Μείζον ζήτημα -τουλάχιστον ηθικής τάξεως- υφίσταται, σύμφωνα με τον Αρη Παπαδογιάννη και τον Γιάννη Σαρρή μετά την απόφαση του δημάρχου Χανίων Τάσου Βάμβουκα να μη θέσει προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο το ζήτημα της προώθησης της διαδικασίας κήρυξης και χρήσης των κτηρίων των βυρσοδεψείων στα Ταμπακαριά, αλλά να στείλει ο ίδιος επιστολή, παρακάμπτοντας το συλλογικό όργανο, την ίδια ώρα που, όπως αποκαλύφθηκε, ο ίδιος εμπλέκεται άμεσα καθώς διαθέτει ακίνητο στη συγκεκριμένη περιοχή.
Το συγκεκριμένο θέμα ανέβασε την ένταση κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων, με τον κ. Βάμβουκα να δέχεται πυρά για την τακτική του και τον ίδιο ν’ απαντά, μεταξύ άλλων, ότι η απόκτηση του ακινήτου έγινε πριν από δέκα χρόνια (2007) και ότι «σε καμία περίπτωση η επιστολή αυτή δεν αποτελεί απόφαση Δημάρχου, ούτε έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για την απόφαση, που θα εκδοθεί από τον αρμόδιο Υπουργό» και ότι «η αιτιολογική έκθεση έχει αποσταλεί σε όλους τους νόμιμα ενδιαφερόμενους από τις Υπηρεσίες του Δήμου, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να διατυπώσουν τις ενστάσεις και τις απόψεις τους, όπως ο νόμος ορίζει.
Ο ΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ
Για «θεσμικά, πολιτικά και ηθικά ατοπήματα» έκανε λόγο ο Αρης Παπαδογιάννης. «Αυτή η ιστορία εμπεριέχει ατοπήματα πολλά και συγκεκριμένα», σημείωσε, τονίζοντας ότι για το θέμα της χρήσης των κτηρίων στα Ταμπακαριά υπήρξε κατά το παρελθόν ευρύτατος διάλογος, με τη συμμετοχή όλων των συναρμόδιων φορέων (ΤΕΕ/ΤΔΚ, Σύλλογος Αρχιτεκτόνων κ.λπ.).
«Ήταν μια συλλογική απόφαση, μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Αυτήν την αντίληψη που διακήρυττε ο Δήμαρχος προεκλογικά ή, εν πάση περιπτώσει, όπως είπε σήμερα, δεν είναι αποφάσεις Δημάρχου, αλλά είναι προτάσεις Δημάρχου, δεν έχουν προηγούμενο για τα Χανιά. Ιδιαίτερα για θέματα που έχουν να κάνουν με χαρακτηρισμό μοναδικών βιοτεχνικών αρχιτεκτονικών μνημείων, έχουν δοθεί αγώνες και με τους κατοίκους και με τους φορείς και με όλους τους δημοτικούς συμβούλους», ανέφερε ο κ. Παπαδογιάννης.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΡΡΗΣ
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γιάννης Σαρρής, ο οποίος υπογράμμισε πως «όσον αφορά το ζήτημα με την οδό Βιβιλάκη, εμείς δεν αγνοούμε, κύριε Δήμαρχε, καμία πρόθεση. Όμως τα λάθη θα πρέπει να τ’ αποδεχόμαστε. Υπήρξε μία κανονιστική, από ειδικούς, όπως είπε προηγουμένως ο κ. Παπαδογιάννης. Δεν θέλω να επαναλάβω. Από ‘κει και πέρα, ήρθε μία πρόταση από το Υπουργείο, το οποίο διαφοροποιεί, εξελίσσει, αλλάζει, ό,τι θέλετε βάλτε μπροστά, πάντως δεν μένει η ίδια κατάσταση χρήσης των κτηρίων αυτών. Προστίθενται και άλλα χαρακτηριστικά, τα οποία δεν υπήρχαν. Για ποιο λόγο εσείς κύριε Δήμαρχε πήρατε την απόφαση να την υιοθετήσετε, χωρίς καν να τη μεταφέρετε σε μία Επιτροπή και να γίνει εισήγηση από την Επιτροπή ή, τουλάχιστον, να το συζητήσουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο;», είπε ο κ. Σαρρής.
