Πολύς λόγος το τελευταίο διάστημα για το αίτημα καταστηματαρχών του παλιού λιμανιού των Χανίων να επιτραπεί κατ’ εξαίρεση η στάθμευση οχημάτων στην πλατεία Κατεχάκη τους χειμερινούς μήνες.
Ο δήμαρχος Χανίων και πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Τάσος Βάμβουκας συμφωνεί με το αίτημα. Κακώς, κατά την προσωπική μου άποψη. Ήλπιζα σε μία διαφορετική στάση από τον κ. Βάμβουκα. Είναι μία στάση χωρίς καμία λογική, με βάση, μάλιστα, όλα όσα έχουν προηγηθεί επί της δημαρχιακής του θητείας. Ακόμη και αν η στάση αυτή έχει στόχο πρόσκαιρα μικροπολιτικά οφέλη, πάλι εκτός λογικής είναι! Δικαίως, κατά συνέπεια, αντιδρούν για την ουσία του θέματος οι πρώην αντιδήμαρχοι Μιχάλης Βλαχάκης και Βαρβάρα Περράκη, άσχετα αν συμφωνεί κανείς ή όχι με το σύνολο των επιχειρημάτων τους, όπως αυτά καταγράφησαν.
Ήλπιζα, επίσης, από τους υποψήφιους Δημάρχους Χανίων -αναφέρομαι σ’ εκείνους που «κατεβαίνουν» έχοντας πραγματικές ελπίδες εκλογής και όχι απλά για να καταγράψουν δυνάμεις ή για κομματικούς ή άλλους λόγους (σε αυτές τις περιπτώσεις, άλλωστε, είναι… εύκολη η διαφοροποίηση)- να εκφράσουν δημόσια και με ειλικρίνεια τη θέση τους επί του θέματος.
Υψηλές οι εν λόγω προσδοκίες; Ναι, όπως δείχνουν τα πράγματα. Και από τον Δήμαρχο Χανίων -που έχει την ευθύνη των χειρισμών-, αλλά και από τους υποψήφιους Δημάρχους.
Εξηγούμαι. Επισημαίνοντας, κατ’ αρχάς, ότι κατανοώ τους καταστηματάρχες. Αρκετοί εξ αυτών έχουν πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις στο παλιό λιμάνι, αναβαθμίζοντας τις παρεχόμενες υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια. Και προσδοκούν τα μέγιστα δυνατά οφέλη. Αυτή είναι μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Όπως πραγματικότητα είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας θα πήγαιναν μέχρι και… στην τουαλέτα του σπιτιού τους με το αυτοκίνητό τους ή τη μηχανή τους, αν μπορούσαν. Γνωρίζοντας, λοιπόν, το πώς λειτουργούν αρκετοί από τους πελάτες τους, και με δεδομένες τις καιρικές συνθήκες τους χειμερινούς μήνες, οι καταστηματάρχες ζητούν το μέγιστο: στάθμευση στην πλατεία Κατεχάκη.
Πρόκειται για «μέτρο» που εξυπηρετεί, κυρίως, τους επιχειρηματίες δυτικά της συγκεκριμένης πλατείας έως και τη λεγόμενη πλατεία Γυαλί Τζαμισί, καθότι στην ανατολική πλευρά του λιμανιού υπάρχει διαθέσιμος χώρος στάθμευσης σε πολύ κοντινή απόσταση.
Κατανοώ τους καταστηματάρχες, όπως προανέφερα. Αλλά δεν συμφωνώ. Και τούτο διότι εκτιμώ ότι είναι μία αντίληψη με εντελώς βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, κοντόφθαλμη τολμώ να πω, και χωρίς πραγματική αναπτυξιακή λογική.
Το παλιό λιμάνι των Χανίων είναι το «πετράδι του στέμματος» της παλιάς πόλης. Ένα πετράδι πολύτιμο, το πιο πολύτιμο απ’ όλα, αλλά «θαμπό» ακόμη, που δεν έχει γίνει κατορθωτό μέχρι σήμερα να δείξει την πραγματική του «λάμψη», παρά τα όποια έργα και τις όποιες ιδιωτικές επενδύσεις, διαχρονικά.
Και θα παραμείνει «θαμπό», αν δεν καταφέρουμε, με συνέργειες, αλλά και αποφασιστικότητα όπου απαιτείται, να το αναδείξουμε.
Ανάδειξη σημαίνει απομάκρυνση του αντιαισθητικού πλαστικού και άλλων εντελώς ακατάλληλων υλικών και αντικειμένων.
Σημαίνει εκτέλεση των αναγκαίων έργων μικρής κλίμακας.
Σημαίνει αποκατάσταση μνημείων.
Σημαίνει τήρηση της νομιμότητας απ’ όλες τις επιχειρήσεις.
Και, επίσης, σημαίνει ολική απαγόρευση κίνησης και στάθμευσης οχημάτων στο παλιό λιμάνι, πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων που αφορούν στην τροφοδοσία των καταστημάτων νωρίς το πρωί, στη στάθμευση για άτομα με αναπηρία, καθώς και στην κυκλοφορία υπηρεσιακών οχημάτων όταν υπάρχει ανάγκη (Λιμενικό Σώμα, ΕΚΑΒ, Πυροσβεστική κ.λπ.).
Είναι αστείο να κουβεντιάζουμε εδώ και χρόνια για ένταξη της Παλιάς Πόλης των Χανίων στον κατάλογο με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, όταν το παλιό λιμάνι έχει αυτή την εικόνα που αντικρύζει σήμερα ο επισκέπτης. Και είναι και υποκριτικό, όταν αυτοί που μιλούν για την… UNESCO έχουν ή διεκδικούν θέσεις ευθύνης, αντιμετωπίζοντας, λίγο ή πολύ, (και) το παλιό λιμάνι με όρους… μικροπολιτικής.
Θα περίμενα, λοιπόν, από κάποιους, έστω, από τους υποψήφιους δημάρχους Χανίων να διαφοροποιήσουν δημοσίως τη θέση τους, αγνοώντας το όποιο πολιτικό κόστος.
Θα περίμενα να βγουν μπροστά και να ζητήσουν από τον Δήμαρχο Χανίων να μη συναινέσει στο συγκεκριμένο αίτημα.
Θα περίμενα να επισημάνουν ότι οι επιχειρηματίες του παλιού λιμανιού, που λειτουργούν τα καταστήματά τους όλο τον χρόνο -και τους δώδεκα μήνες- θα πρέπει να στηριχθούν, όχι με… μερικές επιπλέον θέσεις στάθμευσης για τρεις μήνες, αλλά με σημαντική μείωση -για παράδειγμα- των δημοτικών τελών, τους μήνες από Δεκέμβριο έως και Μάρτιο.
Θα περίμενα να ενδιαφερθούν για το αν υπάρχει ήδη εκπονηθείσα μελέτη, από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, (πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει…) για την προστασία του παλιού λιμανιού από τον υψηλό κυματισμό τη χειμερινή περίοδο και να δεσμευτούν δημόσια ότι, αν εκλεγούν, τα προτεινόμενα έργα θα υλοποιηθούν, σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, με ίδιους πόρους (αν υπάρξει πρόβλημα στην εξεύρεση χρηματοδότησης), προκειμένου οι καταστηματάρχες να μην είναι αναγκασμένοι, κάθε χρόνο, να ξοδεύουν χρήματα για την αποκατάσταση των ζημιών που προκαλεί η θάλασσα.
Θα περίμενα να στείλουν το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι για να μπουν τα Χανιά σε αναπτυξιακή τροχιά θα πρέπει, καταστηματάρχες και πολίτες, να βγουν από τη λογική των… εξαιρέσεων και να μπουν στην εποχή των… κανόνων, που ισχύουν για όλους. Κανόνες με λογική, με μεσομακροπρόθεσμη αναπτυξιακή προοπτική και με στόχο την ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πόλης, ένα από τα οποία -ίσως το σημαντικότερο- είναι η παλιά πόλη με το λιμάνι.
Θα περίμενα, δηλαδή, να αποδείξουν ότι πέραν από τα εύκολα «ναι», ξέρουν και μπορούν να λένε και τα δύσκολα «όχι», όταν χρειάζεται, προτάσσοντας το συμφέρον όλης της πόλης, συμπεριλαμβανομένων και των καταστηματαρχών του παλιού λιμανιού.
Ίσως, όμως, περιμένω πολλά. Ειδικά σε προεκλογική περίοδο…