«Να σταματήσει η άθλια αντιμετώπιση των Αρχών προς τους/τις πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες» ζητά το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών, τονίζοντας ότι «το κτίριο στην Αγυιά είναι απολύτως ακατάλληλο» και ότι «είναι ακραία υποτίμηση της ζωής να κρατούνται ναυαγισμένοι άνθρωποι εκεί».
Το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών σημειώνει, σε σημερινή του ανακοίνωση, ότι θα παραβρεθεί στην αυριανή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων για το μεταναστευτικό, προκειμένου να επισημαίνει όλα τα παραπάνω, «ίσως και για να ξεδιαλύνουμε λίγο τι σημαίνει πολιτική βούληση, αρμοδιότητα και στάση, και τι σημαίνει ταξικός διαχωρισμός και ρατσιστική πολιτική», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Σε κείμενο παρέμβασης, με τίτλο «Χανιά: τόπος φιλόξενος για τουρίστες και Νατοϊκούς – τόπος μαρτυρικός για πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες», το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών αναφέρει τα εξής:
«Ζούμε σε ένα νησί όπου αυξάνονται συνεχώς οι αφίξεις προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών, ναυαγισμένων ανθρώπων, που δίνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την πείνα, τη φτώχεια… για να παλέψουν για μια αξιοπρεπή ζωή. Συμφωνά και με έρευνα της RSA “Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο” οι αφίξεις εξαπλασιάστηκαν το 2024 σχετικά με το 2023, ενώ ήδη από τους πρώτους μήνες του 2025 διαφαίνεται πως φέτος θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Φυσικά δεν μιλάμε για αριθμούς αλλά για ανθρώπους που, λόγω αποκλεισμού των ασφαλών οδών μετακίνησης από Frontex και λοιπούς συνοριοφύλακες, αναγκάζονται να ακολουθήσουν ένα από τα πιο επικίνδυνα περάσματα στη Μεσόγειο, με πολλούς από αυτούς να χάνονται στη θάλασσα – δεν ξεχνάμε τους περίπου 40 νεκρούς του ναυαγίου της 13/12/2024 ανοιχτά της Γαύδου, πλάι σε τόσους και τόσες που δεν έφτασαν ποτέ… Όσοι/ες καταφέρουν να φτάσουν στο νησί, έρχονται αντιμέτωποι με άθλιες συνθήκες υποδοχής και “φιλοξενίας” με τις Αρχές να τους αντιμετωπίζουν ως κρατούμενους, παρέχοντάς τους τα ελάχιστα για να επιβιώσουν και να μεταφερθούν το συντομότερο σε κάποιο camp.
Όσον αφορά τα Χανιά, μεταφέρονται στο Εκθεσιακό Κέντρο Αγυιάς, σε ένα κτίριο/αποθήκη μακριά από την πόλη το οποίο μπάζει κρύο και βροχή, δεν έχει θέρμανση ή κάποια άλλη βασική παροχή, παρά μόνο πέντε χημικές τουαλέτες και μια βρυσούλα στην άκρη (συχνά χωρίς καν σαπούνι), για να εξυπηρετήσει δεκάδες ή και εκατοντάδες άτομα. Οι άνθρωποι, τις περισσότερες φορές ξυπόλητοι, στοιβάζονται στο πάτωμα, με το μόνο που τους διαχωρίζει από το κρύο τσιμέντο να είναι μια λεπτή λινάτσα, και προσπαθούν να ζεσταθούν με λεπτές, βρώμικες κουβέρτες. Δεν έχουν μεταφραστή ή δικηγόρο να τους ενημερώσει πού βρίσκονται, πού θα τους πάνε, ποια είναι τα δικαιώματά τους, … δεν έχουν κινητό (τους αφαιρείται από τις Αρχές) να ενημερώσουν την οικογένειά τους, ενώ συνήθως δεν υπάρχει ούτε γιατρός. Το πρώτο και κύριο μέλημα των Αρχών είναι να τους ανακρίνουν με συνοπτικές διαδικασίες για να ορίσουν τους διακινητές (οι οποίοι συχνά είναι και οι ίδιοι πρόσφυγες και μετανάστες που δέχθηκαν να οδηγήσουν τη “βάρκα” ώστε να μειωθεί το κόστος της ταρίφας), με αποτέλεσμα αθώοι άνθρωποι να καταλήγουν στη φυλακή με εξοντωτικές ποινές (συχνά φυλάκιση για δεκάδες, έως και εκατοντάδες!!! χρόνια).
Και ποια είναι η πιο “δομική” λύση από πλευράς κεντρικής κυβέρνησης, Δήμου και Περιφέρειας; Οι εξαγγελίες για τη δημιουργία σταθερών χώρων προσωρινής φιλοξενίας στην Κρήτη έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Προς το παρόν όλα δείχνουν πως “μια χαρά” τους εξυπηρετούν χώροι όπως το κτίριο στην Αγυιά, απομακρυσμένο και φρουρούμενο. Άλλωστε, μια τέτοια επιλογή ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τη ρατσιστική αντιμεταναστευτική πολιτική του κράτους. Βέβαια, στην πόλη που ζούμε, όπου η υποδοχή και η φιλοξενία εξαντλείται στους αποικιοκράτες Νατοϊκούς
Τα ερωτήματα προς όλους τους “αρμόδιους” φορείς παραμένουν τα ίδια:
• Πότε θα γίνει η μονοθεματική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου -που υποσχέθηκε ο Δήμαρχος σχεδόν ένα χρόνο πριν- για τη φιλοξενία αυτών των ανθρώπων;
• Οι διαχειριστές των δημοτικών κονδυλίων θα κάνουν κάτι ουσιαστικό, έστω για τις βασικές τους ανάγκες; Ή μόνο για τη διαφήμιση του τουριστικού προϊόντος και για φιέστες βρίσκουν λύσεις απ’ το πουθενά και ξεκλειδώνονται ως δια μαγείας οι κωδικοί; Πόσο δαπανηρή μπορεί να είναι η διήμερη παραμονή τους σε ένα αξιοπρεπέστερο περιβάλλον μπροστά στα υπερκοστολογημένα έργα βιτρίνας (βλέπε αγορά χριστουγεννιάτικου δέντρου, αξίας 30.000 ευρώ);
• Γιατί επιμένουν να κωφεύουν οι αρμόδιες υπηρεσίες και ο εθνικός μηχανισμός εντοπισμού και προστασίας ασυνόδευτων ανηλίκων; Πού είναι τα κλιμάκια υπηρεσίας ασύλου;
• Μέχρι πότε η Ύπατη Αρμοστεία θα παραμένει άφαντη ενώ τα διεθνώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται κατάφωρα από πλευράς κυβερνητικών και τοπικών Αρχών;
• Πού είναι οι οργανώσεις που συνδράμουν σε τέτοιες ανθρωπιστικές κρίσεις; O ρουχισμός, τα είδη προσωπικής υγιεινής, κλίνες, κτλ., θα μπορούσαν, έστω στοιχειωδώς και πρόσκαιρα, να ανακουφίσουν αυτούς τους ανθρώπους.
Επειδή πλέον είναι απόλυτα προβλέψιμη η καθιερωμένη απάντηση “ο Δήμος δεν είναι αρμόδιος για τέτοια ζητήματα”, απαντάμε με μια ερώτηση: Αν οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες αλλά “ομοεθνείς” ή “ομόθρησκοι”, και αν δεν ήταν φτωχοί αλλά εύποροι, λευκοί, δυτικοί, … άραγε θα είχατε την ίδια στάση και αντιμετώπιση;
Η Γαύδος, η Πύλος, το Φαρμακονήσι, και άλλα τόσα ναυάγια στο γεωγραφικό τετράγωνο που λέγεται Ελλάδα δεν είναι τυχαία, ούτε μεμονωμένα. Είναι η συνέπεια της αντιμεταναστευτικής πολιτικής ελληνικού κράτους, ΕΕ και όλων των διακρατικών μηχανισμών τους, προϊόν της βαθιάς υποτίμησης της εργασιακής δύναμης συνολικά της εργατικής τάξης, κι όχι μόνο αυτού του κομματιού της. Όσο υπάρχουν κλειστά σύνορα, όσο Λιμενικό, Frontex και Στρατός θα επιδίδονται σε “μαχητική” φύλαξη των συνόρων, τόσο η τάξη μας θα συνεχίσει να μετράει νεκρούς και νεκρές.
Δεν θα σταματήσουμε να λέμε: Δεν είναι ούτε εγκληματίες, ούτε λαθραίοι, ούτε “αναξιοπαθούντες”. Είναι τ’ αδέρφια μας που ψάχνουν γη να ζήσουν, ν’ ανασάνουν.
Αξιοπρεπής υποδοχή και φιλοξενία, χαρτιά και ελεύθερη μετακίνηση για όλες-ους! Ανοιχτά σύνορα!
Καλοδεχούμενοι πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες, ανεπιθύμητοι οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ!»