Πολυτεχνείο Κρήτης 2017. Η χρηματοδότηση για τις λειτουργικές δαπάνες έχει μειωθεί στο 1 εκατ. ευρώ (από 4 εκατ. που ήταν προ κρίσης). Μεγάλο μέρος των χρημάτων δαπανάται για τη θέρμανση το χειμώνα. Πριν 4 χρόνια, το Πολυτεχνείο έπρεπε να συντηρεί 3 διαφορετικά συγκροτήματα κτιρίων, 3 βιβλιοθήκες, 2 εστιατόρια, πολλά διαφορετικά συστήματα θέρμανσης.
Μετά τη συγκέντρωση όλων των σχολών και υπηρεσιών στην Πολυτεχνειούπολη στο Ακρωτήρι, το Πολυτεχνείο κατάφερε να λειτουργεί αποτελεσματικά, έχοντας νοικοκυρέψει τις δαπάνες του και πετυχαίνοντας οικονομίες κλίμακος, αφού πλέον συντηρεί 1 εστιατόριο, 1 βιβλιοθήκη (ανοικτή Δευτέρα έως Παρασκευή, και όχι 1 ή 2 – 3 ημέρες, όπως ίσχυε πιο πριν) και μικρότερο αριθμό συστημάτων θέρμανσης. Τα αναλώσιμα παρέχονται «με το σταγονόμετρο», παρ’ όλα αυτά έχουμε όλοι βρει εναλλακτικούς τρόπους, π.χ. το σκαναρισμένο έγγραφο έχει αντικαταστήσει τη φωτοτυπία.
Γι’ αυτό απόρησα με δημοσιεύματα που διάβασα την προηγούμενη εβδομάδα, που καλούν το Πολυτεχνείο να λειτουργήσει σχολές στην πόλη των Χανίων. Τέτοιες φωνές απλά δε γνωρίζουν τα οικονομικά στοιχεία και τις δυσκολίες που ήδη υπάρχουν και δεν αντιλαμβάνονται ότι το να κινηθούμε σε κατεύθυνση αντίθετη από αυτή του περιορισμού των δαπανών είναι αδύνατη χωρίς πολύ δυσμενείς συνέπειες στη λειτουργία του ιδρύματος.
Για το κτίριο της Μεραρχίας: Εδώ και 13 χρόνια, παρ’ ότι υπάρχουν αντίθετες απόψεις, η κατάληψη δε λειτούργησε ως δημόσιος χώρος. Μάλιστα, συγκεκριμένοι καθηγητές δεν ήταν ευπρόσδεκτοι στο χώρο αυτό. Μπορεί πολλοί Χανιώτες να είχαν βρει ένα «φιλόξενο» χώρο, αλλά, εάν, για λόγους πολιτικούς ή ιδεολογικούς, έστω και σε ένα συμπολίτη μας δεν επιτρέπεται η είσοδος, τότε ο χώρος της κατάληψης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως χώρος ανοικτός «σε όλη την κοινωνία». Εκείνοι, μάλιστα, που θεωρούν λογικό τον αποκλεισμό κάποιων προσώπων στη βάση της ιδεολογίας τους ή των πολιτικών τους απόψεων ή του θεσμικού τους ρόλου στο Πολυτεχνείο Κρήτης, ας αναθεωρήσουν τις απόψεις τους περί δημοκρατίας…
Η κατάληψη ήταν αυτό που ισχυριζόταν ότι ήταν: κατάληψη. Κατάληψη περιουσίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, στην οποία ένα μέρος της Χανιώτικης κοινωνίας «έκλεισε» το μάτι. Λυπάμαι που θα το πω κάπως «ωμά», αλλά ας αναρωτηθούμε εάν αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι δεχόμαστε την οικειοποίηση περιουσίας που δε μας ανήκει, παρ’ ότι αυτό δεν είναι ούτε νόμιμο, ούτε ηθικό, αλλά το δικαιολογούμε επειδή επωφελούμαστε προσωπικά.
Αρκετοί συμπολίτες μιλάνε (τώρα) για κτίρια ιστορικής σημασίας που «δεν πρέπει να παραδοθούν». Το ότι τόσα χρόνια τα ίδια κτίρια δεν ήταν προσβάσιμα από αρκετά μέλη της πολυτεχνικής κοινότητας, προβλημάτισε κανέναν; Το ότι την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει δυο φορές απόπειρες αυτοψίας του κτιρίου από μεικτά κλιμάκια μηχανικών του Δήμου, της Εφορίας Νεωτέρων Μνημείων και του Π.Κ. και δεν τους επετράπη η είσοδος, προβλημάτισε κανέναν; Το ότι η στέγη του κτιρίου της 5ης Μεραρχίας έχει εμφανή προβλήματα, προβλημάτισε κανέναν; Πού θα βρεθούν οι πόροι για τις απαραίτητες εργασίες αναστήλωσης;
Η άποψή μου είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια, ο χώρος αυτός δε λειτούργησε ως «Ακρόπολη» της πόλης, με την έννοια ότι μεγάλο μέρος του ήταν στον έλεγχο κάποιων «αυτόκλητων σωτήρων» που έδιναν πρόσβαση στο χώρο με άγνωστα κριτήρια. Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, αυτό το «face control» έχει γίνει τόσο έντονο, που μόνο για δημόσια προσβάσιμο χώρο δεν μπορούμε να μιλάμε. Επομένως για ποια Ακρόπολη μιλάμε και στα χέρια τίνος;
Όμως, ακόμα και αυτή η συζήτηση γίνεται ενώ είναι αδιαμφισβήτητο: τα κτίρια υπάγονται (και θα παραμείνουν) στην ιδιοκτησία του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Ας το γνωρίζουν οι συμπολίτες, ότι από την αρχή της κρίσης, αρκετοί καθηγητές, αλλά και απόφοιτοι, έχουν φύγει από τη χώρα. Η τάση δε θα αντιστραφεί όσο η οικονομική κατάσταση της χώρας παραμένει ως έχει. Όσοι αψηφούν το νόμο και όσα απορρέουν από αυτόν για τα δικαιώματα του Πολυτεχνείου, τουλάχιστον ας αναλογιστούν ποια είναι η προτεραιότητά τους: η εύρυθμη λειτουργία του Πολυτεχνείου Κρήτης ή η κατάληψη.
