».
Το 2001 πιστοποιήθηκε για πρώτη φορά, από το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης. Από το 2002 είναι ενταγμένος στο Εθνικό Μητρώο Αξιολογητών της Ειδικής Υπηρεσίας Συντονισμού και Παρακολούθησης Δράσεων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου – Γενική Γραμματεία Διαχείρισης Κοινοτικών και άλλων πόρων του Υπουργείου Απασχόλησης. Με την ιδιότητά του αυτή έχει πλήθος αξιολογήσεων και συμμετοχών σε συνεδριάσεις επιτροπών. Ενδεικτικά: Ε.Π. Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού ΕΣΠΑ 2007-2013, Ε.Π. Εθνικό Αποθεματικό Απροβλέπτων ΕΣΠΑ 2007-2013, Ειδική Υπηρεσία συντονισμού και παρακολούθησης δράσεων ΕΚΤ Γ.Γ. διαχείρισης κοινοτικών & άλλων πόρων – Πρόγραμμα Διάπλους.
Από το 2003 έως το 2005 ήταν διοικητικός διευθυντής και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου. Την ίδια περίοδο ήταν επιστημονικός συνεργάτης και ειδικός σύμβουλος στον Δήμο Χανίων.
Το 2006 συμμετείχε σε ενημερωτική επίσκεψη στην έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη, μοναδικός δημοσιογράφος εκτός Αθηνών, ενώ το 2007 πιστοποιήθηκε εκ νέου από το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης. Την περίοδο 2005 – 2007 ήταν υπεύθυνος της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης στο πρόγραμμα «Οδυσσέας» που αφορά την εκμάθηση ελληνικών σε μετανάστες και στις Σχολές Γονέων στο Νομό Χανίων.
Έχει μεγάλη εμπειρία σε θέματα Διοίκησης, Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευσης Ενηλίκων κ.λπ. Σε ό, τι αφορά τις τελευταίες επαγγελματικές του εμπειρίες, ασχολήθηκε με την επικοινωνία και τις δημόσιες, παράλληλα με την απασχόλησή του ως στέλεχος ανάπτυξης εργασιών, σύμβουλος επιχειρησιακής εκπαίδευσης και υπεύθυνος σχεδιασμού προώθησης και υλοποίησης προγραμμάτων σε θυγατρικές τραπεζών (Αγροτική, Πειραιώς, Χανίων), καθώς επίσης και σε θέματα αναδιοργάνωσης και ανασυγκρότησης των επιχειρήσεων.
Επίσης, συμμετείχε το 2013 στην πιλοτική εκπαίδευση Εκπαιδευτών Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης σε δεξιότητες μέντορινγκ, η οποία διοργανώθηκε στα πλαίσια του ευρωπαϊκού συγχρηματοδοτούμενου έργου mENTERing.
Από τις αρχές του χρόνου είναι γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα «Οι Άγιοι Ανάργυροι», στην Αθήνα.
Έχει δύο παιδιά, ένα δευτεροετή φοιτητή στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης και μία κόρη 17 ετών.