Την ενεργό συμμετοχή των πολιτών σε ένα δίκτυο στήριξης των αστέγων «που κινδυνεύουν να μη βγάλουν τον χειμώνα» και στις δράσεις πίεσης προς τον Δήμο Χανίων ζητά το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών.
«Φαίνεται να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Από τη μία άδεια σπίτια και τουρίστες που βρίσκουν όποτε θέλουν κατάλυμα σε μια πόλη που έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο Airbnb και από την άλλη άνθρωποι που έχουν πραγματικά ανάγκη στέγης αλλά ζουν στον δρόμο και σε τρώγλες και αντιμετωπίζονται ως αόρατοι», αναφέρει χαρακτηριστικά το Κοινωνικο Στέκι – Στέκι Μεταναστών.
Αναλυτικότερα, στην ανακοίνωσή του σημειώνει τα εξής:
«Στην πόλη, γύρω μας, υπάρχουν άστεγοι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι καθώς προχωρά ο χειμώνας αντιμετωπίζουν άμεσα ακόμη και το πρόβλημα της επιβίωσης.
Στην πόλη μας, δεν υπάρχει ένας χώρος θερμαινόμενος που να λειτουργεί σε 24η βάση για τους αστέγους με την κατάλληλη υποδομή, ούτε μία ομάδα ουσιαστικής υποστήριξης τους στον δρόμο, παρά το ότι ο Δήμος έχει την τυπική υποχρέωση (εγκύκλιος 19/11/2018, Αρ.Πρ.Δ13οικ.60459/2927). Ακόμη περισσότερο δεν υπάρχει δομή φιλοξενίας παρά το νόμο που θεσπίζει Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων και Ξενώνες Μεταβατικής Φιλοξενίας, (ΦΕΚ: τεύχος Β/Αρ. Φύλλου 1336/12 Μαΐου 2016).
Σε αυτή την πόλη, αυτές τις μέρες, φαίνεται να γιορτάζεται με τα Χριστούγεννα ένα χαμένο νόημα, απωθημένο πίσω από τις γυαλιστερές βιτρίνες και τα πολλά λαμπιόνια.
Το μόνο που έχει κάνει ο Δήμος τα τελευταία δύο χρόνια για τους αστέγους είναι να λειτουργεί το νυχτερινό καταφύγιο που μπορεί φιλοξενήσει μόνο 20 άτομα και μόνο τη νύχτα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί στην πόλη τρεις άστεγοι νεκροί.
Πρόσφατα και μετά από πολύμορφη κινητοποίηση πολιτών, ο Δήμος ισχυρίστηκε ότι έλυσε το πρόβλημα μιας οικογένειας από το Ιράκ με τέσσερα παιδιά που κοιμόνταν στη βροχή και στο κρύο, αλλά το έκανε χωρίζοντάς τη σε δύο διαφορετικούς χώρους φιλοξενίας: σε ένα χώρο για τη μητέρα με τα παιδιά και στο νυχτερινό καταφύγιο για τον πατέρα. Ευτυχώς, υπήρξε προσωρινή λύση πέραν από τον Δήμο και η οικογένεια τελικά δεν χωρίστηκε.
Φαίνεται να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Από τη μία άδεια σπίτια και τουρίστες που βρίσκουν όποτε θέλουν κατάλυμα σε μια πόλη που έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο Airbnb και από την άλλη άνθρωποι που έχουν πραγματικά ανάγκη στέγης αλλά ζουν στον δρόμο και σε τρώγλες και αντιμετωπίζονται ως αόρατοι.
Ζητάμε την ενεργό συμμετοχή σας σε ένα δίκτυο στήριξης αυτών των ανθρώπων που κινδυνεύουν να μη βγάλουν τον χειμώνα και στις δράσεις που αναγγέλλουμε για πίεση προς τον Δήμο.
Ζητάμε, υπνόσακους, κουβέρτες, σκούφους, γάντια αλλά και πιθανά διαθέσιμα σπίτια για φιλοξενία αστέγων, ειδικά την περίοδο του χειμώνα.
Τηλέφωνα: 6976 677743, 6942 075109».
1 Σχόλιο
Άμα νοιάζεται κανείς/μια πραγματικά, ας διαθέσει τα δικά του μέσα κινητά κι ακίνητα να κάνει την επιθυμία του πράξη. Δεν μπορεί να ζητά επίμονα από όλους τους άλλους “να βρεθεί κάποιος να κάνει αυτό που θέλω για να χαρώ”. Δεν σηκώνει κανείς τρίτος μαθήματα υποκριτικής ανθρωπιάς. Ούτε χωράνε όλοι οι ξεπεσμένοι της Γης σε τούτο τον έρμο τόπο για να μαζεύονται συνεχώς καινούριοι.