Το καλοκαίρι από εγκληματική αδιαφορία κάποιων, ένα νεότερο μνημείο της πόλης έγινε “παρανάλωμα πυρός”. Μεγάλη συγκίνηση, μεγάλο ενδιαφέρον, μεγάλες κουβέντες ακούστηκαν τότε, έγιναν και εξαγγελίες για μια παχυλή χρηματοδότηση.
Ακόμη δεν μάθαμε βέβαια που οφείλεται η εγκληματική αυτή πράξη και ποιος είναι υπεύθυνος για παραλείψεις. Κατά το λαϊκό ρητό όμως “κάθε σούρα τρεις ημέρες και το παρασούρι τέσσερις”.
Μετά από την καθυστερημένη επέμβαση της Πυροσβεστικής, κάποιες αυτοψίες και μικροεργασίες καθαρισμού, το μνημείο εγκαταλείφθηκε στην τύχη του, χωρίς να ακούγεται κάτι. Ακόμη και τα “μπάζα” από την πυρκαϊά δεν απομακρύνθηκαν, όπως φαίνεται στις σημερινές φωτογραφίες, ούτε τα καμένα δοκάρια, που μπορούν να λειτουργήσουν σαν μοχλοί για καταρρεύσεις κόπηκαν.
Και το κυριότερο, καμιά άμεση ενέργεια προστασίας του ερειπωμένου μνημείου δεν πάρθηκε μέχρι να δεήσει να γίνει το προβλεπόμενο έργο αποκατάστασης, όταν με το καλό συνταχθούν και εγκριθούν οι μελέτες, όταν προκηρυχθεί η εργολαβία, όταν τελειώσουν οι ενστάσεις και τέλος όταν αρχίσει το έργο. Μόνο μια πινακίδα, που επισημαίνει τον κίνδυνο και μια άλλη πάνω σε μια πλαστική καρέκλα τοποθετήθηκαν για να απαλλάξουν ασφαλώς τους “υπεύθυνους” από ευθύνες ατυχήματος.
Με δεδομένη την κατάσταση ετοιμορροπίας που προέκυψε, με δεδομένο ότι μπήκε ο χειμώνας και οι βροχές επιβαρύνουν την κατάστασή του, με δεδομένο ότι είναι γνωστό πως οι γραφειοκρατικές διαδικασίες συνήθως “τραβούν σε μάκρος”, μήπως -λέω μήπως- κάποιοι θα πρέπει να ασχοληθούν με την άμεση προστασία του;
Μήπως η απομάκρυνση των μπαζών και κάθε επικίνδυνου στοιχείου είναι απολύτως απαραίτητη και μην ψάχνουμε το “ποιος” και “πώς”, αφού ανήκει σε όλους μας και πολλοί έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την τύχη του;
Μήπως είναι απαραίτητο ένα προσωρινό στέγαστρο -ακόμη και για ένα χειμώνα- για να μην επιβαρύνονται άλλο οι ήδη εξασθενημένοι τοίχοι του;
Θα έλεγα πως εδώ γίνεται το ίδιο ακριβώς που έγινε με άλλα δύο νεότερα μνημεία της πόλης, που ανήκουν στον Δήμο: Τη βίλα Πωλογιώργη στην Αμπεριά και τη βίλα Σβαρτς στη Χαλέπα, μόνο που αυτές ήταν κατοικήσιμες, όταν πριν από χρόνια περιήλθαν στον Δήμο. Πηγαίνετε τώρα να δείτε σε τι κατάσταση είναι και σχολιάστε διαχρονικά το “ενδιαφέρον” και τις ενέργειες που έχουν γίνει όλο αυτό το διάστημα.
Μήπως στην πόλη της αδράνειας περιμένουμε να γίνει το ίδιο και με τους Ιταλικούς Στρατώνες; Υπάρχει κάποιος να απαντήσει;
* Ο κ. Μιχάλης Ανδριανάκης είναι αρχαιολόγος
2 Σχόλια
Τουλαχιστον ειχαν προβλεψη να προστατευουν με συναγερμο το διπλανο σπιτι που ανηκει και αυτο στο στρατο.
Το θεωρουσαν πιο σπουδειο απο οτι το μνημειο.
Έχει πολύ δίκιο ο Ανδριανάκης με τις επισημάνσεις που κάνει!
Η επιτροπή μας πάντως για τους ελεύθερους χώρους και τα μνημεία απηύθυνε ερώτημα προς όλους τους υποψηφίους δημάρχους για το τι θα πράξουν:
α)για τους ιταλικούς στρατώνες.
β)για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου.
γ)Τι σκέφτονται για την δημιουργία καταδυτικού πάρκου στα όρια των 100 χιλιομέτρων ακτογραμμής του δήμου μας.