Θα συμφωνήσω με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Χανίων (ΔΛΤΧ) στα όσα λέει για τις αναγκαίες παρεμβάσεις στο βενετσιάνικο λιμάνι, ώστε να αρχίσει να αλλάζει άμεσα η σημερινή τριτοκοσμική εικόνα του Μνημείου (ας μην το ξεχνάμε αυτό).
Από την άλλη βλέπω και πάλι τις αντιδράσεις των “θιγόμενων” καταστηματαρχών, που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τον δημόσιο ανοικτό χώρο σαν ιδιωτικό κλειστό (και με τον χειρότερο τρόπο). Η παρέμβαση είναι αναγκαία και τα νομικά επιχειρήματα του ΔΛΤΧ (απόφαση Υπουργού Πολιτισμού – απόρριψη προσφυγής εναντίον της από το Συμβούλιο Επικρατείας) είναι ισχυρά.
Το ΔΛΤΧ και η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου μπορούν και αύριο να τα εφαρμόσουν ως έχουν, όποιες και να είναι οι αντιδράσεις και οι συνέπειες. Από την άλλη, οι επιχειρηματίες προσπαθούν και πάλι με κάθε τρόπο να παραμείνει ως έχει το καθεστώς και… βλέπουμε στο μέλλον. Είναι καιρός να σταματήσει επιτέλους αυτό το “παιχνίδι”.
Αν η παρέμβαση του Προέδρου του ΔΛΤΧ και του Δήμου είχε γίνει τον περασμένο Οκτώβριο, κανείς δεν θα είχε αντίρρηση, ή επιφύλαξη. Τώρα αναγκαστικά θα πρέπει να αναζητηθεί “ο δρόμος της καμήλας”, που απαιτεί να δειχτεί και από τις δυο πλευρές καλή θέληση και όχι μόνο από την πλευρά του Δήμου, του ΔΛΤΧ και των λοιπών εμπλεκομένων φορέων, όπως γίνεται μέχρι σήμερα, όπως πολύ καλά το λέει ο κ. Βλαχάκης.
Η συναίνεση δεν μπορεί να είναι μόνο στα λόγια. Συγκεκριμένα, ως πολίτης αυτής της πόλης, που γνωρίζει σε βάθος το πρόβλημα, θα πρότεινα:
1) Να παραμείνει ο παραχωρούμενος χώρος ως είχε το 2016 μέχρι το τέλος της τουριστικής περιόδου με κάποιο εύλογο περιορισμό του (όχι στα όρια που προτείνει η εγκεκριμένη μελέτη Ρωμανού – Καλογήρου) στις περιπτώσεις, που προφανώς υπάρχει το στοιχείο της υπερβολής. Να τηρηθούν αυστηρά τα όσα αποφασιστούν.
2) Να απομακρυνθούν άμεσα με ευθύνη των καταστηματαρχών τα κάθετα στοιχεία, που μετατρέπουν τον υπαίθριο χώρο σε ακαλαίσθητα κλουβιά και να περιοριστούν οι αυθαίρετα στεγασμένες με οποιονδήποτε τρόπο επεκτάσεις στα όρια του νόμιμου. Να απομακρυνθούν διάφορες αυθαίρετες και ακαλαίσθητες κατασκευές, που έχουν καταγραφεί από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Μετά από αυτό και μόνο να γίνεται η παραχώρηση του χώρου.
3) Να προχωρήσουν άμεσα οι διεργασίες που απαιτούνται προκειμένου στην επόμενη τουριστική περίοδο να εφαρμοστεί οποιαδήποτε μελέτη έχει εγκριθεί σε τροποποίηση της εγκεκριμένης “Μελέτης Ρωμανού – Καλογήρου”, ανεξάρτητα από τυχόν προσφυγές, ή άλλες αντιδράσεις. Να γίνουν γνωστοί οι “κανόνες του παιχνιδιού” τουλάχιστον από τον Οκτώβριο και η εφαρμογή τους με το νέο χρόνο.
4) Οι νέες νόμιμες κατασκευές να χρηματοδοτηθούν από κοινού από τους επιχειρηματίες και (σε ένα ποσοστό) από το ΔΛΤΧ με συμψηφισμό μέρους των τελών ενοικίασης των χώρων.
5) Σε όσους δεν προσαρμοστούν τόσο στις προσωρινές, όσο και στις μακροχρόνιες λύσεις, να μην παραχωρηθεί υπαίθριος δημόσιος χώρος και να υποστούν τις συνέπειες του νόμου.
6) Ανάλογα να εφαρμοστεί άμεσα ο νέος κανονισμός και στην υπόλοιπη παλιά πόλη (γιατί όχι και στη νέα;) με περιορισμό των υπερβολών, όπου υπάρχουν και αντιμετώπιση, όπως προβλέπεται από το νόμο, των αυθαιρεσιών.
Νομίζω πως αν αυτά τηρηθούν χωρίς εξαιρέσεις, θα είναι μια καλή αρχή, η πρώτη ουσιαστική παρέμβαση για την αντιμετώπιση του χρόνιου αυτού προβλήματος, χωρίς να βλαφτούν ιδιαίτερα και οι επιχειρηματίες. Εύχομαι στον κ. Βλαχάκη ειλικρινά να μην έχει η προσπάθειά του την ίδια τύχη με αυτές του παρελθόντος. Θα είναι για μια ακόμη φορά κρίμα και για τον ίδιο και για την πόλη.
* Ο κ. Μιχάλης Ανδριανάκης είναι αρχαιολόγος, πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής Ανάδειξης των Οχυρώσεων Κρήτης