Ο Παύλος Μπουζάκης είναι ένας άνθρωπος που έχει, πλέον, συνδέσει το όνομά του, στα Χανιά, με τη φωτογραφία. «Εραστής» της φωτογραφίας, λάτρης του παλιού λιμανιού των Χανίων, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, «μεταφέροντας» στη μνήμη του θύμησες από άλλες εποχές, σεμνός και ιδιαίτερα αγαπητός, σχεδόν πάντα χαμογελαστός, αυτό που συνηθίζουμε να λέμε «καλό παιδί».
Ο ίδιος δηλώνει «ερασιτέχνης φωτογράφος», αν και, κατά γενική ομολογία, πολλές από τις φωτογραφίες του θα τις ζήλευαν και επαγγελματίες. Όταν δεν εργάζεται στις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού των Χανίων, όπου έχει προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ, θα τον συναντήσετε στα πιο πιθανά, αλλά και στα πιο απίθανα μέρη, τις πιο πιθανές και πιο απίθανες ώρες. Πάντα με τη φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Να «αποτυπώνει» το παρόν, μ’ ένα κλικ.
«Χίλιες αναμνήσεις σε μια εικόνα που θα έχει αποτυπωμένη για πάντα τη δική μας ιστορία. Η κληρονομιά μας στον… χρόνο! Ναι, ακριβώς αυτή είναι η λέξη που μου έρχεται στο νου όταν αναφέρομαι στη φωτογραφία. Πρόκειται για μια “κληρονομιά” που θα μείνει στον χρόνο», σημειώνει ο ίδιος σε μία από τις σπάνιες φορές που επέλεξε να μιλήσει, όχι με τις φωτογραφίες του.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Παύλος Μπουζάκης απαντά στα ερωτήματα που του έθεσε το HANIA.news. Φειδωλός με τις λέξεις, πληθωρικός με τις φωτογραφίες, ορισμένες από τις οποίες παρουσιάζουμε σήμερα, μαζί με τις απαντήσεις του γνωστού και ως… foto mpouzis!
Ξεκίνησες ν’ ασχολείσαι με τη φωτογραφία πριν από δέκα περίπου χρόνια. Πώς προέκυψε αυτός ο μεγάλος «έρωτας»;
Ετσι ακριβώς όπως το λες. Είναι «έρωτας» και «τέχνη» ταυτόχρονα. «Ερασιτέχνης φωτογράφος» είναι η φράση που με εκφράζει! Όλοι οι μεγάλοι έρωτες έρχονται ξαφνικά στη ζωή μας, χωρίς να το περιμένεις, και μας παρασέρνουν μαζί τους και μας αιχμαλωτίζουν για πάντα. Το ίδιο ισχύει και με τη φωτογραφία… Ένα «κλικ» του φωτογράφου, επαγγελματικό ή μη, και σταμάτησε ο χρόνος, η στιγμή πάγωσε και αιχμαλωτίσθηκε για πάντα…
Τι είναι η φωτογραφία για σένα;
Μια φωτογραφία κρύβει αμέτρητες λέξεις και συναισθήματα, που θα αντέχουν στον χρόνο, που θα αφήσουν ένα αποτύπωμά μας να μαρτυρά ότι είχαμε και εμείς πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το θαυματουργό έργο που λέγεται «ζωή», μέσω μιας φωτογραφίας. Χίλιες αναμνήσεις σε μια εικόνα που θα έχει αποτυπωμένη για πάντα τη δική μας ιστορία… Η κληρονομιά μας στον… χρόνο! Ναι, ακριβώς αυτή είναι η λέξη που μου έρχεται στο νου όταν αναφέρομαι στη φωτογραφία. Πρόκειται για μια «κληρονομιά» που θα μείνει στον χρόνο.
