H ΑΛΜΑ Α.Ε. έχει τη μορφή εταιρείας λαϊκής βάσης του άρθρου 290 Π.Δ.410/95 και 79 Π.Δ.30/96 και λειτουργεί συμφώνα με τις διατάξεις περί ανωνύμων εταιρειών.
Η εταιρεία συστάθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2000 από τη συμβολαιογράφο Βασιλική Ορφανουδάκη, παρουσία εκπροσώπων Νομαρχίας Χανίων, Δήμου Κολυμπαρίου, ΕΓΣ Κολυμπαρίου και ακολουθούσαν και 108 ονόματα ιδιωτών.
Το καταστατικό της εταιρείας εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 134/1-2-2000 απόφαση Νομάρχη και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 816/7-2-2000, τεύχος Ανωνύμων Εταιρειών. Έχει διάρκεια 99 έτη και επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο με τετραετή θητεία. Στο Διοικητικό Συμβούλιο συμμετείχαν οι Αναγνωστάκης Μανώλης, Δαράκης Σπύρος, Ντουντουλάκης Μανώλης, Παπατζανάκης Ελισαίος, Σπανουδάκης Κώστας, Σταγάκη Μαρία, Χλωράκης Στέφανος που εκπροσωπούσαν τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, τον Δήμο Κολυμπαρίου, την Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών (ΕΓΣ) Κολυμπαρίου και ιδιώτες.
Πρώτος στόχος της εταιρείας ήταν η δημιουργία Μουσείου Αλιείας. Όλοι εμείς που συμμετείχαμε στη δημιουργία του Μουσείου πιστεύαμε ότι μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής και όχι μόνο.
Το κτίριο του Μουσείου είναι βιοκλιματικό για την εξοικονόμηση ενέργειας. Διαθέτει εσωτερικό εκθεσιακό χώρο 500 τ.μ., αίθουσα διαλέξεων, βοηθητικούς χώρους, υπαίθριο χώρο 3.000 τ.μ., έκθεση αλιευτικών σκαφών μουσειακής αξίας, υπαίθριο θέατρο. Συνολικά το οικόπεδο έχει έκταση 6.721 τ.μ.
Το οικόπεδο αυτό έχει εκμισθωθεί από την ΕΓΣ Κολυμπαρίου.
Το έργο αυτό εντάθηκε στο επιχειρησιακό πρόγραμμα PESCA και υποβλήθηκε η πρόταση από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων για τη δημιουργία του Μουσείου Αλιείας.
Το έργο αυτό πραγματοποιήθηκε και λειτούργησε από την ΑΛΜΑ Α.Ε., εταιρεία ανάδειξης θαλάσσιου πλούτου και αλιευτικής παράδοσης.
Η βιωσιμότητα του είναι εξασφαλισμένη λαμβάνοντας υπόψη:
- τους Έλληνες και ξένους επισκέπτες.
- τον τουρισμό της περιοχής που από το 2000 είχε προβλεφτεί η ανάπτυξη του στην περιοχή.
- τις σχολικές εκδρομές που διαπιστώσαμε όταν ανοίξαμε ότι είναι αρκετές καθώς είχαμε επισκέψεις από σχολεία τον πρώτο χρόνο περίπου 2000 μαθητές, και μάλιστα χωρίς διαφήμιση.
- Και τις παρεπόμενες εκμεταλλεύσεις όπως πώληση καρτών αναμνηστικών και διαφόρων άλλων προϊόντων.
Στο σχεδιασμό μας ήταν να δημιουργήσουμε εκθετήριο αγροτικών προϊόντων εφόσον υπήρχε ο χώρος ώστε να βοηθήσουμε τον πρωτογενή τομέα και να ενισχύσουμε τα έσοδα του Μουσείου.
Υπάρχει επιπλέον δυνατότητα διαφόρων δραστηριοτήτων καθώς και φιλοξενίας εκδηλώσεων αφού διαθέτει πέτρινο υπαίθριο θέατρο, εξωτερικούς και στεγασμένους χώρους.
Στον χώρο υπάρχουν δυο διοράματα με τα χαρακτηριστικά οικοσυστήματα του Αιγαίου και Ιονίου πελάγους (βραχονησίδες) που δυστυχώς έχουν υποστεί ζημιές.
Μοντέλα αλιευτικών σκαφών, αλιευτικά σκάφη φωτογραφικό υλικό, συλλογές και διάφορα άλλα εκθέματα τα οποία δυστυχώς άλλα είναι κλεμμένα, σπασμένα, βαμμένα. Δυστυχώς η εικόνα σήμερα είναι απογοητευτική.
Σε αυτό τον έρμο και παντέρμο τόπο όλα στο βωμό των συμφερόντων;
Αλήθεια τι συμβαίνει στο Κολυμπάρι;
«Κέντρο, καράκεντρα» όπως μου ανέφερε ένας δημότης, «τέτοια κατάντια το Μουσείο Αλιείας;»
«Δεν ενδιαφέρεται κανείς μωρέ Ντουντουλάκη; Ούτε εσύ το λυπάσαι; Γιατί αυτή η κατάντια;», είπε.
«Εγώ εσένα εμπιστεύτηκα και έδωσα τα λίγα χρήματα που είχα και αγόρασα μετοχές. Είναι ντροπή για όλους σας που υπηρετείτε την Τοπική Αυτοδιοίκηση».
Πραγματικά τρελάθηκα και σκεπτόμουν τι πρέπει να κάνω.
