Έξι χιλιάδες θάνατοι (6.000) και τριακόσιοι ογδόντα χιλιάδες (380.000) τραυματισμοί ανά έτος θα μπορούσαν να αποφευχθούν στην Ευρώπη με την καθολική χρήση ζώνης ασφαλείας, αφού η μη χρήση της είναι η 2η αιτία θανάτου στους δρόμους μετά την ταχύτητα.
Τα παραπάνω συγκλονιστικά στοιχεία δόθηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής παρουσίασης της νέας ενημερωτικής εκστρατείας ευαισθητοποίησης του κοινού, για την αναγκαιότητα της χρήσης της ζώνης ασφαλείας, τόσο στα μπροστινά όσο και στα πίσω καθίσματα. Στην παρουσίαση παρέστη και ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης.
«Η ζώνη σώζει … ζωές! Πάντα ζώνη ασφαλείας. Και στο πίσω κάθισμα. Προστάτεψε κι αυτόν που κάθεται μπροστά σου» είναι τα μηνύματα των σποτ, που ξεκινούν τις επόμενες ημέρες.
«Εν όψει των αυξημένων οδικών μετακινήσεων λόγω της επικείμενης εορταστικής περιόδου, Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, η χρήση της ζώνης αποτελεί θέμα υψίστης σημασίας για τους οδηγούς αλλά και τους συνεπιβάτες» τόνισε η Βασιλική Δανέλλη Μυλωνά, πρόεδρος του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς» επισημαίνοντας την ανάγκη της εν λόγω καμπάνιας, αφού τα ποσοστά χρήσης ζώνης στην Ελλάδα είναι απογοητευτικά, είναι χαμηλότερα του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
«Στην Ελλάδα 74% των επιβατών χρησιμοποιούν ζώνη στα μπροστινά καθίσματα, ενώ μόνο 23% στα πίσω καθίσματα» ανέφερε χαρακτηριστικά η κα Μυλωνά συμπληρώνοντας πως οι περισσότεροι αγνοούμε τους κινδύνους που εγκυμονεί η μη χρήση της ζώνης όταν καθόμαστε στο πίσω κάθισμα τόσο για εμάς τους ίδιους αλλά και για τους μπροστινούς μας.
«Πρόκειται για μια απλή κίνηση που σώζει ζωές, η οποία θα πρέπει να αναπτυχθεί. Είναι ζήτημα παιδείας και πολιτισμού». Η χρήση της μειώνει τον κίνδυνο θανατηφόρου τραυματισμού κατά 40%-50% στους επιβάτες στα μπροστινά καθίσματα και κατά 25%-75% στους επιβάτες στα πίσω καθίσματα.
Η καμπάνια εκστρατείας που εγκρίθηκε από το ΕΣΡ, ξεκινά από 10 Δεκεμβρίου έως 10 Ιανουαρίου, είναι συνεργασία του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς» με το SaferRoadsFoundation και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών υπό την αιγίδα του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και την υποστήριξη της Τροχαίας. Επικεντρώνεται σε οπτικό υλικό με τη δημιουργία δύο τηλεοπτικών σποτ (ένα για τη χρήση ζώνης ασφαλείας γενικά, και ένα που στοχεύει στη χρήση ζώνης στα πίσω καθίσματα), καθώς και ενός ραδιοφωνικού σποτ με ανάλογο υλικό, ώστε να ενημερώσει για τους σοβαρούς κινδύνους που απορρέουν από τη μη χρήση ζώνης ασφαλείας.
ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ
H ζώνη ασφαλείας είναι μια διάταξη ασφαλείας στα οχήματα, που έχει σχεδιαστεί για να ασφαλίζει τον επιβάτη από απότομες και βίαιες κινήσεις που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια σύγκρουσης ή αιφνίδιας διακοπής της πορείας.
Η ιστορία της εφεύρεσης της ζώνης ασφάλειας ξεκινάει από τον 19ο αιώνα, αρχικά ως προϊόν ασφαλείας για όσους επιχειρούσαν έργο σε απόσταση από το έδαφος. Αργότερα, με τη σταδιακή εξέλιξη της αυτοκινητοβιομηχανίας και με την συνεισφορά διακεκριμένων ιατρών που παρατηρούσαν τους βαριά τραυματίες που έφθαναν στο νοσοκομείο, ότι οι περισσότεροι είχαν κτυπήματα στο κεφάλι ή τον θώρακα, συνέβαλαν δραστικά στο να βελτιωθεί το εσωτερικό των αυτοκινήτων, με περισσότερα σημεία απορρόφησης ενέργειας (χρήση μαλακών υλικών) αλλά και να τελειοποιηθούν τα συστήματα συγκράτησης και απόσβεσης ενέργειας των επιβαινόντων σε οχήματα, σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, κατά τα μέσα του 20ου αιώνα, όπου εμφανίστηκαν οι πρώτοι αερόσακοι ασφαλείας, ως βοηθητικά συστήματα συγκράτησης (Supplementary Restraint Systems – SRS).
Η ζώνη ασφαλείας τριών σημείων αναπτύχθηκε με τη σύγχρονη μορφή της από τον Σουηδό εφευρέτη Nils Bohlin για την αυτοκινητοβιομηχανία Volvo, που την παρουσίασε το 1959 ως βασικό εξοπλισμό.
Η βασική της λειτουργία είναι να μειώσει την πιθανότητα θανάτου ή σοβαρού τραυματισμού σε σύγκρουση, λόγω της αδράνειας των σωμάτων, καθώς όταν το όχημα κινείται, ο οδηγός και οι επιβάτες ταξιδεύουν με την ίδια ταχύτητα με το αυτοκίνητο. Έτσι, εάν ο οδηγός κάνει το αυτοκίνητο να σταματήσει ξαφνικά ή εάν μια κρούση κάνει το όχημα να σταματήσει, ο οδηγός και οι επιβάτες συνεχίζουν με την ίδια ταχύτητα που το αυτοκίνητο έφτασε πριν σταματήσει. Η αποτροπή γίνεται εφικτή με την εφαρμογή μιας αντισταθμιστικής δύναμης από τη ζώνη, αντίθετης από αυτής που προέρχεται από την κρούση και τελικά επέρχεται η συγκράτηση, έτσι ώστε να μειωθεί η δύναμη των δευτερευουσών κρούσεων που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στο εσωτερικό του οχήματος (ταμπλό, τιμόνι, εσωτερικό αυτοκινήτου).
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