Άμεση απάντηση στο σημερινό πρωινό δημοσίευμα του HANIA.news για τα προβλήματα που υπάρχουν κάθε χρόνο με την εκμίσθωση – διαχείριση των παραλιών έδωσε σήμερα, αργά το μεσημέρι, ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ, Αντώνης Μπαλωμενάκης.
Είναι, ομολογουμένως, θετικό το γεγονός ότι ο κ. Μπαλωμενάκης επιδεικνύει γρήγορα «αντανακλαστικά» και συμμετέχει -με θετική διάθεση- στον δημόσιο διάλογο καθώς και ότι ενημερώνεται καθημερινά για την τοπική επικαιρότητα, επιθυμώντας να συμβάλλει θεσμικά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκλογικής του περιφέρειας και όχι μόνο.
Είναι, επίσης, θετικό ότι, όπως επισημαίνει ο Χανιώτης βουλευτής, από το Υπουργείο Οικονομικών «σχεδιάζεται η κατάστρωση ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης των παραλιών της χώρας», αν και τα «επ’ ωφελεία της εθνικής οικονομίας και της ποιοτικής αναβάθμισης των υπηρεσιών που θα προσφέρονται» σηκώνουν πολλή συζήτηση αναφορικά με τον ρόλο που θα κληθούν να διαδραματίσουν οι Δήμοι την επόμενη ημέρα.
«Το σχέδιο αναμένεται να εφαρμοστεί για πρώτη φορά από την ερχόμενη τουριστική περίοδο. Προφανώς ένα μέρος του θέματος αφορά στη δυνατότητα όμορων τουριστικών επιχειρήσεων να έχουν δικαίωμα προτίμησης στην εκμετάλλευση του εμπρόσθιου χώρου του αιγιαλού. Όπως ελπίζω να γίνεται κατανοητό το θέμα που θίξατε και άλλα επιμέρους ζητήματα, όπως για παράδειγμα ο τρόπος διεξαγωγής των διαγωνισμών εκμίσθωσης με τρόπο αδιάβλητο, θα αντιμετωπίζονται πλέον ενιαία», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στην απάντησή του, ο κ. Μπαλωμενάκης.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί, βέβαια, ότι σήμερα υπάρχει, βάσει νόμου, η δυνατότητα των όμορων τουριστικών επιχειρήσεων «να έχουν δικαίωμα προτίμησης στην εκμετάλλευση του εμπρόσθιου χώρου του αιγιαλού».
Το πρόβλημα αφορά στις περιοχές όπου υπάρχουν χαρακτηρισμένα τμήματα ως παλαιός αιγιαλός, θέμα για το οποίο δεν κάνει καμία αναφορά ο κ. Μπαλωμενάκης.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ποιο είναι το μείζον πρόβλημα;
Θα το περιγράψω, χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, που αφορά -και- στον Δήμο Πλατανιά, για να γίνει απολύτως αντιληπτό και κατανοητό.
Ας υποθέσουμε ότι σε μία τουριστική περιοχή του Δήμου Πλατανιά υπάρχουν πέντε όμορες παραθαλάσσιες επιχειρήσεις, δηλαδή η μία δίπλα («κολλητά») στην άλλη. Οι πέντε αυτές επιχειρήσεις έχουν μέτωπο στη θάλασσα μερικά μέτρα ή μερικές δεκάδες μέτρα. Αν υποθέσουμε ότι στη συγκεκριμένη περιοχή δεν υπάρχει χαρακτηρισμένο τμήμα ως παλαιός αιγιαλός οι ιδιοκτήτες των πέντε αυτών παραθαλάσσιων επιχειρήσεων δικαιούνται, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, ν’ ασκήσουν το «δικαίωμα προτίμησης» -όπως χαρακτηριστικά λέγεται- και να ενοικιάσουν, χωρίς τη διενέργεια διαγωνισμού, το τμήμα του αιγιαλού που τους αναλογεί (και το οποίο ισούται με το μήκος της πρόσοψης της επιχείρησής τους, επί το πλάτος έως λίγο πριν από τη θάλασσα) προκειμένου να τοποθετήσουν ομπρέλες και ξαπλώστρες. Για να μη δημιουργηθεί, ωστόσο, πρόβλημα από τη συνολική κάλυψη του χώρου με ομπρέλες και ξαπλώστρες, ο νομοθέτης, ορθά σκεπτόμενος, δίνει το δικαίωμα αξιοποίησης μόνο του 50% της συνολικής έκτασης της παραλίας που ενοικιάζει κάθε επιχειρηματίας. (Αν εφαρμόζεται ή όχι ο νόμος, σε αρκετές περιοχές, είναι άλλο θέμα συζήτησης).
