Χανιά | Οι προηγούμενοι είτε δεν ήθελαν είτε δεν μπορούσαν! Ετούτοι τι κάνουν;

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 συνέβη κάτι πρωτόγνωρο για τα πολιτικά δεδομένα των Χανίων. Ένα κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ) κέρδισε και τις 4 βουλευτικές έδρες.

Τα… «περίεργα» του εκλογικού νόμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγους μήνες νωρίτερα, τον Γενάρη του ίδιου έτους, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει 38.724 ψήφους στο Ν. Χανίων (ποσοστό 43,07%), κερδίζοντας 3 έδρες (την τέταρτη είχε λάβει το Ποτάμι), ενώ τον Σεπτέμβριο, με 32.864 ψήφους (ποσοστό 41,67%) ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να εκλέξει τέσσερις βουλευτές: Γιώργο Σταθάκη, Παύλο Πολάκη, Βάλια Βαγιωνάκη, Αντώνη Μπαλωμενάκη.

Οι δύο εξ αυτών είναι έκτοτε, υπουργοί, ενώ ο κ. Μπαλωμενάκης έχει διατελέσει πρόεδρος, τόσο της Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, όσο και της Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία.

Θα περίμενε κανείς ότι με 4 βουλευτές (2 εκ των οποίων υπουργοί) κάποια από τα μεγάλα χρονίζοντα ανοιχτά ζητήματα – προβλήματα των Χανίων θα είχαν αντιμετωπιστεί μετά από δύο, περίπου, χρόνια (2,5 συνολικά, αν λάβουμε υπόψιν μας και το πρώτο εξάμηνο της… περήφανης (αλλά καταστροφικής) «διαπραγμάτευσης».

Και τούτο διότι οι σημερινοί εκπρόσωποι του Νομού στο εθνικό Κοινοβούλιο, πέραν από καλύτεροι «διαπραγματευτές», αυτοπροβάλλονταν και ως «καθαροί», με «ηθικό πλεονέκτημα», χωρίς «βαρίδια» και «σκελετούς στην ντουλάπα», άρα, σε κάθε περίπτωση, αποτελεσματικότεροι, επισημαίνοντας, σε κάθε ευκαιρία, ότι αρκετά θέματα στα Χανιά δεν προχωρούν, διότι το τοπικό πολιτικό προσωπικό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ή μέρος αυτού είτε δεν μπορεί είτε δεν… θέλει, εννοώντας ότι εξυπηρετεί, άμεσα ή έμμεσα, λογής – λογής συμφέροντα.

Τον περασμένο Αύγουστο, οι τρεις εκ των τεσσάρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά είχαν προχωρήσει σε απολογισμό του κυβερνητικού έργου σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο.

Πόσα από αυτά τα μεγάλα χρονίζοντα προβλήματα, σε τοπικό επίπεδο, έχουν λυθεί την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ; Μπορώ να σκεφθώ ένα (μεγάλο) μόνο: την πρόσφατη έγκριση της πολεοδομικής μελέτης του οικισμού Γερανίου, ζήτημα που ξεκίνησε πριν από μία εικοσαετία και ήταν σε εκκρεμότητα για περισσότερα από δέκα χρόνια (δείτε ΕΔΩ). Αν κάποιο άλλο μου διαφεύγει, ευχαρίστως να το συμπεριλάβω…

Αρκετά, επομένως, τα μεγάλα ζητήματα, για τα οποία ακόμη αναμένουμε… Ενδεχομένως να υπάρχουν πειστικές ή λιγότερο δικαιολογίες για το γεγονός ότι δεν έχουν προχωρήσει μέχρι σήμερα. Άλλωστε, είναι πολύ εύκολο -και ανέξοδο- να κάνεις τον… προπονητή από την κερκίδα (αντιπολίτευση) και πολύ πιο δύσκολο να κάτσεις στον… πάγκο και να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις (κυβέρνηση).

Δύο, ωστόσο, από τα εμβληματικότερα, σημαντικότερα, μεγαλύτερα και πλέον γνωστά «ανοιχτά» ζητήματα, που απασχολούν τούτο τον Νομό επί σειρά ετών, παραμένουν «ανοιχτά».

Το πρώτο εξ αυτών αφορά την έγκριση της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης (ΕΠΜ) για το Ελαφονήσι και, κυρίως, την έγκριση του Σχεδίου Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) Ιναχωρίου, που παραμένει… στα συρτάρια από τις 2 Φεβρουαρίου 2010!

Το δεύτερο αφορά την παραχώρηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου στην τοπική κοινωνία.

Για την παραχώρηση του στρατοπέδου Μάλεμε στον Δήμο Πλατανιά, που υποσχόταν, πριν από τον Γενάρη του 2015, ο νυν υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος και, εσχάτως, «σύντροφος» του Παύλου Πολάκη, δεν χρειάζεται να μιλήσω. Είναι, άλλωστε, γνωστή σε όλη την ελληνική επικρατεία η… ανακολουθία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων του Προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΦΟΝΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

Το θέμα της ΕΠΜ Ελαφονησίου και του ΣΧΟΟΑΠ Ιναχωρίου δεν είναι απλά ζητήματα. Είναι, ίσως, τα μοναδικά ζητήματα των Χανίων, για τα οποία έχει μιλήσει σε τόσο οξείς τόνους, τουλάχιστον δύο φορές, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, όταν, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επισκεπτόταν την περιοχή μας.

Θυμίζω: Στις 29 Ιουλίου 2010, ο κ. Τσίπρας είχε επισκεφθεί τη λιμνοδεξαμενή των Αγίων Θεοδώρων του τότε «Καποδιστρικού» Δήμου Ιναχωρίου και είχε συναντηθεί με τη Δημοτική Αρχή, με εκπροσώπους τοπικών φορέων και με κατοίκους της περιοχής.

