Τι κοινό συνδέει, από ποια κοινή αφετηρία, ξεπηδούν οι ετερόκλητοι ορκισμένοι αντίπαλοι της αξιοποίησης που αποφάσισε το Πολυτεχνείο Κρήτης, για τα ιστορικά κτήρια ιδιοκτησίας του στον λόφο Καστέλι, προς όφελος του Ιδρύματος, των φοιτητών του και της χανιώτικης κοινωνίας;
Το συνονθύλευμα συγκροτείται όχι μόνο από την άκρα -και ξεκούρδιστη- Αριστερά, αλλά και από κάποιους εκ Δεξιών ή εκ του Κέντρου εκπορευόμενους.
Καταγγέλλουν από κοινού, ότι το Πολυτεχνείο θυσιάζει το… μπαλκόνι των Χανίων στον «βωμό του κέρδους».
Υποστηρίζω ότι το κοινό τους εφαλτήριο υπάρχει και είναι τούτο:
– Η απόφαση του Πολυτεχνείου αφήνει «κέρδος» (η χολέρα του καπιταλισμού).
– Η δική τους πρόταση αντίθετα, απαιτεί μόνο δαπάνες, για την ακρίβεια «κρατικές δαπάνες» (η πεμπτουσία ως γνωστόν του «σοσιαλισμού»).
Με άλλα λόγια, η αντίθεση που τους καταδιώκει είναι «Ιδιωτικό – Δημόσιο».
Η δαιμονοποίηση του «Ιδιωτικού» και η αγιοποίηση του «Δημόσιου» – ότι κι αν είναι αυτό.
Ακόμα πιο εύστοχο όμως είναι ένα απόφθεγμα, των Διανοουμένων της «Άνοιξης της Πράγας»: «Κάθε φρένο, θεωρεί τον εαυτό του σωτήριο».
Τα Χανιά όμως, που αντιπαλεύουν αυτές τις δυνάμεις της στασιμότητας (όπως εύστοχα τους χαρακτηρίζει ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου και βουλευτής Βασίλης Διγαλάκης) δεν θα τους το επιτρέψουν.
Τα Χανιά θα συναντηθούν με το μέλλον τους.
2 Σχόλια
Οτι θα συμφωνούσα με το Μανώλη Γκαζή δεν το περίμενα! Ελπίζω τουλάχιστον να μην αρχίσω και τα Gauloises
Λόφος Καστέλι,όχι ξενοδοχείο,ναι ιστορικό αρχείο Κρήτης,ναι δημοτική βιβλιοθήκη, ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους Χανιώτες!
Το ερώτημα είναι που θα βρεθούνε τα χρήματα για όλα τα παραπάνω;;