Και πρόσθεσε: «Θεωρούμε ότι αυτό δεν είναι σωστό από τη μεριά σας, για να μην πω καμιά χειρότερη κουβέντα και επίσης το κάνει επιπρόσθετα λαθεμένο, διότι είσαστε, εκτός από Δήμαρχος, και ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει οικονομικό ενδιαφέρον από αυτήν την τροποποίηση, επομένως έπρεπε να είναι πιο λεπτός και πιο διαφανής ο χειρισμός. Θεωρούμε ότι πρέπει να συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο».
Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΙΖΟΣ
Από την πλευρά του ο Σεραφείμ Ρίζος τόνισε πως «… δεν θα σταθώ ότι και ο ίδιος ο κ. Δήμαρχος έχει οικονομικά -ας μου επιτραπεί η λέξη- συμφέροντα στην περιοχή. Ο τρόπος με τον οποίο λήφθηκε η απόφαση, αλλά και η ουσία της απόφασης, ότι θα μετατραπεί μία ακόμη περιοχή της πόλης σε ειδική επιχειρηματική ζώνη, όπως άλλες, εις βάρος των κατοίκων. Μη γελιόμαστε, χαμηλής όχλησης είναι και οι επιχειρήσεις στο λιμάνι και στην παλιά πόλη, αλλά οι κάτοικοι της παλιάς πόλης διώκονται. Η παλιά πόλη έχει μετατραπεί σε μία απέραντη επιχειρηματική ζώνη. Το ίδιο σκοπεύετε να μετατρέψετε και τα Ταμπακαριά; Το ίδιο σκοπεύετε να γίνει και η Χαλέπα; Τα πάντα θα τα παραδώσουμε στην επιχειρηματικότητα; Οι κάτοικοι της πόλης, σε μία πόλη που έχει τόσο έντονο στεγαστικό πρόβλημα, σε μία πόλη που οι κάτοικοί της δεν βρίσκουν σπίτια να νοικιάσουν, εσείς το μόνο που έχετε να πείτε είναι να δώσουμε μία ακόμη περιοχή για ξενοδοχεία, για μπαρ και για καφετέριες;», αναρωτήθηκε ο κ. Ρίζος.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΒΑΜΒΟΥΚΑ
Απαντώντας, ο Τάσος Βάμβουκας είπε ότι «ένας δημόσιας άνδρας μπορεί να κατηγορηθεί μόνο σε μία περίπτωση, αν εκμεταλλευτεί τη θέση του, την πληροφόρηση και τις ενέργειες που πρόκειται να κάνει για ν’ αποκτήσει όντως ένα περιουσιακό στοιχείο… Εδώ, όμως, δεν έχουμε καμία τέτοια περίπτωση. Έχουμε μία απόκτηση περιουσίας προ δεκαετίας, και, αν θέλετε, να προκαλέσω. Θέλετε, ιδιαίτερα όσοι έχουν ασκήσει διοίκηση στον Δήμο Χανίων όλα τα προηγούμενα χρόνια, να φέρουμε εδώ τις αποδείξεις εκείνες που να λένε πότε αποκτήσαμε ένα περιουσιακό στοιχείο; Να μην κυνηγήσουμε μάγισσες, αλλά να δούμε αν έγινε κάποια πράξη στις εν λόγω περιοχές; Εγώ, πάντως, τα δικά μου στοιχεία τα έχω στη διάθεση του οποιουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή. Αυτό θα ήταν, πραγματικά, μία ορθή πράξη. Να κατηγορηθεί κάποιος ότι χρησιμοποίησε την προνομιούχο θέση που είχε και επλούτισε με αυτόν τον τρόπο, ενδεχομένως εις βάρος κάποιου άλλου, ο οποίος δεν εγνώριζε. Όλα τ’ άλλα είναι εκ του πονηρού, είναι για να πλήξουν το πρόσωπό μου και τη Δημοτική Αρχή».
