Το καλοκαίρι του 2015, η κυβέρνηση αυτή (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) έκανε στροφή 180 μοιρών (και όχι 360, όπως ατυχώς είχε πει κάποτε -μιλώντας για άλλο θέμα- ο Πρωθυπουργός) προκειμένου η χώρα να παραμείνει εντός Ευρωζώνης και να μην κινδυνεύσει η ευρωπαϊκή της πορεία και προοπτική.
Τέλος οι «αυταπάτες».
Δύο, περίπου, χρόνια μετά, η κυβέρνηση που -συνεχίζοντας και «επαυξάνοντας» το έργο των προηγούμενων- φορολογεί… σχεδόν ό,τι κινείται και κόβει μισθούς και συντάξεις, έχει κάνει ή επιχειρεί να κάνει «στροφή στον ρεαλισμό» – όπως χαρακτηριστικά συνηθίζει να λέει, εσχάτως, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά, το οποίο διακρίνεται για το χαμηλό του προφίλ και τον μετριοπαθή του λόγο.
Στο πλαίσιο αυτής της -υποτιθέμενης ή πραγματικής, ο χρόνος θα δείξει- «στροφής», υπουργοί -όπως ο Πάνος Σκουρλέτης χθες από τα Χανιά (δείτε ΕΔΩ)– ζητούν εθνική συνεννόηση, ως σαν να μην υπήρξαν ποτέ τα διχαστικά «ή εμείς ή αυτοί» που ξεστόμιζε ο Αλέξης Τσίπρας, έμπλεος ενθουσιασμού, έως τον Ιανουάριο του 2015 και τα «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», που ο ίδιος υποστήριζε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, σε προεκλογική ομιλία στο Κερατσίνι!
Έστω, όμως.
Την ίδια ώρα, ωστόσο, πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης συνεχίζουν τη διχαστική και ακραία ρητορική, διότι, συν τοις άλλοις, από αυτή… προέκυψαν, από αυτή «τρέφονται» πολιτικά και μόνο μέσω αυτής μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν πολιτικά.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις -όχι οι μόνες- ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος και ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ, αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, ο οποίος πριν από 3 ημέρες επιτέθηκε σε «γκεσταπίτες» «μένουμε ευρώπηδες» και «βαστασοϊμπλέδες», όπως τους αποκάλεσε.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω ποιοι -μπορεί να- είναι οι «γκεσταπίτες». Μπορώ να φανταστώ ποιους κατηγορεί ως «βαστασοϊμπλέδες».
Καλό θα είναι, όμως, να επισημανθεί στον κ. Αναπληρωτή Υπουργό ότι όταν στρέφει τα βέλη του στους «Μένουμε Ευρώπη», ουσιαστικά επιτίθεται, πλέον, και σε όλη την… παρούσα συγκυβέρνηση, η οποία υπογράφει το ένα μνημόνιο πίσω από το άλλο, με βασικό επιχείρημα ότι το πράττει για να παραμείνει η χώρα σε σταθερή τροχιά, εντός Ευρωζώνης και, φυσικά, εντός της Ευρώπης.
Σε κάθε περίπτωση, εθνική συνεννόηση με ρητορική Πολάκη – Καμμένου δεν μπορεί να υπάρξει.
Και όσο αυτή η ρητορική διατηρείται, τόσο θα αποδεικνύεται έμπρακτα ότι τα περί εθνικής συνεννόησης -από κυβερνητικά χείλη- είναι, ουσιαστικά, λόγια και μόνο λόγια, κενά περιεχομένου.