Όλοι οι άνθρωποι καθημερινά προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας.
Ταυτόχρονα προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας γενικά.
Κάποια από αυτά τα προβλήματα τα συναντάμε συνέχεια, ξανά και ξανά, ενώ προσπαθήσαμε άπειρες φορές να τα ξεπεράσουμε.
Επίσης, η ζωή μας παραμένει δύσκολη.
Έτσι που σε στιγμές αδυναμίας ή μελαγχολίας πιστεύουμε πως τσάμπα προσπαθούμε να καλυτερέψουμε τη ζωή μας, αφού αυτή μας κάνει ό,τι θέλει.
Αυτή η απαισιοδοξία είναι όμως άδικη.
Στην πραγματικότητα έχουμε λύσει το 90% των προβλημάτων μας και εστιάζουμε στο υπόλοιπο 10%, επειδή αυτό ακόμα μας απασχολεί.
Αυτή η αίσθηση πως δεν έχουμε την τύχη στο χέρι μας, που τρέφεται από το γεγονός πως κάποια προβλήματα επαναλαμβάνονται, κάνει πολλούς ανθρώπους να μιλούν για μοίρα.
Μια ανώτερη δύναμη ορίζει την προσωπική μας ζωή.
Συχνά αυτή η δύναμη δεν είναι ο Θεός, αλλά κάτι το εντελώς αόριστο.
Ανάλογα σκεφτόμαστε και στην κοινή μας ζωή.
Η Ιστορία είναι το σύνολο των γεγονότων κοινού ενδιαφέροντος που αφορούν χώρες και λαούς.
Κάποια γεγονότα επαναλαμβάνονται και εδώ, ενώ θέλαμε να τα αποφύγουμε.
Εδώ όμως δεν μιλάμε για μοίρα.
Τελευταία έγινε μόδα στους διανοούμενους να μιλάνε για ιστορικούς κύκλους στους οποίους αναπόφευκτα εγκλωβιζόμαστε.
Δεν μπορούν όμως να μας πουν κάτι το συγκεκριμένο, τι ακριβώς επαναλαμβάνεται και πότε.
Δεν πρόκειται λοιπόν για επιστημονική διαπίστωση, είναι κάτι το σκοτεινό και αόριστο, με την Ιστορία να είναι τελικά κάτι σαν μοίρα με συνείδηση και κανόνες, κάτι που δημιουργεί πραγματικότητα.
Η Ιστορία όμως είναι αποτέλεσμα και όχι αρχή.
Ο άνθρωπος κάνει αυτό που κάνει, ακολουθώντας τη φύση του, τις ανάγκες του, τις επιθυμίες του, τους νόμους της χώρας του, τους σκοπούς του. Το αποτέλεσμα των πράξεων του αυτών καταγράφεται ως Ιστορία, όταν είναι κοινού ενδιαφέροντος.
Δεν υπάρχει μοίρα.
Η Ιστορία δεν έχει νόημα ούτε ακολουθεί κανόνες.
Ο άνθρωπος είναι ο μόνος υπεύθυνος για την πορεία της προσωπικής του ζωής και της κοινής του ζωής με άλλους.
Το μέλλον είναι ανοιχτό, μη προβλέψιμο και όλα αυτά που θα συμβούν θα διαφέρουν από τα προηγούμενα, είναι στο χέρι μας να τα κάνουμε να διαφέρουν θετικά.
Ευάγγελος Βενιζέλος: «Και ο Ανδρουλάκης δεν θα αποφύγει κάποιους ιστορικούς κύκλους, αλλά και πάλι είναι καλό να μελετήσει την Ιστορία, έστω για να της δείξει σεβασμό».
Βλέπουμε πως και ευφυείς άνθρωποι παγιδεύονται από λάθη, όταν αυτά διαδίδονται τόσο συχνά που θεωρούνται αλήθειες.
* Ο κ. Γιώργος Κιαγιάς είναι καθηγητής γερμανικής γλώσσας
4 Σχόλια
Γιώργο σε χαιρετώ!
Το σημερινό σου κείμενο είναι γεμάτο φιλοσοφικές αναφορές και αναζητήσεις!
Γεια σου Μιχάλη!
Όχι αναζητήσεις φίλε μου, εγώ δεν ψάχνω πια τίποτα. Απλά μια ανάγνωση της πραγματικότητας. Η ζωή του ανθρώπου είναι ένα ανοιχτό βιβλίο, φτάνει να ξέρουμε ανάγνωση και να μην έχουμε προκαταλήψεις.
Γιώργο,αν η ζωή είναι ένα ανοιχτό βιβλίο τότε θα μπορούσαμε να περιγράψουμε με ακρίβεια τα επερχόμενα!
Εγώ φοβάμαι και ανησυχώ γιά αυτά που πρόκειται να έλθουν γιατί δεν τα γνωρίζω!
Υπάρχουν και πυρηνικά όπλα που ολοένα αυξάνονται!
Μιχάλη, το βιβλίο του μέλλοντος αφού δεν γράφτηκε ακόμα δεν μπορούμε και να το διαβάσουμε.
Η γιαγιά μου μας συμβούλευε να μην φοβόμαστε κάτι που δεν έγινε ακόμα, γιατί τα περισσότερα που φοβόμαστε μήπως γίνουν δεν γίνονται ποτέ και να κρατήσουμε τον πόνο μας και τα δάκρυα μας για τα λίγα που πραγματικά θα συμβούν. Είναι η μόνη συμβουλή που μου βοήθησε στη ζωή μου.