Υπεγράφη χθες, Δευτέρα 23 Απριλίου η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ), που ορίζει ότι όλοι οι Δήμοι της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων (πρώην Νομού Χανίων) θα μπουν στο πιλοτικό πρόγραμμα εφαρμογής της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στα δημόσια νηπιαγωγεία, όπως επισημαίνει με σημερινή του ανακοίνωση ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Ν. Χανίων.
Τη συγκεκριμένη εξέλιξη γνωστοποίησε χθες το βράδυ το HANIA.news (δείτε ΕΔΩ το αναλυτικό ρεπορτάζ).
«Ας αναλάβει ο κάθε Δήμαρχος που έβαλε την υπογραφή του την ευθύνη απέναντι στους συναδέλφους εργαζόμενους με τα προγράμματα ΕΣΠΑ, που κινδυνεύει η δουλειά τους, απέναντι στους γονείς των παιδιών, απέναντι στους πολίτες του Νομού Χανίων», επισημαίνει ο Σύλλογος Εργαζομένων.
Και προσθέτει: «Το κείμενο που ακολουθεί είχε δοθεί από τον Σύλλογο Εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Νομού Χανίων στον Δήμαρχο Χανίων πριν τις 30 Μαρτίου, πριν βάλει την υπογραφή του για να εφαρμοστεί το πιλοτικό πρόγραμμα της υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στον Δήμο Χανίων. Επίσης, ενημερώνουμε ότι ανάλογες ενημερώσεις και επαφές έχουμε κάνει και με τους άλλους Δημάρχους στο Νομό Χανίων και ιδιαίτερα στον Δήμο Αποκορώνου, όπου υπάρχει επίσης σοβαρός κίνδυνος να κινδυνεύσει η εργασία των συναδέλφων μας με τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Ας αναλάβει ο κάθε αιρετός της ευθύνες του».
Καταλήγοντας, ο Σύλλογος Εργαζομένων σημειώνει: «Χθες, Δευτέρα 23 Απριλίου, ενημερωθήκλαμε ότι ο Δήμαρχος Χανίων συνέταξε κείμενο προς το Υπουργείο για να πάρει την υπογραφή του πίσω, ώστε να μην ενταχθεί ο Δήμος Χανίων στο πιλοτικό πρόγραμμα του Υπουργείου! Είναι αργά για δάκρυα, Δήμαρχε…».
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ
Ακολουθεί το κείμενο που ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Ν. Χανίων είχε δώσει, όπως επισημαίνει, στον Δήμαρχο Χανίων.
«Στην Ελλάδα υπάρχει ένα διχοτομημένο σύστημα προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης σε αντίθεση με άλλα κράτη που έχουν θεσπίσει και αγωνίζονται χρόνια τώρα για μια ενιαία προσχολική αγωγή. (Φινλανδία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία κ.λπ.).
Από το 2007 – 2008 τα πεντάχρονα παιδιά (νήπια) φοιτούν υποχρεωτικά στο νηπιαγωγείο με ρύθμιση που προέκυψε ως απάντηση του ΥΠΠΕΘ σε απεργία διαρκείας της ΔΟΕ. Η εμπειρία της εφαρμογής της υποχρεωτικής φοίτησης των νηπίων με το Ν. 3518/2006 (ΦΕΚ272/2006 β) δείχνει τις δυσκολίες με τις οποίες εφαρμόστηκε αυτή η ρύθμιση και ως αποτέλεσμα αυτής την ενίσχυση των ιδιωτικών νηπιαγωγείων. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο έρχεται σήμερα ο Ν. 4521/2018 με το ΦΕΚ 38/Α/2-3-2018 να καθιερώσει την υποχρεωτική προσχολική αγωγή για τα παιδιά ηλικίας τεσσάρων ετών.
Ένας νόμος που ψηφίζεται χωρίς κανένα πολιτικό σχεδιασμό με σοβαρά προβλήματα στέγασης των νηπιαγωγείων και ελλείψεις σοβαρές παιδαγωγικού, βοηθητικού προσωπικού και υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Από τα στατιστικά στοιχεία του ΔΟΚΟΙΠΠ του Δήμου Χανίων προκύπτει ότι τα 2/3 των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών φεύγουν από τους παιδικούς σταθμούς αν εφαρμοστεί ο νόμος.
Συγκεκριμένα από τα 735 παιδιά που είναι εγγεγραμμένα φέτος για το σχολικό έτος 2017 – 2018 στους δεκατέσσερις Δημοτικούς Σταθμούς (1 βρεφικός, 3 βρεφονηπιακοί, 10 παιδικοί – συμμετέχουν στο ΕΣΠΑ οι 10), φεύγουν τα 600 παιδιά (165 νήπια και 435 προνήπια) που είναι γεννημένα το 2013 και το 2014 και μένουν μόνο τα 94 που είναι γεννημένα το 2015 και μπορούν να κάνουν επανεγγραφή. Τα δε επιλαχόντα κατά το σχολικό έτος 2017 – 2018 είναι κατά πολύ λιγότερα από τα κενά που θα δημιουργηθούν. Μιλάμε για ένα ποσοστό της τάξης του 13% των παιδιών που παραμένουν.
Δεδομένου του γεγονότος ότι οι δώδεκα από τους δεκατέσσερις σταθμούς είναι ενταγμένοι στο πρόγραμμα της ΕΕΤΑΑ, που σημαίνει ότι οι παιδικοί σταθμοί έρχονται με ευρωπαϊκά προγράμματα και οικονομικούς πόρους να αντισταθμίσουν και να βοηθήσουν κοινωνικά και οικονομικά οικογένειες εν έσω οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα, γίνεται κατανοητό ότι όχι απλά θα υπάρξουν κενές θέσεις για την ένταξη νέων παιδιών, αλλά και ότι αυτές δεν θα είναι σε θέση να καλυφθούν από το σύνολο των προσφερόμενων θέσεων με αποτέλεσμα να χαθούν ευρωπαϊκά κονδύλια, να συρρικνωθούν οι δομές με συνέπεια απόλυση παιδαγωγικού και λοιπού προσωπικού που εργάζονται σε αυτούς. Επίσης συνάδελφοι νηπιαγωγοί δεν θα έχουν θέσεις εργασίας στους παιδικούς σταθμούς γιατί τα επαγγελματικά τους δικαιώματα δεν θα καλύπτονται πλέον ηλικιακά.
Τίθεται το ερώτημα.
Θα μπορέσουν φέτος να καλυφθούν αν φύγουν όλα τα προνήπια;
Πού θα βρεθούν αίθουσες, προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές να στεγάσουν τα προνήπια, ιδιαίτερα στους πιλοτικούς Δήμους που ξεκινάει άμεσα το πρόγραμμα;
Έχουν ερωτηθεί οι γονείς αν συμφωνούν με αυτό και αν από απομακρυσμένες περιοχές έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο υποχρεωτικά;
Η δίχρονη υποχρεωτική φοίτηση στο νηπιαγωγείο έχει ψηφιστεί εδώ και 33 χρόνια με το Ν. 1566/85, ο οποίος δεν εφαρμόστηκε ποτέ γιατί η ίδια η κοινωνία, η πολιτική και η πραγματικότητα τον άφησαν ανενεργό.
Από έγγραφο της ΚΕΔΕ που απεστάλη σε όλους τους Δήμους της χώρας και ζητά τις υπογραφές και τη συγκατάθεση των γονέων να έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τη δομή που θα φιλοξενήσει το παιδί τους στην ηλικία των τεσσάρων ετών, αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι γονείς προτιμούν τους παιδικούς σταθμούς γιατί έχουν έμπειρο και καταρτισμένο προσωπικό, ασκούν άριστο παιδαγωγικό έργο, για οικονομικούς λόγους (σίτιση) γιατί λειτουργούν σχεδόν όλο το χρόνο και εξυπηρετούν τους εργαζόμενους γονείς, γιατί οι εγκαταστάσεις πληρούν τις απαραίτητες εκείνες προδιαγραφές που ορίζει ο νόμος ενώ υπόκεινται διαρκώς σε υγειονομικούς οικονομικούς και λοιπούς ελέγχους.
Εφόσον λοιπόν δεν υπάρχουν στα νηπιαγωγεία οι υποδομές που θα φιλοξενήσουν τόσο μεγάλο αριθμό προνηπίων, παίζεται το σενάριο να ζητήσει η Πρωτοβάθμια αίθουσες από τους Δήμους που θα εφαρμοστεί πιλοτικά το πρόγραμμα ένταξης των προνηπίων σε βάθος τριετίας όπως αυτό έχει εξαγγελθεί.
Ποιους κινδύνους όμως εμπεριέχει αυτή η παραχώρηση;
Το θέμα της συστέγασης και συνύπαρξης δύο διαφορετικών κλάδων που εποπτεύονται από δύο διαφορετικά υπουργεία το έχουμε ζήσει και στο παρελθόν και έχουμε δει ότι είναι πρακτικά δυσλειτουργικό και δημιουργεί τεράστια προβλήματα.
Διαφορετικοί κανονισμοί λειτουργίας, ωράρια, φορείς, προγράμματα, διάρκεια, επαγγελματικά δικαιώματα, αναλογία παιδιών – προσωπικού κ.λπ.
Είναι άδικο ένα τέτοιο διχοτομημένο σύστημα και για τους γονείς και για τα παιδιά και για τους εργαζόμενους και οδηγεί σε κατακερματισμό και υποβάθμιση της προσχολικής εκπαίδευσης.
Ο άλλος κίνδυνος αφορά τις κτιριακές υποδομές και σύμφωνα με το νέο Προεδρικό διάταγμα 99/2017 ΦΕΚ 141/τ. Α’/28-9-2017 “Καθορισμός προϋποθέσεων αδειοδότησης και λειτουργίας των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών που λειτουργούν εντός νομικών προσώπων των δήμων ή υπηρεσίας των δήμων” ορίζει κατηγορηματικά τον αριθμό των τετραγωνικών μέτρων των αιθουσών ανά παιδί.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάποιοι μικροί κτιριακά παιδικοί σταθμοί θα μειώσουν τον αριθμό των παιδιών που φοιτούσαν μέχρι σήμερα και αυτός ο αριθμός θα προστεθεί σε μεγαλύτερους κτιριακά σταθμούς με την ανάλογη μεταφορά προσωπικού.
Αν δοθούν αίθουσες στην Πρωτοβάθμια, όχι απλά δεν θα αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που θα εγγραφούν, αλλά θα οδηγηθούμε πάλι σε συρρίκνωση δομών και απόλυση εργαζομένων.
Θα σας παρακαλούσαμε πολύ κύριε Δήμαρχε, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη σας τα παραπάνω, να μην ενταχθούμε στους πιλοτικούς Δήμους γιατί πιστεύουμε ότι αυτός ο νόμος θα αποδειχθεί εν τέλει μη εφαρμόσιμος».