Παράλληλα, ο κ. Βάμβουκας ανάγνωσε κείμενο για το συγκεκριμένο θέμα, επισημαίνοντας τα εξής:
«Η διαδικασία για την κήρυξη ως διατηρητέων των κτηριακών συμπλεγμάτων των Ταμπακαριών είχε ξεκινήσει από το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων το 2007 και για τις δύο περιοχές, της οδού Βιβιλάκη και της Αγίας Κυριακής, αλλά το 2014 προχώρησε η κήρυξη ως διατηρητέων μόνο των κτηρίων της οδού Βιβιλάκη και ήταν σωστό, όπως αναφέρει η έκθεση του Υπουργείου, να προχωρήσει και στην Αγία Κυριακή, διότι εκτός των άλλων τα κτήρια καταρρέουν.
Η επιστολή μου προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σχετικά με την προώθηση της διαδικασίας κήρυξης και χρήσης των 22 κτηρίων των βυρσοδεψείων στην περιοχή Αγίας Κυριακής Χαλέπας, είναι προϊόν των κοινών συμπερασμάτων, στα οποία κατέληξαν μετά από συνεργασία οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Δήμου Χανίων, με τις αντίστοιχες Υπηρεσίες του αρμόδιου Υπουργείου, τα οποία εξέφρασα διά της επιστολής μου, όπως μου ζητήθηκε.
Σε καμία περίπτωση η επιστολή μου αυτή δεν αποτελεί απόφαση Δημάρχου, ούτε έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για την απόφαση, που θα εκδοθεί από τον αρμόδιο Υπουργό.
Τα κοινά αυτά συμπεράσματα, τα οποία υιοθετεί η αιτιολογική έκθεση του Υπουργείου, βασίζονται στο ΦΕΚ, που περιγράφει τις χρήσεις για τα αντίστοιχα Ταμπακαριά της οδού Βιβιλάκη, ενώ αναφέρει επιπλέον, ότι πρέπει να είναι επιχειρήσεις χαμηλής όχλησης και προβλέπει τη δυνατότητα ίδρυσης Μουσείου.
Το ίδιον όφελος, το οποίο κάποιοι υπονοούν για τον Δήμαρχο, που έχει εκεί μία ιδιοκτησία από το 2007, ας αναλογισθείτε εσείς και όσοι υποστηρίζουν αυτήν την άποψη, εάν θα μπορούσε να προκύψει:
α) Από τη σύμφωνη γνώμη μου να ισχύσουν για την Αγία Κυριακή οι χρήσεις, που προβλέπει η απόφαση του Υπουργού για τα αντίστοιχα κτήρια της οδού Βιβιλάκη.
β) Από την πρόβλεψη για λειτουργία μόνον επιχειρήσεων χαμηλής όχλησης.
γ) Από τη δυνατότητα ίδρυσης Μουσείου Βυρσοδεψίας.
Άλλωστε, η αιτιολογική έκθεση έχει αποσταλεί σε όλους τους νόμιμα ενδιαφερόμενους από τις Υπηρεσίες του Δήμου, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να διατυπώσουν τις ενστάσεις και τις απόψεις τους, όπως ο νόμος ορίζει.
Μετά από μία δεκαετία, ήλθε το πλήρωμα του χρόνου για την προώθηση ενός αναπτυξιακού έργου επί της θητείας μου και θεωρώ ότι η κοινή λογική επιτάσσει αυτή η διαδικασία να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί».