Το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων για τις κτηνωδίες της ναζιστικής Γερμανίας στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα παραμένει ανοιχτό, και πολιτικά, αλλά και νομικά, επεσήμαναν σήμερα από τα Χανιά συγγενείς θυμάτων εκείνης της περιόδου, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν με αφορμή την τριήμερη επίσκεψη στην Ελλάδα του γερμανού προέδρου Φρανκ – Βάλτερ Στάινμαγιερ, ο οποίος θα βρεθεί αύριο στη μαρτυρική Κάντανο.
Ο συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, Αριστομένης Συγγελάκης υπογράμμισε ότι «de facto, ο γερμανός Πρόεδρος, με την επίσκεψή του στην Κάντανο, αναγνωρίζει ότι υπάρχει μια ιστορική εκκρεμότητα μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, που δεν είναι άλλη από την απόδοση των γερμανικών οφειλών. Του δίνεται μία σημαντική ευκαιρία να εκφέρει μία καθαρή συγνώμη, χωρίς μισόλογα, χωρίς περιστροφές, χωρίς αστερίσκους. Μία καθαρή συγνώμη για τα αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε η ναζιστική Γερμανία στην Κρήτη και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ειδικά η επιλογή της Καντάνου, του τόπου που ισοπεδώθηκε από τους γερμανούς εισβολείς ακριβώς επειδή δεν υπέκυψε, ακριβώς επειδή ο λαός της Καντάνου και του Σελίνου επέλεξε να σηκώσει στους ώμους του την τιμή ολόκληρης της Ευρώπης. Η ισοπέδωση της Καντάνου αποτελεί ένα οικουμενικό ορόσημο της ναζιστικής κτηνωδίας».
Ο κ. Συγγελάκης τόνισε ότι «δεν θέλουμε λόγια συμπάθειας, που να χαϊδεύουν τ’ αυτιά. Δεν θέλουμε απλώς να εκφράσει τον πόνο του ή την ντροπή του ή την οδύνη του. Απαιτούμε την έμπρακτη και ειλικρινή μεταμέλεια της Ομοσπονδίας Δημοκρατίας της Γερμανίας και τη ρητή ανάληψη ευθύνης για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα. Όμως, η ειλικρινής και έμπρακτη μεταμέλεια της Ομοσπονδίας Δημοκρατίας της Γερμανίας απαιτεί την επίλυση του μείζονος ζητήματος της απόδοσης των γερμανικών οφειλών».
Ο ίδιος σημείωσε πως «φοβόμαστε ότι η παρουσία του γερμανού Προέδρου δεν έχει τον χαρακτήρα της έμπρακτης μεταμέλειας για τα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας. Άλλωστε, πριν από λίγο, στη συνάντησή του με την πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όταν του έθεσε θέμα γερμανικών επανορθώσεων, ο γερμανός Πρόεδρος ακολούθησε την ατεκμηρίωτη, αβάσιμη, αντιδημοκρατική και -θα έλεγα- και παράνομη θέση που έχει η Γερμανία τα τελευταία δέκα χρόνια ότι τάχα το θέμα, πολιτικά και νομικά, έχει κλείσει…», κάτι που σε καμία περίπτωση δεν έχει συμβεί, υπογράμμισε ο κ. Συγγελάκης.
«Το 1941 ο πατέρας μου Κλεόμβροτος που ήταν παντρεμένος από τον Κακόπετρο με μία Λουφαρδάκη θεώρησε σωστό να πάρει την οικογένειά του να την πάει στα πεθερικά του επειδή ήταν πιο μακριά από το πεδίο της μάχης, που ήταν το αεροδρόμιο του Μάλεμε. Στις 24 Μαΐου, μετά από μια προέλαση που έκαναν οι Γερμανοί για την Κάντανο, στα Μεσαύλια τους είχαν ενέδρα οι αντάρτες, έγινε μια μάχη μεγάλη και τους ανάγκασαν να οπισθοχωρήσουν. Περνώντας από το σπίτι του πεθερού του, που ήταν μέσα οι γυναίκες αυτές, τρεις Γερμανοί πέρασαν από το σπίτι και σκότωσαν τη γυναίκα του, το παιδί του δύο χρονών, τη μητέρα του, την αδερφή του, την πεθερά του και την κουνιάδα του. Ήταν και μια άλλη γυναίκα, μαζί με ένα άλλο παιδί πέντε χρονών τότε, που έπεσε κάτω χωρίς να τραυματιστεί. Γλύτωσαν και αυτή και το παιδί. Ο Γερμανός, όμως, είδε την κίνηση, έριξε μια ριπή κάτω από τον καναπέ χωρίς να βλέπει και πήρε η γυναίκα επτά σφαίρες στα πόδια, ενώ το παιδί δεν έπαθε τίποτα», ανέφερε ο κ. Μανώλης Κουριδάκης.
Ο κ. Αριστομένης Συγγελάκης, κάτοικος Βιάννου, επισήμανε ότι «το Τρίτο Ράιχ λεηλάτησε, αιματοκύλησε όλα τα χωριά της Βιάννου και όλη την Ελλάδα. Επομένως είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να ξεχαστεί. Ζητάμε δικαιοσύνη και αποζημίωση. Δυστυχώς καλούμε και σήμερα ακόμη την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τα πολιτικά κόμματα, τα οποία δυστυχώς ουδέποτε είχαν αυτιά να μας ακούσουν, έστω την τελευταία στιγμή, να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα όπως πρέπει για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών».
«Για τη Βιάννο μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα της χώρας. Εκτέλεσαν 500 και πλέον άτομα απ’ όλα τα χωριά. Στο χωριό μου, τον Αμιρά, εκτέλεσαν 114 άτομα, μεταξύ αυτών και ο πατέρας μου με τρία αδέλφια του και ο παππούς μου, το σύνολο πέντε αδέλφια. Δύο ακόμα αδέλφια τού πατέρα μου γλίτωσαν στο εκτελεστικό απόσπασμα επειδή καταπλακώθηκαν από άλλα άτομα και διεσώθησαν με πολλές πληγές. Εγώ ήμουν στην κοιλιά της μητέρας μου, κοιλιάρφανος, γεννήθηκα μετά από επτά μήνες», ανέφερε ο κ. Συγγελάκης.
Η πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δαμάστας Καλλιόπη Λιαδάκη τόνισε ότι «στη Δαμάστα εκτέλεσαν τριάντα ανθρώπους και κατεδάφισαν σχεδόν όλα τα σπίτια του χωριού. Γιατί; Γιατί οι άνδρες δεν έσκυψαν το κεφάλι τους στον φασισμό και το ναζισμό. Είχαν οργανωθεί στην Εθνική Αντίσταση και αυτό ήταν πρόβλημα. Τα περισσότερα παιδιά του χωριού μου, μείναμε ορφανά».
Η κα Λιαδάκη υπογράμμισε, ακόμη, πως «πρέπει να καταλάβουν οι Γερμανοί ότι η θυσία όλων αυτών των ανθρώπων νίκησε το ναζισμό και τον φασισμό και απάλλαξε ακόμα και την ίδια τη Γερμανία. Πρέπει ακόμα να καταλάβουν ότι τέτοια εγκλήματα, τέτοιος όλεθρος και τέτοια απελπισία και απογοήτευση που έφεραν στον κόσμο της Κρήτης και της Ελλάδας ούτε ξεχνιούνται, ούτε παραγράφονται. Προσπαθούμε η μνήμη να περάσει στις νεότερες γενιές. Δεν έπεται ότι φεύγοντας εμείς θα ξεχαστούν όλα αυτά τα φοβερά και ειδεχθή εγκλήματα που διέπραξαν».
«Δεν θέλουμε εκδίκηση, δικαίωση θέλουμε. Να δικαιωθούν και οι ψυχές των μαρτύρων όλης της Ελλάδας και να βρουν γαλήνη και ανάσταση εν ηρεμία. Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να υπάρχουμε στη ζωή», τόνισε η Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δαμάστας.
Η κα Ιωάννα Κανδαράκη, κάτοικος Καντάνου, ηλικίας 93 ετών σήμερα, είπε ότι «τα δάκρυά μας είναι στα μάτια μας. Έρχονται τις ημέρες αυτές τα εγκλήματα, οι καταστροφές, οι προσβολές, οι ξυλοδαρμοί που έγιναν στις έγκυες γυναίκες, στα παιδιά, στους γέρους τους ανθρώπους τους κατάκοιτους που εκτελούσαν πάνω στα κρεβάτια. Το κάψιμο που μας κάνανε. Μας διώχνανε από τα σπίτια μας με τις κάνες των τουφεκιών, μικρά παιδιά. Οι άνδρες μας ήταν οι περισσότεροι στον πόλεμο της Αλβανίας. Αυτοί που γύρισαν ήταν με κρυοπαγήματα, με κομμένα χέρια, πόδια. Για ποιο λόγο; Σε τι φταίξαμε; Ποιος ήταν αυτός που είχε το δικαίωμα να έρθει στην Κρήτη, στην Ελλάδα μας και να τα κάνει αυτά τα πράγματα; Μήπως εμείς πήγαμε στη Γερμανία να κάνουμε τα αίσχη που έγιναν στον πόλεμο αυτό στην Κρήτη; Δεν έπρεπε να υπερασπιστούμε τα χώματά μας, την πατρίδα μας, παιδιά μας; Έτσι έπρεπε να τους αφήσουμε; Εκείνοι το ίδιο θα έπρατταν;»
Και η κα Κανδαράκη συνέχισε; «Θέλουμε τις αποζημιώσεις. Θέλουμε να μας φερθούν σαν ανθρώπους. Να γίνει δικαιοσύνη και να αποδοθεί στον κάθε άνθρωπο, όπως τους αξίζει. Οι πεθαμένοι έχουν πεθάνει πια και έχουμε μείνει λίγοι ζωντανοί και θυμόμαστε αυτά που έγιναν και κάθε βήμα που πατούμε είναι και ένας νεκρός. Το αίμα έχει πλημμυρίσει… Με τι λαχτάρα ζούσαμε όσοι ζήσαμε δεν περιγράφεται. Αυτά δεν πληρώνονται. Όσα λεφτά και να σου δώσουν αυτά μένουν στην ψυχή σου και τα παίρνεις μαζί σου», είπε η κα Κανδαράκη.
Διαβάστε ακόμη: Μητσοτάκης σε Σταϊνμάγιερ: «Ζωντανά» τα θέματα των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου
