Όταν έχουμε κάνει τα πάντα λάθος και όλοι το ξέρουν, ο πιο σίγουρος τρόπος να γελοιοποιηθούμε είναι να επιμένουμε πως τα κάναμε όλα σωστά.
Όταν πάλι παραδεχτούμε πως τα κάναμε όλα λάθος, θα μας πουν απολύτως ανίκανους.
Μας μένει μόνο η μέση οδός για να δραπετεύσουμε.
Παραδεχόμαστε λοιπόν πως κάναμε ένα δύο λάθη. Επίσης υπονοούμε πως δεν τα κάναμε ακριβώς εμείς, αλλά κάποιοι συνεργάτες ή φίλοι, τους οποίους είχαμε εμπιστευτεί.
Όταν κάνεις μόνο ένα δύο λάθη σημαίνει πως όλα τα άλλα τα έκανες σωστά, πως στην ουσία ήσουν σοβαρός, αξιόλογος και αποτελεσματικός σε αυτό που έκανες και ως άνθρωπος που είσαι και όχι θεός έκανες και λάθη, αναπόφευκτο δεν είναι; Κανείς δεν είναι τέλειος.
Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει λοιπόν αυτό που έκανε πάντα και που τον έκανε Μεγάλο: Να παίζει θέατρο. Αντίς να κάθεται σε μια γωνιά της Ιστορίας και να απολαμβάνει τον μύθο του ανθρώπου που κατάφερε να κάνει ένα κόμμα του 3% κυβέρνηση, συνεχίζει με διάφορες εξυπνάδες να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα.
Γιατί όμως βγαίνει στη δημοσιότητα και διαλέγει δύο λάθη με τεράστια βαρύτητα;
Δεν μπορούμε να το ξέρουμε.
Πάντως να παραδέχεσαι πως όταν ήσουν πρωθυπουργός έστησες μια εγκληματική σκευωρία απέναντι σε πολιτικούς αντιπάλους και ήθελες να αδειοδοτήσεις μόνο δύο τρία κανάλια που θα σε προσκυνούσαν, όπως στη Βόρεια Κορέα δηλαδή, δεν μπορεί να σου βοηθήσει ούτε για μια καλή υστεροφημία ούτε σε κάποια μελλοντικά σχέδια ως πάλι ενεργός πολιτικός.
Πως ο Αλέξης Τσίπρας εκτελεί τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτοκτονεί ο ίδιος πολιτικά, δεν βγάζει νόημα.
Ίσως μετά από πολλά χρόνια μέσα σε έναν ορβελικό κόσμο που είχε κατασκευάσει μέσα στο μυαλό του, να του είναι πλέον αδύνατο να μεταφράσει την ανάποδη πολιτική ΣΥΡΙΖΑ στον ορθό κόσμο. Λαϊκά: Μάλλον τα έχει χαμένα.
* Ο κ. Γιώργος Κιαγιάς είναι καθηγητής της γερμανικής γλώσσας