Μισόν αιώνα σχεδόν αφού η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα, ο Τηλέμαχος Ζαγουράκης πήρε τη μεγάλη απόφαση και γύρισε στα… γονικά του. Μετακόμισε στην Κρήτη και πριν από λίγο καιρό εγκαινίασε έναν χώρο που έχει σχέση αποκλειστικά και μόνο με το μαχαίρι.
Χειροποίητα μαχαίρια δικής του κατασκευής, χειροποίητα συλλεκτικά -και όχι μόνο- μαχαίρια και σουγιάδες επώνυμων κατασκευαστών απ’ όλο τον κόσμο. Αλλά και επαγγελματικά μαχαίρια κουζίνας καθώς και πολλά αξεσουάρ γύρω από το μαχαίρι. Το κατάστημα προσφέρει και επαγγελματικό ακόνισμα για όλα τα μαχαίρια, ψαλίδια και όχι μόνο.
Ο Τηλέμαχος συνδυάζει πρωτογενή παραγωγή και ποιότητα μαχαιριών υψηλού επιπέδου στον ίδιο χώρο! Στο τραπέζι εργασίας ο πελάτης αποφασίζει πώς θέλει να φτιάξει το μαχαίρι που έχει ονειρευτεί, διαλέγοντας ανάμεσα σε πολλά διαφορετικά σχέδια και φωτογραφίες, καθώς επίσης ανάμεσα σε πολλά μοναδικά υλικά λαβής και ατσάλια. Στο υπόγειο είναι τα βαριά εργαλεία και τριβεία για τη σχηματοποίηση της λάμας και της λαβής.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Τηλέμαχου Ζαγουράκη στον Αντώνη Μπληζιώτη και στο ethnos.gr.
Τι σε έκανε να αφήσεις τα ξενοδοχεία και να ασχοληθείς αποκλειστικά με το μαχαίρι;
Υστερα από 30 χρόνια καριέρας στα ξενοδοχεία, χρειαζόμουν μια αλλαγή. Με τα μαχαίρια ασχολούμαι περισσότερο από δέκα χρόνια και είπα να δώσω μια ευκαιρία ζωής στο χόμπι μου, το οποίο ξεκίνησε από την αγάπη μου για το κυνήγι και τη φύση.
Γιατί στην Κρήτη και ειδικά στα Χανιά;
Η Κρήτη, παρότι έφυγα όταν ήμουν μωρό, ήταν και είναι πάντα στην καρδιά μου. Οι άνθρωποι, η κουλτούρα, το φαγητό, η μουσική, είναι όλα μεγάλες αγάπες και όπου κι αν πήγα τόσα χρόνια, πάντα ένα κομμάτι μου έμενε πίσω στην Κρήτη. Από την άλλη, η Κρήτη έχει μια παράδοση στο μαχαίρι και οι Κρητικοί (και οι Κρητικές, χαρώ το!) ακόμα θεωρούν ότι ένα «σφαληχτάρι» πρέπει να είναι στην τσέπη όλων… Και έχουν δίκιο. Και στα Χανιά γιατί εκεί είναι τα γονικά μου… Βέβαια η αλήθεια είναι ότι τα δικά μου μαχαίρια δεν έχουν και πολλή σχέση με τα παραδοσιακά κρητικά, αλλά ένας γνώστης ή ένας χρήστης μπορεί να εκτιμήσει το καλό μαχαίρι απ’ όπου κι αν προέρχεται!
Επισκεφθήκαμε το κατάστημα του Τηλέμαχου και πραγματικά βρήκαμε ένα μαχαιράδικο που δεν συναντά κανείς ούτε στην Αθήνα.
Τι μαχαίρια φτιάχνεις τώρα;
Εξακολουθώ να αγαπώ πολύ το στυλ του R. W. Loveless. Σχεδόν όλα τα σχέδιά του εκτός από τα καθαρά μαχητικά μαχαίρια του κοσμούν τις βιτρίνες του μαγαζιού και τις ζώνες των πελατών μου.