Σε δηλώσεις του, μετά την ενημερωτική συνάντηση, ο κ. Τσίπρας είχε επισημάνει τα εξής: «Το Ελαφονήσι είναι ένας τόπος παγκόσμιας φυσικής ομορφιάς. Κι όμως κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα επιμένουν, με την ανοχή ή τη συνενοχή της κεντρικής εξουσίας και της Περιφέρειας της Κρήτης, να θέλουν να οικοδομήσουν την περιοχή και να φτιάξουν λατομείο. Είναι αδιανόητο, αλλά είναι αληθινό. Οι πολίτες αντιστέκονται, οι κάτοικοι της περιοχής αντιστέκονται, οι Δήμοι της περιοχής, με ομόφωνες αποφάσεις, αντιστέκονται σε αυτή την προοπτική κι όμως κάποιοι επιμένουν να προχωρούν, να νομοθετούν και να θέλουν να οικοδομήσουν ανεξέλεγκτα την περιοχή, μετατρέποντας το Ελαφονήσι σε Λαγονήσι. Αποκόβοντας, δηλαδή, την πρόσβαση σε εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες, απ’ όλο τον κόσμο που θα έρχονται σε αυτή την περιοχή».

Και είχε προσθέσει: «Πρόκειται για ένα έγκλημα. Ένα έγκλημα που δεν πρέπει να το αφήσουμε να υλοποιηθεί. Οι αγώνες των κατοίκων της περιοχής θα βρουν στήριξη από κάθε ενεργό πολίτη σε κάθε άκρη της χώρας. Και θα αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα τσιμεντοποίησης ενός τόπου ανεκτίμητης φυσικής ομορφιάς».

Από την επίσκεψη του κ. Αλέξη Τσίπρα στα Χανιά, τον Νοέμβριο του 2010.

Θα ανέμενε κανείς ότι το συγκεκριμένο ζήτημα θα ήταν από τα πρώτα στα οποία θα έδινε λύση η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, μέχρι στιγμής, η περιοχή, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του κ. Τσίπρα, παραμένει θεσμικά απροστάτευτη και το «έγκλημα», σύμφωνα με τον σημερινό Πρωθυπουργό, εξακολουθεί να συντελείται!

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η βουλευτής Χανίων Βάλια Βαγιωνάκη έχει μιλήσει για την ΕΠΜ Ελαφονησίου κατά τον ετήσιο απολογισμό του κυβερνητικού έργου σε τοπικό επίπεδο, τον περασμένο Αύγουστο (δείτε ΕΔΩ), ενώ έχει κάνει και παρεμβάσεις, το προηγούμενο διάστημα, για το συγκεκριμένο ζήτημα. Τις έχει γνωστοποιήσει η ίδια, γι’ αυτό και τις γνωρίζουμε. Πριν από λίγες ημέρες κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή, ενώ τον περασμένο Ιανουάριο συναντήθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλο, από τον οποίο έλαβε τη διαβεβαίωση ότι προχωρούν οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) για το Ελαφονήσι, τα Λευκά Όρη και τη Γαύδο (δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ).

«Ο Υπουργός ενημέρωσε την κα Βαγιωνάκη πως και οι τρεις ΕΠΜ έχουν δρομολογηθεί, ενώ τόνισε και τη δική του πεποίθηση πως δεν πρέπει να υπάρξουν άλλες ολιγωρίες στο συγκεκριμένο θέμα», αναφερόταν στο δελτίο Τύπου που είχε εκδοθεί στα τέλη Ιανουαρίου από το γραφείο της κυρίας Βαγιωνάκη.

Έχουν περάσει έξι και πλέον μήνες. Και φαίνεται ότι υπήρξαν και «άλλες ολιγωρίες». Πόσο, ακόμη, θα πρέπει να περιμένουμε για τις ΕΠΜ; Και τι γίνεται, 7,5 χρόνια μετά, με το ΣΧΟΟΑΠ Ιναχωρίου, για την έγκριση του οποίου δεν μιλά σχεδόν κανείς;

Θεσμικά απροστάτευτο παραμένει το Ελαφονήσι καθώς μέχρι σήμερα δεν έχουν εγκριθεί η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) και το ΣΧΟΟΑΠ Ιναχωρίου.

ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

Για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου δεν νομίζω ότι χρειάζεται να υπενθυμίσω όσα είχαν ειπωθεί τα προηγούμενα χρόνια και όσα (δεν) είχαν γίνει. Έχουμε ένα θέμα… μνήμης -και- στα Χανιά, αρκετοί οι… «λωτοφάγοι», ωστόσο δεν πιστεύω ότι θα βρεθούν πολλοί -ενεργοί- πολίτες, οι οποίοι ενδέχεται να δηλώσουν άγνοια για τις πολυετείς προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας ν’ αποκτήσει τη συγκεκριμένη -πολυπλεύρως σημαντική- έκταση.

Όμως, ούτε για το συγκεκριμένο ζήτημα υπάρχει, μέχρι σήμερα, κάποια εξέλιξη. Το ανησυχητικό, δε, είναι ότι δεν φαίνεται -δημόσια τουλάχιστον- να υπάρχει και κινητικότητα για τη διεκδίκησή του. Ούτε από τους τοπικούς φορείς και τους πολίτες, ούτε από τους πολιτικούς…

Καμία κινητικότητα -δημόσια τουλάχιστον- για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, το οποίο διεκδικούσε παλαιότερα η τοπική κοινωνία.