Έχεις φωτογραφίσει, πολλάκις, μνημεία των Χανίων, εκδηλώσεις, ανθρώπινες στιγμές, πρόσωπα, τη μοναδική φύση της Κρήτης, γωνιές και γειτονιές πόλη και όχι μόνο. Στις φωτογραφίες σου, ωστόσο, «πρωταγωνιστούν» συνήθως το παλιό λιμάνι και ο φάρος, η περιοχή δηλαδή που γεννήθηκες και μεγάλωσες. Τι απολαμβάνεις να φωτογραφίζεις περισσότερο και γιατί;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο λιμάνι μας… Τι πιο φυσικό, λοιπόν! Το λιμάνι με τραβάει σαν μαγνήτης. Οι εικόνες του λιμανιού με ακολουθούν από τα πρώτα μου βήματα. Αποτυπώνω καθημερινά τα τρέχοντα γεγονότα του λιμανιού, της πόλης μου και κατ’ επέκταση της Κρήτης. Είναι, όπως το ονομάζω εγώ, μια… «ζωντανή φωτογραφία»! Παρόλη την αγάπη μου για την πόλη μου και το λιμάνι, αυτό δεν με εμπόδισε να ταξιδέψω σε πολλά μέρη του κόσμου.
Παύλος Μπουζάκης: «Έτσι απλά, το τελευταίο κομμάτι στεριάς πάνω στη γη!!! Είναι δύο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα και είναι ο ήλιος του μεσονυχτίου, για τους γνώστες. Γεωγραφικό πλάτος 71ο 10′ 21” ή αλλιώς η κατάκτηση του Βόρειου Ακρωτηρίου ή πιο γνωστού ως NORDKAPP. Αναμφισβήτητα το πιο θρυλικό ταξίδι. Πολλοί το ονειρεύονται, λίγοι το τολμούν και λιγότεροι το κατορθώνουν. Κάτι τα πολλά χιλιόμετρα, που πρέπει κάποιος να διανύσει (περίπου 11.000 χλμ.) από τα Χανιά, κάτι οι αντίξοες καιρικές και οδηγικές συνθήκες ακόμα και στην καρδιά του καλοκαιριού με τις μηδενικές θερμοκρασίες του Αρκτικού Κύκλου, κάτι το έτερον ήμισυ που θα ήθελε παραλία, το NORDKAPP παραμένει το δέος κάθε οδηγού. Ένας προορισμός που ξεχωρίζει τους άντρες από τα αγόρια».
Στο ξεκίνημά σου, όταν έτρεχες στο παλιό λιμάνι για να φωτογραφίσεις τον φάρο, χάραμα και σούρουπο συνήθως, κάποιοι σε κοιτούσαν… μάλλον περίεργα. Πώς σε αντιμετώπιζε τότε ο κόσμος και πώς σε αντιμετωπίζει σήμερα;
Ξεκινώντας αυτή τη φωτογραφική μου καθημερινότητα υπήρξαν πολλοί, ακόμα κι από αυτούς που ασχολούνται με τη φωτογραφία, που με έκριναν αρνητικά και το θέμα της φωτογραφίας μου μονότονο. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, το λιμάνι μας έχει γοητεία όλες τις ώρες, όλες τις εποχές και με όλες τις καιρικές συνθήκες. Πάντα έχει ένα «κλικ» γεμάτο γοητεία! Πλέον, μετά από τόσα χρόνια έχω «χτίσει» μια σχέση αγάπης και σεβασμού με όλους! Από τον πιο «περιθωριακό» τύπο μέχρι και τον πιο αναγνωρίσιμο. Είναι ωραίο να σε αναγνωρίζει ο κόσμος και να ζεις ανεκτίμητες στιγμές που γεμίζουν την καρδιά με χαμόγελα αγάπης!
Εργάζεσαι στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Χανίων. Ποια η ειδικότητά σου και ποιες οι αρμοδιότητές σου;
Έχω προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ στις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού Χανίων ως εργάτης.
Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες φωτογραφίσεις που έχεις κάνει μέχρι σήμερα και ποιες οι πιο απολαυστικές;
Έχω κάνει πολλές φωτογραφίσεις και γι’ αυτό είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιες, γιατί τις αγαπώ όλες… Θα αναφερθώ σε μερικές μόνο, που περνάνε τώρα από το μυαλό μου:
• Η εξερεύνηση στα υπόγεια τούνελ των Χανίων.
• Το οδικό ταξίδι από το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης μέχρι το Nordkkap, το βορειότερο σημείο της Ευρώπης.
• Η επίσκεψη στον καταυλισμό προσφύγων της Ειδομένης.
• Η «εξερεύνηση» του Κοσσόβου.
Είναι τα Χανιά μια πόλη – παράδεισος για έναν φωτογράφο;
Τα Χανιά είναι ένας τόπος γεμάτος φυσικές ομορφιές που αιώνες τώρα συνεχίζει να ανθίζει και να γοητεύει κάθε επισκέπτη, αλλά και τους ντόπιους. Κάθε γωνιά της πόλης είναι κι ένας μικρός παράδεισος για τον φωτογράφο.
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σου, η «ωραιότερη» στιγμή της ημέρας για φωτογραφία;
Η χαραυγή, που σου αφήνει την αίσθηση ότι η πόλη «ανήκει» μόνο σε εσένα αφού δεν υπάρχουν άλλοι εκείνη την ώρα εκεί. Και αναμφισβήτητα η ώρα που δύει ο ήλιος, όταν η φύση ζωγραφίζει με καμβά τον ουρανό, με πινέλο τον άνεμο και μπογές τα σύννεφα! Αυτά τα μοναδικά ηλιοβασιλέματα των Χανίων!
Είσαι ένας άνθρωπος που, κατά κοινή ομολογία, ενδιαφέρεσαι για το κοινό καλό και φροντίζεις να προβάλλεις τις ομορφιές του τόπου σου. Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι, με το μάτι του φωτογράφου, αντικρύζεις και αρκετές ασχήμιες. Τι θα ήθελες ν’ αλλάξει στην πόλη;
Δεν μου αρέσει να ασκώ κριτική και να μιζεριάζω πως για όλα φταίνε οι πολιτικοί… Το θέμα είναι εμείς τι μπορούμε να κάνουμε, καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί για το καλό της πόλης μας και της καθημερινότητάς μας. Θα ήθελα όμως να αναδειχθούν τα υπόγεια τούνελ, όπως συμβαίνει και στις περισσότερες μεγαλουπόλεις του κόσμου, όπου είναι μέσα στα αναγνωρίσιμα και επικερδή αξιοθέατα της πόλης. Επίσης θα ήθελα να βελτιωθεί η διαδρομή προς τον φάρο που είναι δύσβατη και το καλοκαίρι λόγω της αυξημένης τουριστικής κίνησης παρατηρούνται μικροατυχήματα. Αναγκαία, βέβαια, είναι και η δημιουργία μικροσταθμού πρώτων βοηθειών στο λιμάνι.
Ποιοι οι ανεκπλήρωτοι, μέχρι σήμερα, στόχοι σου αναφορικά με τη φωτογραφία;
Για ό, τι έχω κάνει μέχρι τώρα είμαι πλήρης… Από εκεί και πέρα η στιγμή φέρνει και το παραπέρα, το ανεκπλήρωτο, το μελλοντικό. Πολλές φορές νιώθω γεμάτος απο θέματα κι εκεί που λέω ότι δεν υπάρχει τίποτα πια, όλο και κάτι εμφανίζεται και μου κεντρίζει το ενδιαφέρον.
Δείτε ορισμένες μόνο από τις πολλές εξαιρετικές φωτογραφίες του Παύλου Μπουζάκη…
1 Σχόλιο
Παντα ετσι παντα δυνατος για το απροσμενο που ερχετε να μη μέινει διχως ενα ακομα…. ΚΛΙΚ!!!!!