«Προσπάθεια απαξίωσης της κρατικής συλλογικής δακοκτονίας» καταγγέλλει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κακοδικίου επισημαίνοντας ότι τη φετινή χρονιά «οι παγίδες τοποθετήθηκαν πολύ αργά, ο πρώτος ψεκασμός έγινε τέλη Ιουλίου και ο δεύτερος μόνο στις αρχές Σεπτεμβρίου» με επακόλουθο «η μάχη της πρόληψης στην καταπολέμηση του δάκου να έχει ήδη χαθεί, οι πληθυσμοί του εντόμου να έχουν αυξηθεί δραματικά και η παραγωγή να κινδυνεύει να χαθεί».
Με έγγραφό του προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, τους βουλευτές Χανίων, τον Περιφερειάρχη Κρήτης, τον Αντιπεριφερειάρχη Χανίων, τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων και τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ), ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κακοδικίου επισημαίνει ότι «καθημερινά δεχόμαστε τις εύλογες διαμαρτυρίες των 250 περίπου συνεταίρων του χωριού μας, που εκφράζουν την ανησυχία τους για την έξαρση στους πληθυσμούς δάκου και την αγανάκτησή τους για τα χρήματα που θα πληρώσουν για την κρατική δακοκτονία χωρίς να έχουν το ουσιαστικό αποτέλεσμα».
Παράλληλα, γνωστοποιεί ότι «σε περίπτωση που διαπιστωθεί καταστροφή της παραγωγής από τον δάκο, επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμη ενέργεια προς κάθε υπεύθυνο, για τη μη έγκαιρη και σωστή εφαρμογή της “συλλογικής δακοκτονίας”», ενώ καταθέτει προτάσεις για τη δακοκτονία
ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ
Αναλυτικότερα, στο έγγραφό του ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κακοδικίου αναφέρει τα εξής:
«Είναι γνωστό ότι το έντομο του δάκου είναι από τους κυριότερους εχθρούς στην ελαιοπαραγωγή και προκαλεί ποσοτικές και ποιοτικές ζημιές. Οι ποσοτικές αφορούν την πτώση και πρώιμη συγκομιδή του ελαιοκάρπου πριν την ωρίμανση του και οι ποιοτικές την αύξηση της οξύτητας του ελαιολάδου και την αλλοίωση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του.
H καταπολέμηση του δάκου γίνεται προληπτικά με δολωματικούς και κατασταλτικά με καθολικούς ψεκασμούς “κάλυψης”.
Η κρατική δακοκτονία στην Ελλάδα εφαρμόζεται από το 1927 και η καταπολέμηση του δάκου είχε επιτυχία όταν άρχιζε έγκαιρα και γινόταν συστηματικά, συντονισμένα και συλλογικά, μέχρι αργά το φθινόπωρο.
Την τελευταία δεκαπενταετία όμως παρατηρείται, ότι η δολωματική δακοκτονία που οργανώνεται από το κράτος, υποβαθμίζεται συστηματικά. Με το να εμπλέκονται γραφειοκρατικά πολλοί και διάφοροι φορείς, οι ψεκασμοί καθυστερούν δραματικά και παρόλο που οι εισφορές που καταβάλλουν οι παραγωγοί παραμένουν υψηλές, οι χρηματοδοτήσεις μειώνονται. Συνέπεια να γίνονται λιγότεροι ψεκασμοί, να περιορίζονται οι περιοχές που καλύπτονται και ταυτόχρονα να αυξάνονται οι ζημιές από το δάκο.
Οι παραγωγοί, που βλέπουν να χάνεται το εισόδημα τους καταφεύγουν αναγκαστικά στις καλύψεις, που στην πραγματικότητα κοστίζουν (συνολικά) περισσότερο από τους δολοματικούς ψεκασμούς. Με την προτροπή των εταιρειών και των εμπόρων φυτοφαρμάκων και την αλόγιστη χρήση υπόπτων και ενίοτε απαγορευμένων ουσιών επιφέρουν μια δραστική και ιδιαιτέρως επιβλαβή παρέμβαση στην ανθρώπινη υγεία, αλλά και στην ισορροπία του περιβάλλοντος. Αφού με τις καλύψεις, μαζί με τον δάκο, σκοτώνουν και το σύνολο των ωφέλιμων εντόμων, ενώ βοηθούν στην έξαρση άλλων βλαβερών κοκκοειδών εντόμων, αυξάνουν τις καρκινογενέσεις και αφήνουν πολύ περισσότερα υπολείμματα εντομοκτόνων στον καρπό και το λάδι.
Έχει αποδειχτεί από τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας μας, όπως το Ινστιτούτο Ελιάς Χανίων, ότι οι δολωματικοί από εδάφους ψεκασμοί, εφαρμοζόμενοι συλλογικά, είναι η πλέον αποτελεσματική, η οικονομικότερη αλλά και προσφορότερη περιβαλλοντικά και διατροφικά μέθοδος για τη διασφάλιση της παραγωγής ποιοτικά και ποσοτικά.
Και ως γνωστόν ένα γραμμάτιο πρόληψης είναι καλύτερο από δέκα τόνους θεραπείας.