Από κει και πέρα, κάποια «δικά μου» σχέδια, οι παραλλαγές κάποιων γνωστών σχεδίων, συμπληρώνουν την γκάμα.Και αφού τώρα πια ζω στη Κρήτη, δεν θα μπορούσα να μην έχω κάτι σε κρητικό μαχαίρι. Ετσι, ύστερα από πολλή σκέψη και τη βοήθεια ενός καλού φίλου από το Ρέθυμνο, πήραμε το σχέδιο ενός «βοσκομάχαιρου» και με ορισμένες αλλαγές (δεν έχει «δάχτυλα» η λαβή όντας πιο ρευστή και βολική, δεν έχει συνήθως bolster, και είναι είτε κοίλο είτε V στη λάμα του σε αντίθεση με τα πιο παλιά κρητικά που είναι V σχηματίζοντας και μια τομή «τ») κατασκευάζω ένα κρητικό μαχαίρι γενικής χρήσης.
Επισκεφθήκαμε το κατάστημα του Τηλέμαχου και πραγματικά βρήκαμε ένα μαχαιράδικο που δεν συναντά κανείς ούτε στην Αθήνα. Το οποίο δεν είναι ούτε για τη βιτρίνα ούτε για το ζωνάρι της παραδοσιακής φορεσιάς μόνο. Είναι (και) για σκληρή χρήση.
Τι ατσάλια χρησιμοποιείς και γιατί;
Κοίταξε. Πιστεύω ότι για να φτιάξεις ένα μαχαίρι (που θες να αποκομίσεις κάποιο κέρδος από αυτό) πρέπει να χρησιμοποιήσεις ατσάλια για μαχαίρια. Τα σουστόφυλλα, οι λίμες και άλλα παρόμοια είναι καλά αν θες να φτιάξεις κάποιο μαχαίρι για τον εαυτό σου, να το χρησιμοποιείς στο κυνήγι ή όπου αλλού θες και να είσαι περήφανος για την κατασκευή σου.
Μέχρις εδώ καλά. Αν όμως θες να δώσεις ποιότητα και κυρίως εγγύηση εφ’ όρου ζωής στην κατασκευή σου, όπως κάνω εγώ, δεν παίζεις με τσάμπα υλικά! Τα πληρώνεις, κατασκευάζεις ένα σωστό μαχαίρι και το πουλάς στην τιμή που του αξίζει… Περίπου! Βέβαια υπάρχουν κάποιοι κατασκευαστές που έχουν πειραματιστεί τόσο πολύ με ένα είδος «μεταχειρισμένου» ατσαλιού (ρουλεμάν, δισκοπρίονο κ.λπ.) και έχουν κάνει τόσες δοκιμές στα μαχαίρια τους, που έχουν καταλήξει σε μια ποιοτική κατασκευή όσον αφορά τη σωστή χρήση του.
Τέλος πάντων, εγώ χρησιμοποιώ ατσάλια που μπορώ με τα μέσα που έχω να τα χειριστώ σωστά και να βγει ένα σωστό αποτέλεσμα, κυρίως ό, τι έχει να κάνει με τη βαφή του ατσαλιού. Τα μαχαίρια μου είναι κατασκευασμένα με ATS 34 (RWL 34, CPM 154cm), D2, Κ720, Hitachi και άλλα, ενώ για τα δαμασκηνά μου μαχαίρια χρησιμοποιώ Damasteel Σουηδίας, κάποια ανθρακούχα δαμασκηνά από Γερμανία και κάποιες ειδικές παραγγελίες από έναν φίλο στην Ιταλία. Από κει και πέρα, πάντα προσπαθώ να μαζεύω υλικά για την κατασκευή του «τέλειου» μαχαιριού, έτσι όποιο εξαιρετικό κομμάτι ατσάλι ή υλικό λαβής βρω το συλλέγω, γιατί η αλήθεια είναι ότι κάποια υλικά αρχίζουν και σπανίζουν…
Και για τις λαβές;
Συνήθως προτιμώ φυσικά υλικά, όπως ξύλα, κόκαλα, κέρατα και μαμούθ με εξαίρεση τη micarta που το θεωρώ ένα υλικό πρώτης τάξεως για μαχαίρι, ειδικά αν θα δει εκτεταμένη χρήση.