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν οι πέντε αυτές επιχειρήσεις βρίσκονται σε περιοχή, όπου υπάρχει χαρακτηρισμένο τμήμα ως παλαιός αιγιαλός (το οποίο ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, δηλαδή στο ελληνικό Δημόσιο). Τι είναι ο παλαιός αιγιαλός; Μία λωρίδα γης (δύο, τρία, τέσσερα μέτρα), αμμούτσα, ουσιαστικά, που μεσολαβεί μεταξύ της παραλίας, δηλαδή της υπόλοιπης… αμμούτσας και των ιδιοκτησιών). Σε αυτήν την περίπτωση, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, οι πέντε επιχειρηματίες δεν έχουν το δικαίωμα ν’ ασκήσουν το δικαίωμα προτίμησης και να αξιοποιήσουν, χωρίς τη διενέργεια διαγωνισμού, το κομμάτι της παραλίας που βρίσκεται μπροστά από τις επιχειρήσεις τους. Αντίθετα, με βάση τον νόμο, επειδή ο παλαιός αιγιαλός «διακόπτει» την ομορία, οι Δήμοι είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στην εκμίσθωση των συγκεκριμένων παραθαλάσσιων τμημάτων μέσω δημόσιου διαγωνισμού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, στην περίπτωση διενέργειας διαγωνισμού, είναι πιθανόν άλλος να είναι ο ιδιοκτήτης της παραθαλάσσιας επιχείρησης και άλλος ν’ αναδειχθεί πλειοδότης, άρα άλλο πρόσωπο να εκμεταλλεύεται την παραλία, ενοικιάζοντας ομπρέλες και ξαπλώστρες!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, σε περίπτωση διενέργειας διαγωνισμού, θα πρέπει να υπάρχει κενό, αριστερά και δεξιά της παραλίας, μήκους 100 μέτρων σε κάθε πλευρά. Στην περίπτωση του παραδείγματος των πέντε όμορων επιχειρήσεων, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν δημοπρατηθεί το κομμάτι της παραλίας που αφορά την πρώτη κατά σειρά επιχείρηση, για εκατό μέτρα δεξιά και αριστερά του δημοπρατούμενου τμήματος παραλίας δεν μπορούν να τοποθετηθούν ομπρέλες και ξαπλώστρες. Άρα οι άλλοι δύο, τρεις ή τέσσερις επιχειρηματίες (ανάλογα με το συνολικό μήκος της πρόσοψης των επιχειρήσεών τους) δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την παραλία που βρίσκεται μπροστά από τα καταστήματά τους!
Η απόλυτη νομοθετική παράνοια, δηλαδή!
Με αποτέλεσμα, οι Δήμοι, στις περιοχές όπου υπάρχουν τμήματα χαρακτηρισμένα ως παλαιός αιγιαλός, να μην προχωρούν -εσκεμμένα, για ευνόητους λόγους- σε διαγωνισμούς για την εκμίσθωση της παραλίας, χάνοντας, έτσι, σημαντικά έσοδα και οι επιχειρηματίες ν’ αναγκάζονται να παρανομούν, «εισπράττοντας» πρόστιμα από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Τα πρόστιμα αυτά είναι ισόποσα με τα μισθώματα που θα εισέπρατταν οι Δήμοι (70%) και η Κτηματική Υπηρεσία (30%), όμως καταλήγουν στο ακέραιο (100%) στο ελληνικό Δημόσιο.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν χαρακτηρισμένα τμήματα ως παλαιός αιγιαλός, τα έσοδα από την ενοικίαση της παραλίας, χωρίς διαγωνισμό με βάση τον νόμο, καταλήγουν στο ταμείο του κάθε Δήμου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καθαριότητα της παραλίας, για τη ναυαγοσωστική κάλυψη και για όποια άλλα έξοδα αφορούν στην αποτελεσματική και ασφαλή λειτουργία της.
Σε περίπτωση, ωστόσο, που υπάρχουν χαρακτηρισμένα τμήματα ως παλαιός αιγιαλός και οι Δήμοι προχωρήσουν σε διαγωνισμούς, το 30% των χρημάτων από την εκμίσθωση καταλήγει στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, ενώ οι Δήμοι, που, όπως προαναφέρθηκε, λαμβάνουν το 70%, πληρώνουν το 100% για την καθαριότητα και τους ναυαγοσώστες!..
Αυτό, εν ολίγοις, είναι το πρόβλημα με τον παλαιό αιγιαλό, που αφορά κυρίως στην Κρήτη και ειδικότερα στα Χανιά. Και πρέπει, επιτέλους, η επίσημη πολιτεία να δώσει λύση το δυνατόν συντομότερο. Οριστική, αποτελεσματική και δίκαιη.