Με συγκίνηση διάβασα τους αποχαιρετιστήριους λόγους του Σταύρου Θεοδωράκη και του Γιώργου Μαυρωτά.
Είναι αλήθεια ότι με τον Σταύρο είχα διαφωνήσει πολλές φορές και η σοβαρότητα των διαφωνιών αυτών δε μου επέτρεψε τελικά να παραμείνω στο Ποτάμι.
Όμως, στην “κουζουλάδα” του οφείλεται το Ποτάμι, και σε αυτόν οφείλουμε και εγώ, και εκατοντάδες άλλοι νέοι, τα πρώτα μας “βήματα” στην πολιτική και τον ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσε. Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι σκέφτονται το ίδιο.
Με τον Γιώργο Μαυρωτά, από την άλλη, εργαστήκαμε στενά, εκείνος ως Πολιτικός Υπεύθυνος και εγώ ως Συντονίστρια του Τομέα Ανώτατης Εκπαίδευσης για περισσότερα από δύο χρόνια. Ήταν μια πολύ ωραία, γόνιμη συνεργασία και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή. Σε αυτά τα δύο χρόνια και μέσα από τη συνεργασία μας, γνώρισα από κοντά τις διαδικασίες του κοινοβουλίου – η εμπειρία παραμένει πολύτιμη.
Ο “σπόρος” που έριξε το Ποτάμι δεν θα χαθεί.
Το Ποτάμι ενέταξε στην πολιτική μη επαγγελματίες της πολιτικής μεν, αλλά “σπουδαίους σκεπτόμενους πολίτες”, όπως είπε ο Θεοδωράκης, που προσπάθησαν όλοι μαζί να στήσουν ένα κίνημα από το μηδέν με το δικό τους τρόπο. Προέταξε την αξιοκρατία, τη σύνεση, τη σύνθεση, και επιχείρησε να δει με ένα νέο τρόπο τα χρονίζοντα προβλήματα της χώρας και της πολιτικής ζωής και να βρει λύσεις σε αυτά.
Οφείλω όμως να ευχαριστήσω δύο ακόμα ανθρώπους, που ήταν εκείνοι στους οποίους οφείλω την είσοδό μου στο Ποτάμι. Ο υπέροχος Γιάννης Κασπίρης, σκηνοθέτης, έστησε “το Ποτάμι που ακούει” και ήταν εκείνος που με κάλεσε για πρώτη φορά να μιλήσω δίπλα στο λογότυπο του Ποταμιού. Ο Γιάννης δεν είναι πια κοντά μας, αλλά η δημιουργικότητα, το ήθος του, ο λόγος του, παραμένουν ζωντανά μέσα μας.
Ευχαριστώ επίσης τον Νότη Παρασκευόπουλο, εμπνευστή του OpenGov της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και στη συνέχεια εμπνευστή και συντονιστή της επιτροπής “Δια Ταύτα”. Η πίστη του στις ανοιχτές διαδικασίες και στην επιλογή των καλύτερων, επέτρεψε στο Ποτάμι να στελεχωθεί από τόσους σπουδαίους ανθρώπους.
Για τους περισσότερους από εμάς, το Ποτάμι ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Είθε το όραμα και τα ήθη που προέταξε, να παραμείνουν ζωντανά.