* Η κα Δάφνη Μανουσάκη είναι μόνιμη επίκουρη καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο Κρήτης
Διαβάστε ακόμη: Χανιά | Αυτή δεν ήταν τοποθέτηση Αντιδημάρχου…
2 Σχόλια
Αρχικά, όσον αφορά τη μετεγκατάσταση της Αρχιτεκτονικής σχολής και της Πρυτανείας στο Ακρωτήρι, η βασική μείωση των δαπανών προέρχεται από απολύσεις εργαζομένων του Ιδρύματος σε περίοδο κρίσης και έχει επιφέρει αύξηση του κόστους διαβίωσης των φοιτητών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετακομίσουν και να πληρώνουν για τη μετακίνησή τους εισιτήρια, διπλάσιας αξίας από ότι στο παρελθόν. Ο σύλλογος των φοιτητών όχι μόνο ήταν αντίθετος στην μεταφορά της Αρχιτεκτονικής, αλλά αγωνίστηκε και για τη παρεμπόδισή της.
Με ποιόν τρόπο η εκκένωση της κατάληψης από φοιτητές του κτιρίου του Παπαδόπετρου συνέβαλε στα οικονομικά του Ιδρύματος;
Αντιθέτως μήπως το να παραμείνει για 3 χρόνια χωρίς κουφώματα επιβάρυνε το κόστος ανακατασκευής του?
Πουθενά δεν αναφέρεται στο παραπάνω κείμενο ότι κύρια πηγή χρηματοδότησης του Π.Κ. είναι ερευνητικά προγράμματα εταιρειών και στρατιωτικών θεσμών (ΝΑΤΟ, πολεμικό ναυτικό), τα οποία διεκπεραιώνουν φοιτητές, χωρίς αμοιβή προς όφελος της προβολής ορισμένων καθηγητών.
Τα κτίρια του Πολυτεχνείου δεν αγοράστηκαν από το Ίδρυμα αλλά του παραχωρήθηκαν από δημόσιους οργανισμούς ή είναι κληροδοτήματα Χανιωτών, με σκοπό την αξιοποίηση τους για τους φοιτητές και την κοινωνία.
Η ιστορία της περιουσίας αυτής περιλαμβάνει δεκαετίες εγκατάλειψης, οικόπεδα ανεκμετάλλευτα, κτίρια ρημαγμένα (κολυμβητήριο, Παπαδόπετρο, κτίρια στο λόφο Καστέλι, δεκάδες άλλα), κάποια από αυτά καλώς καταλήφθηκαν και καλώς αξιοποιήθηκαν…
Ειδικά για το κτίριο της Rosa Nera και την αυλή της, είναι πασίγνωστο ότι ήταν πάντα κλειστό. Από την ανέγερση του μέχρι την ημέρα που καταλήφθηκε. Ήταν το κέντρο της εκάστοτε εξουσίας (Τούρκος Πασάς, πρίγκιπας Γεώργιος, Δικτατορία Μεταξά, Γκεστάπο Κομαντατούρ, Χούντα, Μεραρχία, Πολυτεχνείο)
Το πόσο ανοιχτή και κοινωνικά αξιοποιημένη ήταν και παραμένει η κατάληψη διαφαίνεται από τις εκατοντάδες των πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που φιλοξένησε ή διοργάνωσε, των πολλών χιλιάδων ανθρώπων που τις παρακολούθησαν και το πλήθος των αφισών και των κειμένων που απευθύνονται σε όλους.
Μάλλον η κ. Μανουσάκη θα ξέχασε να αναφέρει τη χρήση που προορίζει το κτίριο ο κ. Διγαλάκης και ορισμένοι καθηγητές, επιχειρηματίες και μάνατζερς .
Οι συναντήσεις τους είναι ανοιχτές σε όλους; Μπορούν όλοι να λάβουν μέρος στις αποφάσεις δημοκρατικά; Μήπως εκεί όντως υπάρχει face control;!
Ποια πολυτεχνική κοινότητα θα έχει πρόσβαση στις ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΣ ΜΠΟΥΤΙΚ ΣΟΥΙΤΕΣ ;
Τα κέρδη των επιχειρηματιών και των εκπροσώπων τους στο Πολυτεχνείο είναι η προτεραιότητα;
Ποιον κοινωνικό σκοπό επιτελούν ;
Αυτά είναι ουσιαστικά ερωτήματα.
Κάποια μέλη της πολυτεχνικής κοινότητας που δεν αισθάνονται αποκλεισμένα από την κατάληψη.
Η κ. Δάφνη Μανουσάκη, που ανήκει στο νεοφιλελεύθερο κόμμα “Ποτάμι”. Ζέχνεις ύπουλη προπαγάνδα και ανακρίβειες, απλά για να υπηρετήσεις τον σκοπό σου. Κρίμα που διδάσκεις και μεταλαμπαδεύεις γνώσεις και παιδεία σε νέα παιδιά. Τελικά οι μορφωμένοι άνθρωποι δεν είναι πάντα άνθρωποι με παιδεία, αξίες και ιδανικά.