«Τα κλουβιά δεν είναι διασκέδαση, είναι κακοποίηση», επισημαίνει η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων αναφερόμενη στο θέμα της κατάργησης των κλοβιών με ζώα στον Δημοτικό Κήπο.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή της, η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων αναφέρει τα εξής:
«Η κατάργηση των κλουβιών με φυλακισμένα ζώα στον Δημοτικό Κήπο Χανίων είναι ένα αίτημα δεκαετιών της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων κι όλων των οικολογικά ευαίσθητων πολιτών. Δεν είναι διασκέδαση να βλέπεις ζώα φυλακισμένα σε κλουβιά, όσο μεγάλα κι αν είναι αυτά. Είναι κακοποίηση, βασανισμός των ζώων. Για τους μικρούς μας φίλους θα θυμίσουμε τη σκηνή από τη δημοφιλή ταινία Happy Feet, όπου ο πρωταγωνιστής πιγκουίνος τρελαίνεται όταν τον φυλακίζουν.
Η εικόνα άγριων ζώων φυλακισμένων σε κλουβιά δίνει λάθος μηνύματα στα παιδιά:
- Ότι τα ζώα υπάρχουν μόνο για να μας υπηρετούν
- Ότι ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να φυλακίζει ζώα.
- Ότι μπορούμε ως άνθρωποι να αντλούμε ευχαρίστηση βλέποντας ζώα να υποφέρουν.
- Ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερο είδος και κυρίαρχος της φύσης.
Όλες αυτές οι ιδέες και οι αξίες που εκπροσωπούν είναι που μας οδήγησαν στην άγρια εκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης, στην αιχμαλωσία και την εμπορία άγριων ειδών καθώς και στη συνεχιζόμενη εξαφάνιση άγριων ειδών ζώων και τη δραματική μείωση της βιοποικιλότητας.
Από ό,τι φαίνεται, ούτε η συνεχιζόμενη περιπέτειά μας σε παγκόσμιο επίπεδο με τη μετάδοση του κορωνοϊού από άγρια ζώα σε ανθρώπους και τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους ανθρώπων και την καραντίνα με την οικονομική κρίση που συνεπάγεται, ούτε όλα αυτά αρκούν για να αλλάξουν ιδέες όσοι ακόμη πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι κυρίαρχο είδος στη φύση και πάνω από τους φυσικούς νόμους.
Να θυμίσουμε για άλλη μια φορά, για όσους επιμένουν να το ξεχνάνε, ότι ο κορωνοϊός προήλθε κατά πάσα πιθανότητα από υπαίθρια αγορά άγριων ζώων στην Κίνα. Η καταστροφή των τροπικών δασών και η αιχμαλωσία άγριων ειδών ζώων μας φέρνει πιο κοντά σε άγνωστες αρρώστιες.
Τα αγρίμια (κι όχι κρι – κρι), τα αγριοκάτσικα της Κρήτης, μπορεί όποιος θέλει να τα θαυμάσει ακόμα στο φαράγγι της Σαμαριάς, ελεύθερα πάνω στα Λευκά Όρη. Δε χρειάζεται να τα βλέπει φυλακισμένα. Άλλωστε, στο παραδοσιακό τραγούδι της Κρήτης, το “Αγρίμια κι αγριμάκια μου”, τα αγρίμια είναι ελεύθερα (“γκρεμνά είν’ εμάς οι τόποι μας” λέει το τραγούδι) και ταυτόχρονα σύμβολο ελευθερίας για τους ανθρώπους. Πώς μπορούμε να κρατάμε φυλακισμένο ένα αιώνιο σύμβολο ελευθερίας για τους κατοίκους της Κρήτης;
Στον Δημοτικό Κήπο, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης που έχει δημιουργήσει ο Δήμος, θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο πληροφόρησης για τα αγρίμια και τη φύση της Κρήτης, με διαδραστικά παιχνίδια, βίντεο και ενημερωτικές δράσεις.
Η εποχή της κλιματικής κρίσης μας καλεί να αντιμετωπίσουμε τη φύση με διαφορετικό τρόπο από ό,τι κάναμε μέχρι τώρα. Ας φύγουν τα κλουβιά κι ας κυριαρχήσει το πράσινο (κι όχι νέα τσιμέντα) στον Δημοτικό Κήπο».
2 Σχόλια
Σέβομαι την γνώμη αυτών που ζητούν τα ζώα να ζουν απολύτως ελεύθερα. Θα υποστήριζα και εγώ το ίδιο αν δεν κρατούσαμε την συντριπτική πλειοψηφία των ζώων στριμωγμένα σε κτηνοτροφία για να τα σφάξουμε και να τα φάμε. Αυτή είναι η κυρίαρχη σχέση μας με τα ζώα και δεν μπορώ από την άλλη μεριά να έχω μαξιμαλιστικές απαιτήσεις για τα ελάχιστα ζώα στους κήπους, με φτάνει εδώ να περνούν αυτά τα ζώα σχετικά καλά. Άλλωστε σχετικά καλά περνούμε και οι άνθρωποι και ούτε εμείς έχουμε την απόλυτη ελευθερία που ίσως ονειρευόμαστε, και να είσαι κλεισμένος όλη τη μέρα σε ένα γραφείο σαν κλεισμένος σε ένα κλουβί είναι και αυτό. Επίσης μην νομίζουμε πως τα ζώα έχουν τις απαιτήσεις και τα ενδιαφέροντα του ανθρώπου, και στην φύση την περισσότερη ώρα τρώνε και κοιμούνται. Στην φύση τα ζώα κινδυνεύουν επίσης από τους φυσικούς τους εχθρούς και ζουν συνεχώς στον φόβο. Δεν υπάρχει λοιπόν επίγειος παράδεισος ούτε για τον άνθρωπο ούτε για τα ζώα.
Κε Γιωργο
Υπαρχει μια μελαγχολια στο κειμενο σας που δειχνει οτι εχετε ευαισθησιες αλλα και λογισμο. Πριν λιγες ημερες επισκεφθηκαμε τον κηπο και η 10χρονη κορη μου δεν ελεγε να ξεκολλησει απο τ αγριμια. Αλλα ηταν η επαφη με τα αδολα ζωντανα που την μαγνητισε…ετρωγαν απ το χερι της…πιστευουμε στην ελευθερια που ειναι μια πραξη αυτοθυσιας ακομη κ μεσα στα νλουβια. Ευχαριστουμε για την ωραια σας αναρτηση.