Κάπου, σε μια όχι μακρινή χώρα, σε μια καταστροφική κακοκαιρία έπεσαν πολλές γέφυρες γιατί ήταν φτιαγμένες από σκάρτα υλικά.
Υπεύθυνος θεωρήθηκε ο πρωθυπουργός και η αντιπολίτευση ζήτησε εκλογές, για να φτιάξει αυτή μετά καλές γέφυρες.
Ο πρωθυπουργός είπε πως και αυτός τώρα θα έφτιαχνε καλές γέφυρες, από ακριβό ατσάλι που θα άντεχαν σε κάθε θεομηνία.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, που ήθελε διακαώς να γίνει αυτός πρωθυπουργός, υποσχέθηκε: «Εγώ θα χτίσω γέφυρες από χαρτί που δεν θα κοστίσουν σχεδόν τίποτα».
Του είπαν πως μια τέτοια γέφυρα θα έπεφτε αμέσως.
Αυτός εξήγησε πως η γέφυρα θα χτιζόταν βάση μιας έξυπνης και πρωτοποριακής στατικής, από έναν μηχανικό, καθηγητή πανεπιστημίου του εξωτερικού, μικρό μεν στο μπόι αλλά μεγάλο κεφάλι.
Οι δυνάμεις θα περνούσαν τόσο έξυπνα μέσα από το χαρτί προς το έδαφος που δεν θα πίεζαν ούτε δεν θα τραβούσαν το χαρτί σε κανένα σημείο.
Οι ειδικοί τραβούσαν τα μαλλιά τους και προειδοποιούσαν για τα χειρότερα, αλλά οι πολίτες πίστεψαν στην τσάμπα λύση, άλλωστε δεν εμπιστευόταν πια τον πρωθυπουργό.
Με αυτόν τον τρόπο ο αρχηγός της αντιπολίτευσης έγινε πρωθυπουργός και έχτισε γέφυρες από… ατσάλι.
Βγήκε στο μπαλκόνι και φώναζε στο πλήθος με τα χέρια υψωμένα προς τον ουρανό: «Δείτε τι όμορφες και γερές γέφυρες που σας έχτισα εγώ, όχι σαν αυτές που σας είχε χτίσει ο διεφθαρμένος προκάτοχός μου!»
Αρκετοί πολίτες κατάλαβαν την απάτη και στις επόμενες εκλογές προτίμησαν ξανά τον παλιό πρωθυπουργό.
Αλλά ένα 20+% επιμένει και τώρα πως ο απατεώνας πρωθυπουργός, ο πρωθυπουργός του χαρτιού, είναι καλύτερος και πως πρέπει να γίνει πάλι πρωθυπουργός γιατί έφτιαξε καλές γέφυρες, ας είναι από ατσάλι, σίγουρα τη δεύτερη φορά θα κάνει πολλές χάρτινες γέφυρες, χάρτινα σπίτια, χάρτινους δρόμους και, γιατί όχι, και βιομηχανία χάρτινων αυτοκινήτων.
Την πρώτη φορά δεν τα κατάφερε γιατί δεν είχε όλους τους αρμούς της εξουσίας, του έβαζαν τρικλοποδιές για να μη χρησιμοποιεί χαρτί, φοβόταν πως με το χαρτί θα φαινόταν η ανωτερότητά του.
* Ο κ. Γιώργος Κιαγιάς είναι καθηγητής της γερμανικής γλώσσας