Πάγιο αίτημα των φορέων της Κρήτης είναι να υπάρξει “αποκέντρωση” αρμοδιοτήτων και πόρων για το θέμα της δακοκτονίας, αφού δεν είναι δυνατόν να ρυθμίζεται κεντρικά ένα ζήτημα που αφορά σχεδόν όλη την Ελλάδα μεν, αλλά περιοχές με διαφορετικά κλιματολογικά δεδομένα και ως εκ τούτου διαφορετικές ανάγκες. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στην Κρήτη οι δακοπροσβολές είναι μεγαλύτερες, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών, επομένως απαιτούνται περισσότεροι ψεκασμοί και άρα μεγαλύτερης διάρκειας πρόγραμμα.
Το λογικό αίτημα αυτό μέχρι σήμερα, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις Περιφέρειας, Δήμων και ΣΕΔΗΚ δεν έχει ικανοποιηθεί.
“Από το 2010 και μετά υπάρχει μία μεγάλη μείωση των χρημάτων για τη δακοκτονία, χωρίς να είναι το μοναδικό από τα θέματα, που προκαλούν πρόβλημα. Η γραφειοκρατία είναι απίστευτη για να γίνει η δακοκτονία, η οποία θα πρέπει να γίνεται στην ώρα της. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ο διαγωνισμός της δακοκτονίας σαν ένας οποιοσδήποτε διαγωνισμός για παροχή κάποιας υπηρεσίας. Ο δάκος δεν περιμένει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Μιλάμε για έναν κυκεώνα, που εμποδίζει να είμαστε σωστοί και να ξεκινήσει η δακοκτονία στην ώρα της”, σημείωσε η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου, Μαίρη Λιονή που πρόσθεσε:“Ζητάμε να γίνει πραγματική αποκέντρωση της δακοκτονίας, ώστε και τα χρήματα να τα έχουμε εγκαίρως και να ξεκινούν οι διαδικασίες στην ώρα τους και να ρυθμίζει κανείς τα του οίκου του και να μη ρυθμίζονται από τα κεντρικά” .
Μετά την απόφαση 28/2017 του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καντάνου – Σελίνου και το Δημοτικό Διαμέρισμα Κακοδικίου συμμετέχει στο “πρόγραμμα συλλογικής καταπολέμησης του δάκου της ελιάς για τα έτη 2017, 2018 και 2019”.
Όμως το καλοκαίρι που μας πέρασε είναι χαρακτηριστικό και ενδεικτικό της προσπάθειας απαξίωσης της κρατικής συλλογικής δακοκτονίας: Οι παγίδες τοποθετήθηκαν πολύ αργά, ο πρώτος ψεκασμός έγινε τέλη Ιουλίου και ο δεύτερος μόνο στις αρχές Σεπτεμβρίου! Επακόλουθο είναι η μάχη της πρόληψης στην καταπολέμηση του δάκου να έχει ήδη χαθεί, οι πληθυσμοί του εντόμου να έχουν αυξηθεί δραματικά και η παραγωγή να κινδυνεύει να χαθεί. Οι παραγωγοί αναγκαστικά καταφεύγουν σε κατασταλτικά μέτρα με καλύψεις, με όλα τα αρνητικά επακόλουθα που προαναφέραμε.
Καθημερινά δεχόμαστε τις εύλογες διαμαρτυρίες των 250 περίπου συνεταίρων του χωριού μας, που εκφράζουν την ανησυχία τους για την έξαρση στους πληθυσμούς δάκου και την αγανάκτηση τους για τα χρήματα που θα πληρώσουν για την κρατική δακοκτονία χωρίς να έχουν το ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Από τη μεριά μας σε περίπτωση που διαπιστωθεί καταστροφή της παραγωγής από τον δάκο, επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμη ενέργεια προς κάθε υπεύθυνο, για τη μη έγκαιρη και σωστή εφαρμογή της “συλλογικής δακοκτονίας”.
Αναλύοντας όλα τα παραπάνω το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνεταιρισμού μας προτείνει:
1. Συλλογική και υποχρεωτική δολοματική δακοκτονία για τη διασφάλιση της ποιότητας του προϊόντος.
2. Σωστός και επιστημονικός σχεδιασμός του τρόπου εφαρμογή της δακοκτονίας από την αρχή.
3. Απεμπλοκή όλων των υφιστάμενων υπηρεσιών και δημιουργία σε κάθε Περιφέρεια ειδικού φορέα διαχείρισης της δακοκτονίας από την προμήθεια των φαρμάκων ως την υλοποίηση του έργου.
4. Δεδομένου ότι ο δάκος έχει μέσο ορό 5 γενιές τον χρόνο λόγω ευνοϊκού κλίματος να γίνεται καταπολέμηση από νωρίς την άνοιξη έως αργά το φθινόπωρο.
5. Ανάρτηση και παρακολούθηση των δακοπαγίδων από νωρίς την άνοιξη έως αργά το φθινόπωρο.
6. Αύξηση του εργατικού δυναμικού στα συνεργεία που εφαρμόζουν δακοκτονία».