Με ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο είναι απόρροια πολλών παραγόντων, αναμένεται να έρθει αντιμέτωπη η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια και μάλιστα σε έναν από τους βασικότερους κλάδους της οικονομίας της. Μέχρι το 2020 οι ξενοδοχουπάλληλοι της χώρας δεν θα επαρκούν για να καλύψουν τις όλο και αυξανόμενες ανάγκες του τουρισμού.
Ωστόσο όπως επισημαίνει η Κατερίνα Σαντίκου, managing director της Workathlon, εταιρείας που δραστηριοποιείται στην εύρεση προσωπικού για πολυτελή ξενοδοχεία της χώρας, το φαινόμενο δεν είναι αμιγώς ελληνικό απλά εντός συνόρων δημιουργεί μια άκρως αντιθετική εικόνα λόγω των υψηλών ποσοστών ανεργίας.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρει πρόσφατη μελέτη τα επόμενα δύο χρόνια μια στις δύο διευθυντικές θέσεις στον τουρισμό δεν θα μπορούν να καλυφθούν από επαγγελματίες του τουρισμού. Η αύξηση κατά 7% του τουριστικού ρεύματος σε ολόκληρη την Ευρώπη σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα που παρατηρείται στη Γηραιά Ήπειρο αποτελούν τις βασικότερες αιτίες του προβλήματος.
Διαβάστε ακόμη: Workathlon | Μια πλατφόρμα προσλήψεων για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις
Ωστόσο στη χώρα μας, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της Νίκης Παπάζογλου στο insider.gr,το πρόβλημα εντείνουν κι άλλοι λόγοι, όπως το μεγάλο κύμα brain drain που καταγράφηκε τα χρόνια της κρίσης – σύμφωνα με μελέτη της KPMG ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που έφυγαν την περίοδο 2008-2016 ανέρχεται σε περίπου 450.000 και το κόστος αυτής της φυγής υπολογίζεται ότι κόστισε στη χώρα περί τα 15 δισ. ευρώ – καθώς και οι χαμηλές αποδοχές σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
«Παρότι μάλιστα το κόστος διαβίωσης σε μια ξένη χώρα είναι υψηλότερο εν συγκρίσει με την Ελλάδα, οι αποκλίσεις στους μισθούς παραμένουν δελεαστικές για τους εργαζόμενους» εξηγεί η κα Σαντίκου. Ενδεικτικά μας πληροφορεί πως μια διευθυντική θέση στην Ελλάδα μπορεί να έχει αποδοχές έως και 3.000 ευρώ το μήνα εκεί που για παράδειγμα στην Αγγλία οι μηνιαίες αποδοχές θα έφταναν τις 6.000 ευρώ. Αντίστοιχα σε χαμηλότερες θέσεις τα 1.000 ευρώ το μήνα της Ελλάδας γίνονται τουλάχιστον 1.500 σε μια χώρα του εξωτερικού.
Πρόσθετη αιτία είναι και η έντονη εποχικότητα του συγκεκριμένου επαγγέλματος, ειδικά στην περίπτωση της χώρας μας, η οποία εμποδίζει τους εργαζόμενους να επενδύσουν σε αυτό. «Μόνο τα τελευταία χρόνια γίνονται κάποιες προσπάθειες να αλλάξει η αντίληψη των απασχολούμενων για τον συγκεκριμένο κλάδο, δηλαδή να καθιερωθεί και ο τουρισμός ως ένα κλάδος καριέρας» σημειώνει η κα Σαντίκου. Συγκεκριμένα το τελευταίο διάστημα γίνονται πολύ μεγάλες προσπάθειες από τον ΣΕΤΕ ώστε να εκπαιδευτούν οι νέοι άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό και να δημιουργηθεί μια νέα εργαλειοθήκη ταλέντων η οποία μπορεί μελλοντικά να δώσει την έννοια της εξέλιξης. Κι όλα αυτά την ώρα που η πλειονότητα των ξενοδοχοϋπαλλήλων της χώρας είναι απλά απόφοιτοι λυκείου. Συγκεκριμένα με βάση τα στοιχεία της Workathlon από τους ζητούντες εργασία σε πολλών αστέρων ξενοδοχεία, το 56% των ξενοδοχοϋπαλλήλων έχουν απολυτήριο λυκείου, ένα 32% έχει πτυχείο ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος κι ένα 10% μόνο κατέχει κάποιο μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Πέρα βέβαια από την εκπαίδευση μεγάλη είναι και η έλλειψη σύνδεσης του κλάδου με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Αυτό είναι εμφανές κι από τα λανθασμένα κριτήρια που έχουν πολλές φορές όσοι προσλαμβάνουν υπαλλήλους ή όσοι υπάλληλοι αναζητούν δουλειά αντίστοιχα.
Αναφερθείς στην εποχικότητα η διευθύντρια της Workathlon σημειώνει ότι αποτελεί ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα αφού δεν βοηθά τους εργαζόμενους να επενδύσουν στην εργασία τους. «Ένα ενδιαφέρον στοιχεία από πρόσφατη μελέτη που κάναμε είναι ότι πέντε στους 10 υποψήφιους που αναζητούν δουλειά στον τουρισμό ξεκινούν να ψάξουν πριν ακόμα αφήσουν την προηγούμενη δουλειά». Μάλιστα διευκρινίζει ότι η εποχικότητα αποτελεί δύσκολο στοίχημα από μόνη της, αφού η καταπολέμησή της προϋποθέτει την προώθηση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού αλλά και την σύμπραξη πολιτείας επιχειρήσεων, αεροπορικών εταιρειών, ακτοπλοϊκών εταιρειών και άλλων φορέων του τουρισμού για να κινηθεί η χώρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που εντείνει το πρόβλημα είναι και το γεγονός πως δεν έχουν μειωθεί οι θέσεις εργασίας στον κλάδο λόγω της τεχνολογίας, όπως ισχύει σε άλλες βιομηχανίες, επειδή ο τουρισμός σχετίζεται περισσότερο με τις υπηρεσίες κι όχι με την παραγωγή.
ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Κι όλα αυτά την ώρα που ο ίδιος ο κλάδος έχει τεράστιες δυσκολίες από μόνος του. Η εργασία στον τουρισμό απαιτεί μεγάλη φυσική αντοχή η οποία χάνεται όσο οι εργαζόμενοι μεγαλώνουν. Μετά τα 35 αν δεν είσαι manager θεωρείσαι μεγάλος για κάποιες θέσεις εργασίας στον τουρισμό και πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μην αποκαλύπτουν εξαρχής την ηλικία τους για να μην αποτελέσει τροχοπέδη στην πρόσληψή τους.
Δυστυχώς σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και οι δύσκολες εργασιακές συνθήκες του κλάδου σε συνδυασμό με τις στρεβλώσεις της κρίσης. Η εργασία είναι κατά κύριο λόγο 7ήμερη και σπάνια τηρείται το 8ωρο ενώ είναι και άκρως απαιτητική αφού περιλαμβάνει αρκετή ορθοστασία και συνεχή επαφή με κόσμο.
Τα παραπάνω συμπεράσματα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη αν σκεφτεί κανείς ότι στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι του κλάδου του τουρισμού αντιπροσωπεύουν το 10% της συνολικής πλήρους απασχόλησης της χώρας και το 18% της μερικής απασχόλησης.
Πηγή: insider.gr