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να καλέσω την παλιά Διοίκηση για να δούμε τι μπορούμε να διορθώσουμε.
Όμως κατ’ αρχήν θα πρέπει να συνεννοηθούμε με τη Δημοτική Αρχή για να δούμε τι μπορούμε να διορθώσουμε και αν δεν υπάρξει δυνατότητα να απευθυνθούμε στην παλιά διοίκηση και στους ιδιώτες.
Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι οι ιδιώτες έχουν το 45-50% των μετοχών. Ο Δήμος Κολυμπαρίου 25-30% και περίπου 25% έχουν η Περιφέρεια και η Ένωση.
Όλοι εμείς που στήσαμε το Μουσείο αυτό το πονάμε και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που δώσαμε στον Δημότη, αλλά και γενικότερα στην Κοινωνία.
Ζήτησα από τον δήμαρχο κ. Μαλανδράκη να επισκεφτούμε το Μουσείο θεσμικά σαν αξιωματική αντιπολίτευση και μας παρέπεμψε στον αντιδήμαρχο, ο οποίος είχε τα κλειδιά. Πήγαμε μαζί με τον κύριο Μανώλη Δασκαλάκη, δημοτικό σύμβουλο της παράταξής μας και αυτό που αντικρίσαμε δεν μπορούμε να το περιγράψουμε. Ένα Μουσείο διαλυμένο, παραβιασμένες πόρτες, σπασμένα τζάμια, κατεστραμμένος εξοπλισμός, καρέκλες και γραφεία, κατεστραμμένα εκθέματα και απολεσθέντα. Ήταν τόσο εκτεταμένες οι ζημιές που δεν μπορούσα καν να θυμηθώ πόσα από τα εκθέματα έλειπαν.
Αυτά δεν τα γνώριζε κανένας;
Το πώς ήταν το Μουσείο όταν το παρέδωσε η Διοίκηση που ήμουν εγώ πρόεδρος φαίνεται από τις φωτογραφίες (σ.σ.: που ακολουθούν) και από τα διάφορα δημοσιεύματα. Επομένως είναι ξεκάθαρη η εικόνα του Μουσείου μέχρι την ημέρα που το παραδώσαμε στην επόμενη Διοίκηση.
Παραδώσαμε ένα Μουσείο σε πλήρη λειτουργία. Καταφέραμε και τελειώσαμε αυτό το έργο χωρίς δανεισμό, ενώ είχαμε τη δυνατότητα και το δικαίωμα να δανειστούμε και γενικότερα χωρίς καμιά υποχρέωση.
Η δημιουργία του δεν ολοκληρώθηκε από τις εισφορές σε χρήμα μόνο, αλλά και από προσωπική εργασία, από μεράκι και αγάπη πολλών συντελεστών, επώνυμων και ανώνυμων. Αυτό παραδώσαμε στη νέα Διοίκηση, που ήταν με τις ευλογίες της τότε Δημοτικής Αρχής Κολυμπαρίου.
Σαν να μη φτάνει αυτή η καταστροφ, η οποία έχει επέλθει στο Μουσείο, δυστυχώς δεν υπάρχουν ούτε φορολογικά βιβλία και στοιχεία. Αλήθεια ποιος τα πήρε και για ποιο λόγο;
Κάποιοι πρέπει να απολογηθούν για την κατάντια του Μουσείου. Δεν έβλεπαν τι συμβαίνει και από ποιους συμβαίνει; Κάποιοι φέρουν τις ευθύνες και πρέπει να τις αναλάβουν. Θεωρώ ότι μετά από αυτό το δημοσίευμα θα παρέμβει η Δικαιοσύνη. Θα προσπαθήσω να αντιπαρέλθω διάφορα σχόλια και δημοσιεύματα από πλευράς Δημάρχου για το ποιος έχει ενδιαφερθεί, με τι ποσοστό μπορεί να ασκεί διοίκηση ο Δήμος κ.λπ.
Πολλές φορές έχουν γίνει αναφορές για το Μουσείο. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις κατά τη διάρκεια των Δημοτικών Συμβουλίων και όχι μόνο. Θα πρέπει όμως τώρα από κοινού όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να περισώσουμε ότι έχει απομείνει και να δούμε πως θα ξαναλειτουργήσει. Προτεραιότητες που πρέπει να δώσουμε είναι: πρώτον να καθαρίσουμε μέσα κι έξω το Μουσείο, να φτιάξουμε τις σπασμένες πόρτες και τα τζάμια και να ζητήσουμε τη φύλαξη του χώρου και στη συνέχεια να επιμεληθούμε τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.
Το σημαντικότερο είναι ότι δεν υπάρχουν χρέη. Εάν και εφόσον υπάρχει πρόθεση απ’ όλες τις παρατάξεις τα υπόλοιπα προβλήματα λύνονται. Θα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε.
Αρχικά η Δημοτική Αρχή, η οποία σε όποια βοήθεια προσφέρει προς το Μουσείο (προσφορά υπηρεσίας καθαριότητας, πρασίνου, βαψίματα) θα έχει τη θετική ψήφο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και θα καλέσουμε ξανά όλους τους φορείς και ιδιώτες προσφέροντας οικονομική και προσωπική εργασία ώστε να πετύχουμε την επαναλειτουργία του Μουσείου.
* Ο κ. Μανώλης Ντουντουλάκης είναι επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Πλατανιά
Ακολουθούν φωτογραφίες τού Μουσείου Αλιείας στο Κολυμπάρι, πριν από τη λεηλασία, τις οποίες απέστειλε ο κ. Ντουντουλάκης: