Την αγωνία του για τη διασπορά του ιού στις μεγαλύτερες ηλικίες και στους ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες εκφράζει για μία ακόμα φορά ο καθηγητής Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης Χρήστος Λιονής.
Επικεφαλής της ομάδας που διεξάγει την οροεπιδημιολογική μελέτη στην Κρήτη, ο κ. Λιονής καλεί τους νεότερους να τηρούν τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό, ο οποίος σήμερα μπορεί να παρουσιάζει χαμηλά ποσοστά στην χώρα μας, αλλά μπορεί εύκολα η διασπορά να επεκταθεί, αν κανείς «μελετήσει» τα σημερινά δεδομένα.
Οπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της Αγγελικής Καλλέργη στο goodnet.gr, ο ρεθυμνιώτης κορυφαίος καθηγητής κάνει έκκληση προς τους νέους, κυρίως, να τηρούν τα μέτρα, ώστε να προστατεύσουν τους δικούς τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.
«Καταλαβαίνω τη νεότητα, πως θέλει να κυκλοφορεί ή να διασκεδάζει, ούτε προτρέπω, ούτε ενισχύω, αλλά το καταλαβαίνω. Η παράκληση όμως είναι όταν θα πάνε στο σπίτι τους ή όταν θα πάνε να επισκεφθούν τον παππού τους ή την γιαγιά τους στο χωριό, στην ενδοχώρα, είναι προστασία των αγαπημένων τους προσώπων. Δηλαδή με το που μπαίνουν μέσα να πλύνουν τα χέρια τους με τους κανόνες που έχουν μάθει και να φορέσουν μάσκα και να κρατήσουν τις αποστάσεις», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος τόνισε πως «ο ιός εξακολουθεί να υπάρχει και όποιος πιστεύει το αντίθετο, δεν κάνει το σωστό. Η κοινότητα έχει ανοιχτή την πόρτα της στον ιό και ο πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και ένας παράγοντας σαφέστατα είναι ο συγχρωτισμός», παραδέχθηκε πως σε αυτή τη φάση ο αριθμός των κρουσμάτων είναι ελεγχόμενος, όμως συμπλήρωσε πως «ανάμεσα στις περιπτώσεις που ακούμε καθημερινά δεν είναι μόνο αυτές που πήγαν στο νοσοκομείο ή σε υπηρεσίες υγείας, αλλά είναι και αυτές που βρέθηκαν μετά την ιχνηλάτηση. Αν τις αφαιρέσει αυτές, ο αριθμός είναι ακόμα μικρότερος και άρα είναι ελεγχόμενος.
Ένα μέρος, δε θέλω να πω μικρό ή μεγάλο, κρατάει τα μέτρα ή προφυλάσσεται και συνήθως είναι άτομα μεγαλύτερα σε ηλικία ή είναι άτομα που διάβασαν το μήνυμα και το τηρούν στην ζωή τους.
Όμως, αυτή η διασπορά του ιού βαθμιαία υπάρχει κίνδυνος να μετακινηθεί στις μεγαλύτερες ηλικίες. Η διασπορά της λοίμωξης στις μεγάλες ηλικίες ακόμα και με τους μικρούς αυτούς ή ελεγχόμενους ρυθμούς, μπορεί να δώσει πρόσωπα που θα φτάσουν στο νοσοκομείο και θα πεθάνουν. Και αυτά είναι τα άτομα της κατηγορίας των ευάλωτων ομάδων και τότε πραγματικά θα αρχίσει η αντίστροφη πορεία, δηλαδή να αρχίσουμε να ανησυχούμε γιατί τότε θα διαβάζουμε ότι θα έχουμε περιπτώσεις, αυτόχθονες, που αφορούν και τους δικούς μας συμπολίτες. Και τότε θα δείτε ότι θα αλλάξει η συμπεριφορά. Αλλά ίσως τότε να μην είναι η διαδρομή ελεγχόμενη. Γι’ αυτό πρέπει να τονίσουμε τι πρέπει να ακολουθήσουμε σαν στρατηγική για τις επόμενες εβδομάδες».
ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΑΝΑ ΤΑΚΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ
Ο καθηγητής συμπλήρωσε πως οι οροεπιδημιολογικές μελέτες για να δώσουν ασφαλέστερα συμπεράσματα θα έπρεπε να επαναλαμβάνονται στον ίδιο πληθυσμό ανά τακτά χρονικά διαστήματα και εξήγησε το λόγο: «Οι οροεπιδημιολογικές μελέτες θα έπρεπε να επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δηλαδή αν μπορούσε κανείς να πει ότι για παράδειγμα έχω από το νομό Ρεθύμνου 150 άτομα που είναι διασπαρμένα σε όλους τους δήμους και αυτά τα άτομα σε μία εθελοντική βάση και με την υποστήριξη της πολιτείας, του πανεπιστημίου καλούνταν κάθε 45 μέρες για να τους πάρουμε αντισώματα, θα μπορούσε κανείς με μία διαδρομή τριών ή τεσσάρων τέτοιων μετρήσεων να πει το βαθμό διασποράς της λοίμωξης στο νομό Ρεθύμνου, να εκτιμήσει τις ασυμπτωματικές περιπτώσεις και να πει μέτρα ανάπτυξης και της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής. Αυτό προσπαθούμε να πούμε και αυτό δυστυχώς δε γίνεται στη χώρα μας, γιατί στη χώρα μας εξακολουθούμε να μετράμε τη βαρύτητα ενός νοσήματος με τα άτομα που θα πάνε στο νοσοκομείο. Γιατί αν είχαμε αυτές τις μετρήσεις και τις κάναμε σε επαναλαμβανόμενο διάστημα, τότε θα δείχναμε τα δεδομένα και τους αριθμούς σε όλους εκείνους που πραγματικά δεν πιστεύουν και θα τους λέγαμε “δείτε, τόσοι ρεθυμνιώτες έχουν περάσει τη λοίμωξη και το έχουν καταλάβει ή δεν το έχουν καταλάβει”. Εμείς σαν πανεπιστήμιο και η ερευνητική μας ομάδα προσπαθεί με διάφορα μέσα και πολλές δυσκολίες να ολοκληρώσει αυτή την έρευνα που ξεκίνησε».
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της σημερινής κατάστασης είναι πως κανείς επί της ουσίας δεν γνωρίζει πόσοι έχουν πραγματικά νοσήσει και ποια είναι η διαδρομή του ιού στον πληθυσμό.
«Ο τόπος μας χρειάζεται αρκετή πληροφορία για να ξέρει πόσοι από τους κρητικούς προσβάλλονται. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Γιατί οι δηλώσεις των περιπτώσεων είναι εκείνες που πήγαν στο νοσοκομείο ή εκείνες που ανιχνεύθηκαν εξαιτίας του τουρισμού. Κανένας δεν ξέρει αυτή τη στιγμή πόσα άτομα νόσησαν τις τελευταίες 15 μέρες. Κανένας δε ξέρει πόσα άτομα από την Κρήτη νόσησαν ή θα νοσήσουν εξαιτίας του τουρισμού. Αυτό είναι πολύτιμη γνώση, αυτή τη γνώση προσπαθεί η δική μας δραστηριότητα να αναδείξει».
Κατέληξε, δε, λέγοντας πως μπορεί στην Κρήτη και στην Ελλάδα να υπάρχει εν δυνάμει γενετική «προφύλαξη», όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κατηγορίες πολιτών ευάλωτες που πρέπει να προστατευθούν.
«Στην Ελλάδα, σύμφωνα με δεδομένα του ΟΟΣΑ και του 2019 και του 2020, μπορεί το προσδόκιμο ζωής ατόμων άνω των 65 ετών να κρατιέται σε ικανοποιητικό επίπεδο σε σχέση με τον μέσο όρο των 25 χωρών της Ε.Ε., όμως, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρίες και χρόνια νοσήματα δυστυχώς είναι από τα υψηλότερα. Που σημαίνει ότι οι ηλικιωμένοι, παρά αυτό το ευνοϊκό γενετικό, κοινωνικό προφίλ που έχουμε και στην Κρήτη, από πίσω τους έχουν ευαλωτότητα. Άρα μπορούμε να χάσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Και γι’ αυτό πρέπει να τα προστατεύσουμε».