Αφιέρωμα στο πλοίο «Κρήτη Ι», το «θρυλικό μεγαθήριο» που πουλήθηκε για σκραπ, στις 7 Μαρτίου 2025, μαζί με το αδελφό του «Κρήτη ΙΙ», κάνει το arxipelagos.gr.
Υπενθυμίζεται ότι η Attica Group ανακοίνωσε χθες, Δευτέρα 19 Μαΐου, ότι το επιβατηγό – οχηματαγωγό πλοίo «Κρήτη Ι», πλοιοκτησίας θυγατρικής της εταιρείας (ΑΝΕΚ LINES), πωλήθηκε με σκοπό την ανακύκλωσή του σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για την ασφαλή και περιβαλλοντικώς υγιή ανακύκλωση πλοίων, σε μονάδα ανακύκλωσης πλοίων, η οποία περιλαμβάνεται στον Ευρωπαϊκό Κατάλογο Μονάδων Ανακύκλωσης Πλοίων. Το τίμημα της πώλησης ανήλθε σε 3,6 εκατ. δολάρια ΗΠΑ και θα ενισχύσει τα ταμειακά διαθέσιμα του Ομίλου. Από τη συναλλαγή προέκυψε κέρδος 0,5 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Σπύρου Ρούσσου στο arxipelagos.gr, το «Κρήτη Ι» ήταν παροπλισμένο στον κόλπο της Ελευσίνας από τις 7 Οκτωβρίου 2024, οπότε και είχε αποφασιστεί η τύχη του. Αγοράστηκε en block -με το αδελφό του- από την ANEK LINES τον Μάιο του 1996 και δρομολογήθηκε στη γραμμή Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Αγκόνα τον Ιούνιο του 1997, κόντρα στα υπερσύγχρονα τότε «γερμανικά» Superfast Ι και II του αείμνηστου Περικλή Παναγόπουλου.
Τότε, υπήρξαν τα μεγαλύτερα RoPax της Αδριατικής, καθώς συνδύαζαν με επιτυχία τεράστια χωρητικότητα (2.200 γραμμικά μέτρα) με καλό δρόμο (22 κόμβους), γεγονός που προσέφερε σημαντική οικονομία καυσίμων.
Βαπόρι αμπάσο και μακρύ (192 μέτρα), με εντυπωσιακό πλάτος (29 μέτρα) για τα ελληνικά δεδομένα και βύθισμα άνω των 8 μέτρων έμφορτο, θύμιζε κυριολεκτικά αεροπλανοφόρο! Από την ίσαλο και κάτω, η γάστρα του γίγαντα θύμιζε σταγόνα. Μια γάστρα απίθανη, που μόνο Ιάπωνες μπορούσαν να σχεδιάσουν.
Με χωρητικότητα 130 18μετρα φορτηγά και 100 Ι.Χ. υπήρξε μακράν το πιο άνετο γκαράζ της ακτοπλοΐας μας. Το μηχανοστάσιό του εξοπλιζόταν με δύο τουμπαριστές Mitsubishi-MAN 16V52/55A diesel, συνολικής ιπποδύναμης 32.000 ίππων, που του εξασφάλιζαν άνετα υπηρεσιακή ταχύτητα 21 κόμβων.
Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε, ότι ναυπηγήθηκε το 1979 στα Koyo Dockyard Co. Ltd., στη Mihara της Ιαπωνίας. Παραδόθηκε στις 19 Μαΐου του 1979 στην ιαπωνική Shin Nihonkai Ferry και δρομολογήθηκε στη γραμμή Tsuruga (Honshu) – Otaru (Hokkaido) με το όνομα NEW SUZURAN. Το 1981 δέχθηκε μετασκευή προκειμένου να μειώσει τη χωρητικότητά του σε επιβάτες και να αυξήσει ακόμη περισσότερο τη χωρητικότητα σε φορτηγά. Το 1996 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ANEK LINES, που ήθελε να ενισχύσει την παρουσία της στην Αδριατική. Το πλοίο κατέπλευσε στη Σούδα Χανίων στις 4 Ιουλίου 1996 και τον Αύγουστο του ιδίου έτους οδηγήθηκε στο Πέραμα όπου δέχθηκε ριζική μετασκευή σε πολυτελές RoPax Ferry.
Τον Ιούνιο του 1997 «ρίχτηκε στη μάχη» της Αδριατικής, εκπλήσσοντας τους πάντες με τις τεράστιες δυνατότητές του, ενώ με την έλευση των νεότευκτων Olympic Champion και Hellenic Spirit μεταδρομολογείται στη γραμμή Πειραιάς – Ηράκλειο (2001 – 2011). Στο διάστημα αυτό θα συνδέσει τον Πειραιά με την έδρα της εταιρείας, τα Χανιά, μόλις δύο φορές. Το 2008 και το Νοέμβριο του 2011. Την περίοδο 2011-2012 θα αντικαταστήσει το «Λευκά Όρη» στη γραμμή Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα – Βενετία, ενώ από τον Δεκέμβριο του 2012 και το 2013 θα βρεθεί παροπλισμένο στο Πέραμα.
Στις 25 Μαρτίου 2017 ναυλώθηκε για περίοδο δύο ετών στην ιταλική Grimaldi Navi Veloci (GNV), η οποία το δρομολόγησε στη γραμμή Civitavecchia (Lazio) – Termine Immerse (Βόρεια Σικελία). Στις 30 Οκτωβρίου 2019, ο ναύλος έληξε και το εντυπωσιακό πλοίο επέστρεψε στον Πειραιά και παροπλίστηκε ξανά στο Πέραμα.
Τα επόμενα χρόνια ακολούθησε η συγχώνευση της ΑΝΕΚ με τον Όμιλο Attica. Το γιαπωνέζικο θηρίο, κουρασμένο και παλιό, έπρεπε πλέον να αποσυρθεί από την ελληνική ακτοπλοΐα, καθώς οποιαδήποτε σκέψη για περαιτέρω αξιοποίησή του απαιτούσε χρήματα που πιθανότατα δεν θα είχαν αντίκρισμα. Ιδιαίτερα απέναντι στα νέα ευρωπαϊκά δεδομένα και τους κανονισμούς που είναι σε ισχύ (π.χ. ETS).
Έτσι, αναπόφευκτα σφραγίστηκε η μοίρα του και το επιβλητικό σκαρί οδηγήθηκε σε παροπλισμό στην Ελευσίνα τον Οκτώβριο του 2024. Ακολούθησε η πώληση του για σκραπ στην Τουρκία στις αρχές Μαρτίου 2025.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφέρουμε και τους Πλοιάρχους που πέρασαν από τη γέφυρα του θηρίου. Πρόκειται για τους: Βασίλη Πασχάλη, Ισίδωρο Μαμίδη, Ανδρέα Γασπαράτο, Κώστα Κουτσάκη Γιάννη Λυγεράκη, Στέλιο Κριθινάκη, Απόστολο Αποστολάκη, Γιώργο Φιωτοδημητράκη, Χριστόφορο Σκαμάγκα, Νίκο Κουγιουμουτζάκη, Μάρκο Πολομαρκάκη, Μανώλη Κουτσάκη Γιάννη Ξυδάκη, Χαράλαμπο Πετρά, Γιώργο Κολυδά και Γιάννη Κουτσουπάκη.
Το «Κρήτη Ι», κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία της Ελληνικής Ακτοπλοΐας και μαζί με το αδελφό του «Κρήτη ΙΙ», συνέβαλλαν τα μέγιστα με την πολύτιμη προσφορά τους στην ανάπτυξή της. Υπήρξαν πλοία τεράστια για την εποχή τους, ενώ παράλληλα αποτέλεσαν και παράδειγμα αποδοτικότητας (efficiency), τόσο στις γραμμές της Αδριατικής, όσο και όπου άλλου δρομολογήθηκαν».
Πηγή: arxipelagos.gr
Σπύρος Ρούσσος