Δώσε μας μια ιδέα για τις τιμές των μαχαιριών σου.
Τα μαχαίρια κοστολογούνται ανάλογα με τα υλικά κατασκευής και τον βαθμό δυσκολίας κατασκευής. Δηλαδή αν θέλει κάποιος να φτιάξει ένα μαχαίρι 30 πόντους με damasteel ανοξείδωτο δαμασκηνό ατσάλι, με μαμούθ για λαβή και να είναι δίκοπο με έναν φυλακτήρα ατσάλινο ή alpaca, τότε η τιμή πλησιάζει τα 850-1000 ευρώ. Γιατί η τιμή του ατσαλιού είναι περί τα 10 ευρώ ο πόντος, τα πλακίδια του μαμούθ από 250 έως 400 ευρώ το ζευγάρι και το δίκοπο χρειάζεται περισσότερη δουλειά από ένα απλό drop point για παράδειγμα. Ενώ υπάρχει και αρκετή δουλειά για το απόλυτο ταίριασμα του φυλακτήρα στη λάμα. Προσθέστε και το κόστος των υλικών κατασκευής (κόλλες π.χ.), τη χειροποίητη δερμάτινη θήκη του, τα καρφιά στήριξης κ.λπ. και βγαίνει το νούμερο που σίγουρα δεν αντιστοιχεί στην αξία αλλά πληρώνει κάποια έξοδα…
Από κει και πέρα όμως, ένα μαχαίρι με μια λάμα γύρω στους 11-12 πόντους από ένα απλό ανθρακούχο ή ανοξείδωτο ατσάλι και ένα όμορφο ξύλο, κέρατο ή micarta με τη θήκη του μπορεί να ξεκινάει από 200-250 ευρώ. Και ενδιάμεσα διάφορες τιμές ανάλογα με τα υλικά και τη δουλειά.Η ουσία όμως είναι ότι όλα φέρουν το πιστοποιητικό γνησιότητας και την εγγύηση εφ’ όρου ζωής που παρέχω ως κατασκευαστής. Γιατί; Επειδή και το πιο απλό και οικονομικό μαχαίρι είναι φτιαγμένο με τα σωστά υλικά (όχι απαραίτητα ακριβά) και κάνει τη δουλειά που πρέπει να κάνει σωστά!!! Και επιπλέον είναι όλα μοναδικά. Ακόμα και δυο ίδια μαχαίρια που ξεκινάνε να γίνουν το ίδιο μοντέλο με τα ίδια υλικά θα έχουν διαφορές, γιατί είναι χειροποίητα. Αυτή εξάλλου είναι και η ομορφιά τους.
Στο τραπέζι εργασίας ο πελάτης αποφασίζει πώς θέλει να φτιάξει το μαχαίρι που έχει ονειρευτεί, διαλέγοντας ανάμεσα σε πολλά διαφορετικά σχέδια και φωτογραφίες.
Τώρα όσον αφορά στα μαχαίρια που υπάρχουν στο κατάστημα, αυτά ξεκινάνε από 50 ευρώ και φτάνουν και τα 1.000. Μεγάααααλη γκάμα! Το μαχαίρι στη φωτό έγδαρε τρία αγριογούρουνα φέτος τον χειμώνα, εκ των οποίων το εικονιζόμενο 184 κιλά! Και δεν το ακούμπησε ούτε πέτρα ούτε μασάτι…
Πηγή: ethnos.gr
Αντώνης Μπληζιώτης
Φωτογραφίες: Χάρης Γκίκας