Ο Μανώλης Κεμεσίδης γεννήθηκε το 1959 και μεγάλωσε στη Χρυσοπηγή Νεροκούρου. Από… μικρός, δηλαδή στην ηλικία των early forties, που λένε και στο χωριό μου, τον… κοσμοπολίτικο Πλατανιά, ήθελε να εκλεγεί δήμαρχος στον τότε “Καποδιστριακό” Δήμο Ελευθερίου Βενιζέλου.
Θυμίζω: Το 1998 ο κ. Κεμεσίδης ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ελ. Βενιζέλου με τον συνδυασμό τού τότε υποψηφίου δημάρχου, πρώην προέδρου του Εργατικού Κέντρου Χανίων, Μανώλη Χαριτάκη. Μετά την επικράτηση του Γιώργου Πολιουδάκη και τις διαδικασίες που πραγματοποιήθηκαν επειδή, όπως είχε επισημανθεί, ο κ. Χαριτάκης δεν συμμετείχε συχνά στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης της μείζονος αντιπολίτευσης ανέλαβε ο κ. Κεμεσίδης.
Το 2002, σε ηλικία 43 ετών, ο κ. Κεμεσίδης ήταν υποψήφιος δήμαρχος, αλλά δεν τα κατάφερε. Τελικά, εξελέγη Δήμαρχος Ελευθερίου Βενιζέλου το 2006, σε ηλικία 47 ετών, και διατέλεσε δήμαρχος την περίοδο 2007 – 2010.
Επιστροφή στο σήμερα. Για να ακριβολογώ… επιστροφή στο χθες. Στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων. Στη διάρκεια της οποίας ο κ. Κεμεσίδης συγκρούστηκε μετωπικά τόσο με τη δημοτική σύμβουλο της παράταξης Δαμιανάκη, Χρυσούλα Χατζηδάκη, όσο και με τον δήμαρχο Χανίων Παναγιώτη Σημανδηράκη.
Η φράση “κάτσε κάτω μικρέ” που χρησιμοποίησε -περισσότερες της μίας φορές- ο κ. Κεμεσίδης απευθυνόμενος στον κ. Σημανδηράκη είναι απαράδεκτη. Τελεία. Ο Παναγιώτης Σημανδηράκης είναι εκλεγμένος Δήμαρχος Χανίων, όχι ο “μικρός”, τον οποίο ο κ. Κεμεσίδης ή οποιοσδήποτε άλλος δημοτικός σύμβουλος μπορεί να αποκαλεί με αυτόν τον τρόπο και να τον προστάζει να καθίσει κάτω! Ο κ. Κεμεσίδης οφείλει, στην επόμενη κιόλας συνεδρίαση, να επανορθώσει. Με “κρύο αίμα” πια, οφείλει να ανακαλέσει, αντιλαμβανόμενος ότι η κριτική του, όσο σκληρή και αν είναι, δεν μπορεί να ξεφεύγει από ένα οριοθετημένο πλαίσιο, που, μεταξύ των άλλων, απαιτεί θεσμικό αλληλοσεβασμό.
Αλλά και ο Παναγιώτης Σημανδηράκης οφείλει να… επανεξετάσει την -εξόχως προβληματική- επιχειρηματολογία του όταν απευθύνεται στον κ. Κεμεσίδη -και όχι μόνο-, τον οποίο ψέγει για πολιτική αναξιοπιστία, επειδή, προφανώς, το 2010 ήταν υποψήφιος με τον συνδυασμό του Μανώλη Σκουλάκη, το 2014 με τον συνδυασμό του Τάσου Βάμβουκα και το 2019 με τον συνδυασμό του Άρη Παπαδογιάννη.
Και οφείλει να την επανεξετάσει διότι την ίδια ακριβώς διαδρομή ακολούθησε, μεταξύ των άλλων, και ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξής του, Μιχάλης Καλογριδάκης, τον οποίο ο κ. Σημανδηράκης όχι μόνο δεν κατηγορεί για πολιτική αναξιοπιστία, αλλά τον ενέταξε στον συνδυασμό του και, μετά την εκλογή του, τον τοποθέτησε στην προεδρία τής ΚΥΔΩΝ Α.Ε.
Όπως, επίσης, ίδια διαδρομή -με τη διαφορά ότι το 2019 δεν ήταν υποψήφιος αλλά βοηθούσε από τα… μετόπισθεν- ακολούθησε και ο Γιώργος Φραγγεδάκης, τον οποίο ο κ. Σημανδηράκης αντάμειψε -για την πολιτική του αξιοπιστία (sic) φαντάζομαι- με μία θέση ειδικού συνεργάτη στον Δήμο Χανίων.
Από ‘κει και πέρα: Όσο οι τρεις συνεργαζόμενες δημοτικές παρατάξεις (Σημανδηράκη, Δαμιανάκη, Βάμβουκα) πορεύονται δημοσίως σε… θολό τοπίο, χωρίς να δίνουν στη δημοσιότητα ένα κείμενο προγραμματικής σύγκλισης, με το οποίο θα ξεκαθαρίζουν με ακρίβεια και σαφήνεια, σε ποια θέματα, μεγάλα ή μικρά, του Δήμου Χανίων έχουν συμφωνήσει να συμπορευτούν την τρέχουσα δημοτική περίοδο (2019 – 2023), κάθε δημοτικός σύμβουλος, μεταξύ των οποίων και ο κ. Κεμεσίδης, όπως και κάθε πολίτης, δικαιούται να πιστεύει και να το εκφράζει ελεύθερα ότι η τριμερής αυτή συνεργασία είναι αποτέλεσμα πολιτικής “συναλλαγής”, στη λογική των θέσεων. Και το δικαιούται, ανεξαρτήτως αν ισχύει ή όχι, διότι οι τρεις προαναφερόμενες παρατάξεις δίνουν το δικαίωμα να το πιστεύει με τη μέχρι σήμερα στάση τους. Είναι, δε, παντελώς αδιάφορο σε ποιον ανήκουν οι ευθύνες για το γεγονός ότι αυτό το κείμενο -εσκεμμένα εκτιμώ, με ευθύνη πρωτίστως της Δημοτικής Αρχής- δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα, ούτε, πιθανότατα, πρόκειται να δοθεί…