Ένα πολιτικό μυαλό, με βέλτιστα τεχνοκρατικά στοιχεία. Μια αξία απαραίτητη, για να οσμισθούμε την επόμενη βιομηχανική επανάσταση. Λίγες συνεντεύξεις, πολλή δουλειά. Ευρυμαθής, πολύγλωσσος, μεταρρυθμιστής. Ένα παιδί μικρομεσαίας οικογένειας που μισιέται από τα παιδιά του κομματικού σωλήνα και αναζητά χώρο ν’ αλλάξει ψηφιακά τη χώρα του.
Πολλοί, θα τον ήθελαν στο κόμμα τους και περισσότεροι τον μισούν. Είναι εκείνοι που δεν διανοούνται την αξιολόγηση και την έννοια της αριστείας. Είναι εκείνοι που δεν θέλουν να πετύχει η (όποια) κυβέρνηση, γιατί όλα θα τα κάνουν αυτοί καλύτερα, όταν και όποτε έρθουν. Είναι εκείνοι, που δεν πρόλαβαν να τα κάνουν και τώρα δυσκολεύονται να πιστέψουν πως γίνονται. Είναι εκείνοι που θέλουν τη χαρτούρα και τη γραφειοκρατία, τον τεράστιο δημόσιο τομέα και τις καρέκλες για σίγουρη απασχόληση, ακίνδυνες άδειες απουσίας και σύνταξη σε μικρή ηλικία.
Ένας Πιερρακάκης, μπορεί να φέρει την άνοιξη; Μόνο με την επιστροφή των απανταχού άξιων Ελλήνων. Φανταστείτε ένα κράτος με ψηφιακό μετασχηματισμό, ένα σχολείο που θα μπορεί να δουλεύει και με τηλεκπαίδευση, ένας παππούς που θα γνωρίζει e-banking και δεν θα στήνεται στις ουρές, μια αγοραπωλησία -με αλληλοσυνδεόμενες υπηρεσίες- που θα διεκπεραιώνεται με μια ψηφιακή υπογραφή.
Όλα αυτά για να γίνουν χρειάζονται ψηφιακά μυαλά, αξιοκρατία και συνταγματική κατοχύρωση της τετραετίας, όχι εκλογές «για ψύλλου πήδημα»! Χρειάζεται να κοιτάμε στο μέλλον! Η Ελλάδα «παράγει και εξάγει το φως» μου έλεγε πρόσφατα ο μίστερ Bonsai. Όλοι αυτοί που έφυγαν να επιστρέψουν, να φτιάξουν ηλεκτρικούς κινητήρες, κινητά προηγμένης τεχνολογίας, νέες σύγχρονες πόλεις με ρυμοτομία και καινοτομίες.
Ν’ αλλάξει η πρωτεύουσα της χώρας, να πάει στα Τρίκαλα (θα βρει κι έτοιμες υποδομές!) να γίνει ουσιαστική αποκέντρωση, η δικαιοσύνη ν’ απαγκιστρωθεί από τα δεσμά της πολιτικής εξουσίας, να καταργηθούν οι κομματικές θέσεις, να πάψει να υπάρχει η επιθετικότητα, οι τεχνητοί διαχωρισμοί σε δεξιούς και αριστερούς, σε έντιμους και ανήθικους, σε δοσίλογους και δημοκράτες.
Ζητάω πολλά; Θα το παλέψω! Να το παλέψετε!
* Ο κ. Κωνσταντίνος Πιτσιγαυδάκης είναι δάσκαλος