Παρακολουθώ τα παιχνίδια του ΕURO 2020 (21) στην τηλεόραση. Θαυμάζω τους σχολιαστές των αγώνων γιατί με τις ατελείωτες στατιστικές που μας προσφέρουν μαθαίνουμε πως στο ποδόσφαιρο υπάρχει λογική, πως τα αποτελέσματα του κάθε παιχνιδιού εξαρτώνται από πάρα πολλούς παράγοντες που τους αξιολογεί η στατιστική.
Ακούμε λοιπόν αυτά και πολλά άλλα ανάλογα:
Ο παίχτης Α είναι ο μόνος παίχτης που στην ηλικία πάνω από 35 και με φαλάκρα έτρεξε με τελική πάνω από 20 χλμ/ω στο γήπεδο, ενώ χωρίς φαλάκρα παίχτης πάνω από 35 δεν κατάφερε κάτι τέτοιο, λόγω της χειρότερης αεροδυναμικής.
Ο παίχτης Β είναι ο νεότερος στην ιστορία των ΕURO που κλότσησε την μπάλα πιο ψηλά από 75 μέτρα κάθετα στον αέρα, το 13,33% των θεατών διαμαρτυρήθηκε μετά τον αγώνα για πόνο στον αυχένα.
Ο παίχτης Γ κρατάει το ρεκόρ επιταχύνσεων στην μεριά του γηπέδου που έπαιζε η ομάδα του, αλλά ο παίχτης Δ είχε τις μεγαλύτερες επιταχύνσεις σε όλο το γήπεδο, και τα δύο ρεκόρ βαστούν από το 1976 και πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλο υψόμετρο στο Στάδιο Αζτέκα στο Μεξικό που επικρατεί χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση.
Ο παίχτης Ε κρατούσε πιο πολύ ώρα από κάθε άλλο το ένα πόδι στον αέρα, άρα θα ήταν κατάλληλος για τσολιάς στην εθνοφρουρά αν είχε και το κατάλληλο μπόι.
Ο παίχτης Δ έκανε το ψηλότερο άλμα από το 1973 και μετά για να πιάσει κεφαλιά, αλλά αυτό εξηγείται εύκολα γιατί ο πατέρας του ήταν ο γιος του ολυμπιονίκη στο άλμα εις ύψος το 1948 στο Χελσίνκι.
Η ομάδα Α δεν έχασε ποτέ αν είχε βρέξει στην Κίνα πριν από τον αγώνα.
Ο προπονητής Α είχε ταξιδέψει 24328,5 χιλιόμετρα με το αεροπλάνο για να δει παιχνίδια των αντιπάλων που θα ήταν στο ίδιο γκρουπ στο ΕURO.
Ο προπονητής Β μόνο 24325,8 και αυτό δίνει στην ομάδα του Α ένα σοβαρό πλεονέκτημα στον αναμεταξύ τους αγώνα.
Η Γερμανία δεν νίκησε ποτέ τη Γαλλία από τότε που ο προπονητής Λοεβ έπαψε να σκαλίζει τη μύτη του και μετά να τρώει τα ευρήματα.
Γλιστρά ο παίχτης Χ στο κατά 28,6% πιο υγρό του κανονικού γρασίδι και τη στιγμή που κάνει βουτιά ψαράκι τον βρίσκει η μπάλα στο κεφάλι, από εκεί η μπάλα πετάει και πέφτει στην πορεία ενός αμυντικού που τρέχοντας και χωρίς να το θέλει κλοτσάει την μπάλα με δύναμη και με δεξί φάλτσο στο δεξί κάθετο δοκάρι, από εκεί η μπάλα γυρίζει και σκάει κάτω από το οριζόντιο δοκάρι, κατεβαίνει στα οπίσθια του τερματοφύλακα και από εκεί χωρίς κανένα φάλτσο πια πέφτει σαν περίττωμα πίσω από τη γραμμή στο τέρμα. Γκολ με τα οπίσθια τερματοφύλακα στατιστικά μπαίνουν κάθε 17,87 χρόνια, αλλά αν και οφείλονται στο βάθος των οπισθίων του τερματοφύλακα, το 100% των οπαδών της ομάδας που δέχεται τέτοιο γκολ μιλά για… κ@@@φαρδο γκολ.
* Ο κ. Γιώργος Κιαγιάς είναι καθηγητής Γερμανικής Γλώσσας