Την αποχώρησή του, ανακοίνωσε σήμερα ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, μετά από σχεδόν 4 μήνες συνεχούς παρουσίας του ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας για το νέο κορωνοϊό, δίνοντας συγχαρητήρια και ευχαριστώντας όλους, για την τήρηση των μέτρων και τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού.
Σε εμφανή συναισθηματική φόρτιση ο κ. Τσιόδρας, μίλησε για τους δύσκολους μήνες που πέρασαν. «Ελεγα πάντα την αλήθεια. Η αλήθεια δεν μπορεί να γίνει ψέμα και το ψέμα αλήθεια», είπε.
«Παρέμεινα μαθητής περισσότερο παρά καθηγητής , κάποιοι μίλησαν για αντιφάσεις χωρίς να χρησιμοποιήσουν επιστημονικά επιχειρήματα. Ο σύγχρονος κόσμος κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον ιό, η επιστήμη παραμένει πιστή στους κανόνες και θα συνεχίσει να παραμένει κοντά στους πολίτες. Επανέλαβα πολλές φορές αυτό που είναι το μοναδικό δεδομένο στην επιστήμη, η αβεβαιότητα», τόνισε μεταξύ άλλων.
«Με μόνο εφόδιο την ειλικρίνεια, την ομάδα μου και την ανεκτίμητη βοήθεια προσπάθησα να δίνω χρήσιμες πληροφορίες, να απαντώ στα ερωτήματα των δημοσιογράφων για να βοηθήσω τους πολίτες. Δεν αισθάνθηκα τίποτα διαφορετικό από όλους σας. Αναπάντεχα και απροσδόκητα βρέθηκα τόσο κοντά σας μέσω του τηλεοπτικού φακού και μέσω απαγορευτικού. Αισθάνθηκα κοντά σας και ας μην επικοινωνούσαμε με φυσικό τρόπο», ανέφερε μεταξύ άλλων στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του.
«Στην πατρίδα μας, παρά τις απώλειες, ο εχθρός δεν είχε τον τελευταίο λόγο και γι΄αυτό δεν του κάνω τη χάρη να ξαναναφερθώ σε αυτόν. Η ζωή θα συνεχίζει να νικά… Αντέξαμε όλοι μαζί», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον κ. Τσιόδρα, ο δείκτης Rο στην Ελλάδα είναι πλέον πολύ κάτω του 1, οπότε «δεν χρειάζεται η καθημερινή ενημέρωση. Μέχρι το τέλος Μαΐου θα υπάρχει καθημερινά γραπτή ενημέρωση και από τον Ιούνιο -αν όλα πάνε καλά- η ενημέρωση για τον κορωνοϊό θα είναι εβδομαδιαία».
«Θα επιστρέψω στους ασθενείς μου και τους φοιτητές μου, στα καθήκοντά μου», είπε και κατέληξε διαβάζοντας το ποίημα με τίτλο «Στην απλότητα βρίσκεται η ευτυχία»:
Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
…
Μου φτάνει που μ’ αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι. Πολύ…
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους. Πολύ…
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι’ αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω… μερικές φορές…
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν…